Από το βιβλίο του Ιερέα Χρήστου Αθ. Κομνηνού «ΛΥΚΟΥΡΕΣΗ – ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑ-ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΑΘΗΝΑ 1996»

Η κτηνοτροφία ήταν βασική απασχόληση όπως και η γεωργία. Δεν υπήρχε σπίτι που να μην είχε γιδοπρόβατα. Για λίγα, για πολλά, από πάππου προς πάππου και μέχρι σήμερα. Τα πιο παλιά χρόνια το Λυκούρεση συγκέντρωνε μέχρι 10.000 γιδοπρόβατα. 

Τα ευρήματα λείψανα αρχαίου χωριού (Από το βιβλίο Β. Δάρα "ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΕΡΒΟΥ ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ", Αθήνα 1988).

Είναι άγνωστη ιστορικά η αρχή και η κτίση του χωριού Σέρβου.

Την Άνοιξη μαζί με τη μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης τη Λαμπρή, στο χωριό μας γιορτάζαμε και τη γιορτή του Αι Γιώργη με μικρό πανηγύρι, που τα τελευταία χρόνια τείνει να ξεχαστεί.

Γιόρταζε το εκκλησάκι στη Σφυρίδα.

Πάντοτε ο Άγιος γιορτάζεται μετά τη Λαμπρή με αναστάσιμα τροπάρια και μεγαλυνάρια, που συντείνουν στην δημιουργία ψυχικής ανάτασης, μετά την συναισθηματική φόρτιση του μεγαλοβδόμαδου.

Χ ρ ό ν ι α  π ο λ λ ά

για την εργατική Πρωτομαγιά,

σε όλους τους πατριώτες και φίλους της ιστοσελίδας μας,

χωρίς τις φετινές απαγορεύσεις (2020) , λόγω κορωνοϊού.

Πέρασε καιρός από το Πάσχα  και έρχονται στο μυαλό νοερά σκέψεις και αναμνήσεις από ότι ζήσαμε τις  Άγιες εκείνες ημέρες στο χωριό.  Έναν τόπο που κουβαλά ο καθένας μέσα του, όπου και αν βρίσκεται και που η επιστροφή μετουσιώνεται σε ελπίδα και δύναμη για το μέλλον.

Ο τόπος απέκτησε εκείνες τις ημέρες ζωή,  παρά τις άσχημες για την εποχή καιρικές συνθήκες οι οποίες  δεν στάθηκαν εμπόδιο στο τυπολατρικό της Μεγάλης Εβδομάδας  και του Πάσχα.

Η εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου γέμισε από κόσμο που συμμετείχε στο Θείο Δράμα και έψαλε τους θαυμάσιους Ύμνους των μεγάλων μελωδών της Ορθοδόξου Πίστεώς μας, ωθούμενος από  εσωτερική ανάγκη για  μετουσίωση των συναισθημάτων που δημιουργεί η σκέψη των δεινών και του μαρτυρίου του Κυρίου, σε στάση ζωής.