"Το Λαμπριάτικο γλέντι...." παλιά - Θεόδωρος Κ. Τρουπής

φωτο: από ιστοσελίδα servou.gr

Μια περιγραφή για τον εορτασμό της Λαμπρής και τον τρόπο που χόρευαν άνδρες και γυναίκες στο χωριό Σέρβου Γορτυνίας, με την χαρακτηριστική τοπική διάλεκτο. Από το βιβλίο του αείμνηστου εκπαιδευτικού-λογοτέχνη Θεόδωρου Κ. Τρουπή (1932-2008), “Σέρβου-Σκαλίζοντας τις ρίζες μας”, έκδοση 1987.
“ Το Λαμπριάτικο γλέντι στηνότανε στην αυλή της Κάτω ‘κκλησιάς και χόρευε πρώτος ο παπάς με την παπαδιά δυο βόλτες…..
….εκεί φαινότανε το χάρισμα, η τσαχπινιά και η αξιότη του καθενού του κάθε νιού και της κάθε νιας του χωριού….
Οι γυναίκες πάντα χορεύανε με τα μάτια στη γης. Ούλες οι γυναίκες. Μοναχά οι τρελαηδόνες, οι λαλημένες, οι φραχταπήδες, οι κλεισοσπίτες…..τηράγανε τρογύρω ξανέντροπα τους άντρες….την ώρα κείνη….Υπάρχει τρόπος να τηράξει και η γυναίκα δίχως να την ιδούνε…..πως είδε.
Άμα χορεύανε οι γυναίκες, τα πόδια τους έπρεπε να πηγαίνουνε συντηγής, Απηδήματα και ψηλά τα γόνατα της γυναίκας στο χορό…..ήσαντε...για τις γυναίκες του αέρα!….Το νάζι και η φούρλα….καλά….σιγανά και ταπεινά.
Οι άντρες απηδάγανε όσο θέλανε. Κάνανε φούρλες, βαρήγανε παλαμάκια, βαρήγανε με την απαλάμη το τσαρούχι το δεξί και το ζερβί, απηδάγανε ψηλά και βαρήγανε με τη δεξιά απαλάμη και τα δυό τσαρούχια στον αέρα το κορμί. Τινάζανε τις φούντες, χορεύανε με το ποτήρι το κρασί απάνου στο κεφάλι, στηριζότανε στις φτέρνες και στο κεφάλι ο πρωτοχορευτής και περνάγανε ούλοι όσοι ήσαντε πιασμένοι στο χορό, απάνου από τα στήθια του!….Αυτό πολύ λίγοι το κάνανε.
Την ώρα που χορεύανε, οι μαστραπάδες και οι τσιότρες με τα κοκκινέλια πηγαιοερχόσαντε από χορό σε χορό καθώς και οι σουπιέρες με τα μπουκούνια το κριάς….
Το σεΐρι της Λαμπρής κράτηγε ίσαμε που βασίλευε ο ήλιος και βγαίνανε τα άστρια.
Συντροφιές-συντροφιές σκόρπαγε η Λαμπριάτικη σύναξη και πήγαιναν τραγουδώντας για τα σπίτια τους…..”

Δεκαετία ‘70. Τραγουδάει ο αείμνηστος Θανάσης Μαραγκός . Μαζί του πολλοί Σερβαίοι συγγενείς και φίλοι τραγουδώντας αντιφωνικά κατά την συνήθεια στα γλέντια την παλαιότερη εποχή.
Δώδεκα χρόνους έκαμα σε μια κυρά κοπέλι
Ποτές αυτή δεν άλλαξε στην εκκλησιά να πάει
Μα ήταν η μέρα τ’ Αγιωργιού, η μέρα που γιορτάζει
τότε κι αυτή στολίστηκε να πάει να ματαλάβει.

 

 

Χριστός Ανέστη! Χρόνια πολλά!

“….Αι μυροφόροι γυναίκες, όρθρου βαθέος επιστάσαι προς το μνήμα του Ζωοδότου, εύρον άγγελον επί τον λίθον καθήμενον, και αυτός προσφθεγξάμενος αυταίς ούτως έλεγε: Τι ζητείτε τον ζώντα μετά των νεκρών; Τι θρηνείτε τον άφθαρτον ως εν φθορά; Απελθούσαι κηρύξατε τοις αυτού μαθηταίς….…

Αναστάσεως ημέρα, λαμπρυνθώμεν λαοί. Πάσχα Κυρίου πάσχα. Εκ γαρ θανάτου πρός ζωήν και εκ γης πρός ουρανόν Χριστός ο Θεός ημάς διεβίβασεν, επινίκιον άδοντας.

Πάσχα ιερόν ημίν σήμερον αναδέδεικται. Πάσχα καινόν, άγιον. Πάσχα μυστικόν. Πάσχα πανσεβάσμιον. Πάσχα Χριστός ο λυτρωτής. Πάσχα άμωμον. Πάσχα μέγα. Πάσχα των πιστών. Πάσχα, το πύλας ημίν του παραδείσου ανοίξαν. Πάσχα πάντας αγιάζον πιστούς.

Αναστάσεως ημέρα, και λαμπρυνθώμεν τη πανηγύρει και αλλήλους περιπτυξώμεθα. Είπωμεν, αδελφοί, και τοις μισούσιν ημας· Συγχωρήσωμεν πάντα τη αναστάσει, και ούτω βοήσωμεν: Χριστός ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας, και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος….”

Χριστός Ανέστη! Χρόνια πολλά!

 

14α γενέθλια ιστολογίου

Πέρασαν 14 χρόνια ακριβώς απ' όταν αυτό το ιστολόγιο "βγήκε στον αέρα". Είναι ένα μέσο προσωπικής έκφρασης μέσα από τη δυνατότητα που δίνει το διαδίκτυο, το σύγχρονο αυτό μέσο ενημέρωσης, επικοινωνίας και ελεύθερης έκφρασης. Οι αναρτήσεις του ιστολογίου προέρχονται είτε από προσωπική μου συγγραφή, είτε είναι αναδημοσιεύσεις απ’ άλλα ιστολόγια ή ενδιαφέροντα βίντεο από το you tube, είτε ιστορικά κείμενα, πάντοτε μέσα στο κεντρικό πνεύμα και ιδεολογία του παρόντος.

Κι όταν δημιουργείς κάτι από αγάπη και μεράκι, το φροντίζεις ακόμα περισσότερο, το μεγαλώνεις, το “αναθρέφεις” και χαίρεσαι όταν έχει ανταπόκριση κι από άλλους ανθρώπους, εισπράττοντας ηθική ικανοποίηση, παρά το ότι δεν πραγματοποιούνται στο ιστολόγιο πολλές αναρτήσεις νέων άρθρων την τελευταία περίοδο λόγω άλλων υποχρεώσεων μου.

Το παρόν ιστολόγιο αποτελεί ένα μέσο έκφρασης και επικοινωνίας με σκέψεις, προβληματισμούς, αναζητήσεις, γνώμες και ιδέες πάνω σε θέματα που αφορούν το φυσικό μας περιβάλλον και το πολιτισμό μας, με έμφαση στο λαϊκό πολιτισμό (λαογραφία, παράδοση, δημοτικά τραγούδια, γεύσεις) και στην ιστορία.

Γίνεται αναφορά πολύ συχνά στις φυσικές ομορφιές, στα πολιτιστικά και ιστορικά θέματα της Αρκαδίας και ειδικότερα της Γορτυνίας, γιατί είναι η ιδιαίτερη πατρίδα μου.

Ο τόπος των παιδικών μας χρόνων είναι χαραγμένος πρώτα απ' όλα μέσα στη ψυχή μας και στη καρδιά μας και καταλαβαίνουμε το βάθος, όταν έρχεται η ηλικία της ωριμότητας.

Σας ευχαριστώ όλους θερμά. Ευχαριστώ τους φίλους που μ’ έκαναν σύνδεσμο τους, τους αναγνώστες που γράφτηκαν στη λίστα αναγνωστών, τους σχολιαστές για τα ουσιαστικά τους σχόλια, καθώς και όλους τους επισκέπτες που αναζήτησαν αυτό το ιστολόγιο ή βρέθηκαν τυχαία και διάβασαν το περιεχόμενο του.

Η Επανάσταση στην Μολδοβλαχία-Αλέξανδρος Υψηλάντης

  “ Ούτω δε περιπεπλεγμένος  ων και μη απελπίζων, δεν επερίμεινε πλέον την ταχθείσαν ημέραν της 25 Μαρτίου, αλλά, την 22 Φεβρουαρίου, διαβάς τον Προύτον κατά το Σκουλένι μετέβη εις  Ιάσιον, και ούτως η επανάστασις έπαθεν εκεί και δευτέραν στρέβλωσιν. 

(Φωτο: Η διάβαση του ποταμού Προύθου- Αλέξανδρος Υψηλάντης- Φεβρουάριος 1821, Λιθογραφία του Peter von Hess, Μόναχο, 1852)

Την δ’ επιούσαν εξέδοτο και την διαβόητον προητοιμασμένην προκήρυξιν του, της 23 Φεβρουαρ. 1821. Και εν αυτή ουχ ήττον επηγγέλλετο γραπτώς, ότι κραταιά τις δύναμις ήθελε σπεύσει εις βοήθειαν, και τιμωρήσει την αυθάδειαν των Τούρκων, αν τολμήσουν να πατήσουν το των ηγεμονιών έδαφος, (ως εφρόνει και ο Βλαδιμηρέσκος) αν και σοφιστικώς έπειτα οι περί αυτόν ηρμήνευον, ότι ενόουν την εν πολέμοις κραταιάν θείαν δύναμιν, δια της αβλαβώς διφορούμενης ταύτης φράσεως, και ούτως έμεινε μεν αυτός εκεί. 

 Έστειλε δε τότε εις Πελοπόννησον τον αδελφόν του Δημήτριον, υπό τον τίτλον του “Πληρεξούσιος του επιτρόπου της αρχής” χωρίς μέσα, διότι η του Ιασίου εφορεία ουδέ λεπτόν ευρούσα και δραστηρίως ενεργήσασα από της 20 Φεβρ. έως 25 Μαρτίου, εκ μεν συνεισφορών εκουσίων εσύναξε γροσίων 210,236 από 135 πρόσωπα, και εξ ακουσίου δ’ εράνου από Ανδρέαν Παύλου και υιούς, Ηπειρώτας, γροσίων 183,797.  

Η παρουσίαση του βιβλίου «Μνήμες και Γεύσεις της Γορτυνίας» στη Δημητσάνα Δελτίο Τύπου- Ευχαριστήριο

Μια πανέμορφη βραδιά βιώσαμε το βράδυ της Παρασκευής 18/8/2023 στο Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης του ΠΙΟΠ, στο Κεφαλάρι της Δημητσάνας.
Οι “Μνήμες και οι Γεύσεις της Γορτυνίας” παρουσιάστηκαν στον κόσμο της Γορτυνίας αλλά και στους επισκέπτες, σ’ αυτόν τον υπέροχο χώρο του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς (ΠΙΟΠ), ιδανικό για το θέμα του βιβλίου.
Η εκδήλωση περιλάμβανε ομιλίες διακεκριμένων ανθρώπων της κοινωνίας και της επιστήμης, βίντεο με εικόνες από το βιβλίο και παραδοσιακή μουσική.
Εκφράζω δημόσια πολλές ευχαριστίες σε όλους όσοι βοήθησαν καθ’ οιονδήποτε τρόπο στην ολοκλήρωση του, όσοι συνέβαλαν στην διοργάνωση της βραδιάς, καθώς και όσοι παρευρέθησαν και τίμησαν με την παρουσία τους την εκδήλωση. 

 

 

«Μνήμες και Γεύσεις της Γορτυνίας» Παρουσίαση βιβλίου στη Δημητσάνα

 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

«Μνήμες και Γεύσεις της Γορτυνίας»
Παρουσίαση βιβλίου της Μαρίνας Διαμαντοπούλου-Τρουπή

Την Παρασκευή 18 Αυγούστου (ώρα 20:00) παρουσιάζεται το βιβλίο της Μαρίνας Διαμαντοπούλου-Τρουπή με τίτλο: «Μνήμες και Γεύσεις της Γορτυνίας», στο Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς, στη Δημητσάνα.

Ο Κολοκοτρώνης και …..η μπογάτσα

 

 

 

 

Αυτή και άλλες πολλές αναφορές στις διατροφικές συνήθειες των αγωνιστών μας μέσα από τα κείμενα των απομνημονευματογράφων της εποχής εκείνης, στο ειδικό κεφάλαιο αφιερωμένο στην Επανάσταση, που περιέχεται  στο βιβλίο μου “ΜΝΗΜΕΣ ΚΑΙ ΓΕΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ”.

 

 

“Αγροτικόν συμπόσιον...” στην Τροιζήνα 23 Απριλίου 1827 του Αγίου Γεωργίου

 Από το έργο “Ιστορικές Αναμνήσεις” του Νικολάου Δραγούμη
Μια πολύ παραστατική περιγραφή του εορταστικού γεύματος των αγωνιστών ανήμερα της εορτής του Αγίου Γεωργίου, που αξίζει να διαβάσει κανείς. 

 

 

 

 

 

 

Αυτό το απόσπασμα και πολλά ακόμα αποσπάσματα απομνημονευματογράφων της εποχής εκείνης με αναφορά στη διατροφή, περιέχονται στο βιβλίο μου “ΜΝΗΜΕΣ ΚΑΙ ΓΕΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ”, σε ειδικό κεφάλαιο αφιερωμένο στα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 21.

 

 

 

 

 

 

Χαρούμενη Πρωτομαγιά - Καλό μήνα!

 

Χαρούμενη Πρωτομαγιά!

Καλό μήνα να έχουμε!

Τιμή και σεβασμός σ' αυτούς που αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν για μια καλύτερη ζωή.

 

 

 

 

Καλή Λαμπρή!

 

Καθιέρωση εορτασμού της 25ης Μαρτίου ως Εθνικής Εορτής

 Το έτος 1838 με Βασιλικό Διάταγμα του Όθωνα, που δημοσιεύτηκε στον Τύπο της εποχής, καθιερώθηκε ο εορτασμός Επετείου της Απελευθέρωσης της Ελλάδας από τους Τούρκους την 25η Μαρτίου, ημέρα εορτής  του «Ευαγγελισμού της Θεοτόκου».

Το ιστορικό κείμενο του διατάγματος 980/1838 που καθιέρωνε τη μεγάλη εθνική εορτή, έχει ως εξής:
«Επί τη προτάσει της Ημετέρας επί των Εκκλησιαστικών και της Δημοσίου Εκπαιδεύσεως Γραμματείας, θεωρήσαντες ότι η ημέρα της 25ης Μαρτίου, λαμπρά καθ' εαυτήν εις πάντα Έλληνα, διό την εν αυτή τελουμένην εορτήν του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου, είναι προσέτι λαμπρά και χαρμόσυνος, διό την κατ' αυτήν έναρξιν του υπέρ ανεξαρτησίας αγώνος του Ελληνικού Έθνους, καθιερούμεν την ημέραν ταύτην εις το διηνεκές ως ημέραν Εθνικής Εορτής και διατάττομεν την διαληφθείσαν Γραμματείαν να δημοσίευση και ενεργήση το παρόν Διάταγμα».

Η παρουσίαση του βιβλίου «ΜΝΗΜΕΣ ΚΑΙ ΓΕΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ» Δελτίο Τύπου- Ευχαριστήριο

Επηρεασμένη συναισθηματικά από την μεγάλη συμμετοχή των Γορτυνίων, γενικότερα των Αρκάδων και όχι μόνο, στην παρουσίαση του βιβλίου μου “Μνήμες και Γεύσεις της Γορτυνίας” το βράδυ της Τετάρτης 14/12/2022 στο Πολιτιστικό Κέντρο Ιλίου “Μελίνα Μερκούρη”, εκφράζω δημόσια πολλές ευχαριστίες σε όλους όσοι βοήθησαν καθ’ οιονδήποτε τρόπο στην ολοκλήρωση του, όσοι συνέβαλαν στην διοργάνωση της βραδιάς, καθώς και όσοι παρευρέθησαν και τίμησαν με την παρουσία τους την εκδήλωση. 

Παρουσίαση του βιβλίου "Μνήμες και Γεύσεις της Γορτυνίας"-14/12/2022

 ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ-ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

 
Η Διεύθυνση Πολιτισμού του Δήμου Ιλίου, ο Σύλλογος Αρκάδων Ιλίου "Προσέληνοι" και η συγγραφέας του βιβλίου "ΜΝΗΜΕΣ ΚΑΙ ΓΕΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ" Μαρίνα Διαμαντοπούλου-Τρουπή, σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου της Μαρίνας Διαμαντοπούλου-Τρουπή που θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2022, ώρα 19.00 στο καλλιτεχνικό καφενείο «Θεόδωρος Αγγελόπουλος», στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Ιλίου "Μελίνα Μερκούρη", Αγίου Φανουρίου 99, Ίλιον, 2ος όροφος.
Πρόγραμμα παρουσίασης
Ομιλητές:
-Ευάγγελος Καραμανές, Διευθυντής Ερευνών, Διευθύνων το Κέντρο Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών
-Παναγιώτης Παπαδέλος, Φιλόλογος, τ. Πρόεδρος Συλλόγου Απανταχού Βυτιναίων "Άγιος Τρύφων"
-Γεώργιος Πραχαλιάς, Ταγματάρχης ε.α., γεωπολιτικός επιστήμων
-Γεώργιος Φραγκάκης, Αντιδήμαρχος Πολιτισμού του Δήμου Ιλίου
Την παρουσίαση θα συντονίσει η κ. Πέννυ Καλύβα, εκδότρια της εφημερίδας "Γορτυνία", Γεν. Γραμματέας της Ένωσης Δημοσιογράφων Ιδιοκτητών Περιοδικού Τύπου.
Μουσικό πρόγραμμα με παραδοσιακά τραγούδια θα παρουσιάσουν οι: Κώστας Παυλόπουλος,  Γιάννης Παυλόπουλος, Ανδρέας Νιάρχος, Κατερίνα Κατσίγιαννη, Κώστας Γιαννακόπουλος.

"Μνήμες και Γεύσεις της Γορτυνίας"- η πρώτη μου συγγραφική δουλειά

Φίλες και φίλοι αναγνώστες είμαι ιδιαίτερα ευτυχής γιατί μια προσπάθεια χρόνων ευοδώθηκε και κρατάω στα χέρια μου ένα πνευματικό μου δημιούργημα!
 
Μιλώ για το βιβλίο «ΜΝΗΜΕΣ ΚΑΙ ΓΕΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ», αφιερωμένο με πολλή αγάπη στον τόπο που με γέννησε - όπως και πολλούς από σας - τη Γορτυνία! Το πιο ορεινό, άγονο αλλά και πολύ όμορφο κομμάτι της Αρκαδικής γης!
Σε τούτο το βιβλίο των 440 σελίδων, μετά από μια σύντομη αναδρομή στο παρελθόν με το κεφάλαιο «Η Γορτυνία στο χώρο και στο χρόνο», ο αναγνώστης θα βρει ένα απάνθισμα από φτωχικές γεύσεις, γιορτινές γεύσεις, λαογραφικές αναφορές, ήθη κι έθιμα, μύθους και λαϊκές ιστορίες, φυσικές ομορφιές και αξιοθέατα, αλλά και γορτυνιακές γεύσεις που αντέχουν στο χρόνο, εξελίσσονται και ταξιδεύουν στο μέλλον. Η παραδοσιακή μαγειρική κάθε τόπου κουβαλάει πληθώρα πολιτιστικών στοιχείων.
Η χρονική περίοδος στην οποία αναφέρεται είναι από τον μεσοπόλεμο έως τα μέσα της δεκαετίας του ‘70. Από την δεκαετία του ‘80 και μετά άρχισε και στην Γορτυνία η “παγκοσμιοποίηση” των γεύσεων ακόμα και στο πιο απομονωμένο χωριό. Το περιεχόμενο βασίζεται στα βιώματα μου αλλά και στις διηγήσεις των μεγαλυτέρων.
 
Επίσης, περιλαμβάνεται ιδιαίτερο κεφάλαιο αφιερωμένο στα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση του 1821, με αναφορές στην φτωχική διατροφή των ηρώων και πολεμιστών, μέσα από τα πρωτότυπα κείμενα των απομνημονευματογράφων και συγγραφέων της εποχής εκείνης, ως φόρος τιμής στους προγόνους μας που, με τον αγώνα τους, μας παρέδωσαν μια ελεύθερη πατρίδα.

Πλούσιο φωτογραφικό υλικό συμπληρώνει τα κείμενα, με παλιές και σύγχρονες εικόνες, σε μια προσπάθεια το σύνολο να αποτελέσει τον συνδετικό κρίκο που ενώνει το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον στη γευστική παράδοση της Γορτυνίας.
 
Οι γεύσεις και οι μυρωδιές «ξυπνούν» τις πιο δυνατές αναμνήσεις και συγκινήσεις….
Ευχαριστώ ΟΛΟΥΣ όσοι με βοήθησαν με κάθε τρόπο!!

Σχεδιασμός: Matrix Design - Αποστόλης Παπαγεωργίου -Τρίπολη

 

Προσεχώς θα δημοιεύσω νεώτερη ανακοίνωση για την πρώτη παρουσίαση που θα γίνει στην Αθήνα. 

Πληθυσμός της Ελλάδας- Πελοπόννησος, Αρκαδία, Γορτυνία το 1844 και το 2022- Σκέψεις και συγκρίσεις

Με αφορμή την Απογραφή 2021 του ελληνικού πληθυσμού ας κάνουμε κάποιες αντιπαραβολές και συγκρίσεις με σχετικές απογραφές  παλαιότερα….αρκετά παλαιότερα….στις αρχές του ελεύθερου ελληνικού κράτους. Τότε που οι Έλληνες βγήκαν λιγότεροι και αποδεκατισμένοι μέσα από έναν οκταετή Αγώνα για απελευθέρωση από τους Τούρκους και το επόμενο διάστημα προσπαθούσαν να οργανώσουν κράτος, αντιμετωπίζοντας χιλιάδες προβλήματα.

Από ΦΕΚ του 1846 όπου δημοσιεύεται συγκριτικός πίνακας του πληθυσμού κατά τα έτη 1839 έως  1844 ανά περιοχή, παρατηρούμε τα πληθυσμιακά γνωρίσματα που έρχονται σε αντίθεση με τα σημερινά.

Κυρίως εντοπίζονται στην αυξητική τάση του πληθυσμού εκείνη την εποχή, αλλά και στα επόμενα   150 χρόνια, γεγονός που οφείλεται και στα καινούρια ελληνικά εδάφη που ελευθερώθηκαν και ενώθηκαν με την μητέρα Ελλάδα, στην είσοδο Ελήνων προσφύγων από τη Μικρά Ασία κ.λ.π., συγχρόνως όμως χάθηκε πολύς κόσμος από τους διαρκείς πολέμους και τις κακουχίες. 

Αντίθετα, στις μέρες μας παρατηρείται μείωση, την κατιούσα δε πήρε ο πληθυσμός μας από το 2011, όπως δείχνουν τα στοιχεία της απογραφής. Όσο ανεβαίνει η ανάπτυξη και το βιοτικό επίπεδο τόσο μειώνεται ο πληθυσμός, συνηθισμένο φαινόμενο στις ανεπτυγμένες κοινωνίες.

 Ο πληθυσμός της Ελλάδας το 1844 ανερχόταν σε 930.235 κατοίκους στους 10 μόλις νομούς της χώρας τότε: Αττικής και Βοιωτίας, Ευβοίας,  Φθιώτιδος και Φωκίδος, Ακαρνανίας και Αιτωλίας, Αργολίδος και Κορινθίας, Αχαΐας και Ήλιδος, Αρκαδίας, Μεσσηνίας, Λακωνίας, Κυκλάδων.