Τον Φεβρουάριο του 2011 τυπώθηκε και είναι στη διάθεση των πατριωτών, ο Γ΄ τόμος της εφημερίδας του Συνδέσμου "Αρτοζήνος".  Περιλαμβάνει τα 28 τελευταία φύλλα (153-180) που εκδόθηκαν τα πέντε τελευταία χρόνια, από τον Δεκέμβριο του 2005 εως τον Δεκέμβριο του 2010. Εξ αυτών 23 είναι οκτασέλιδα και 5 δωδεκασέλιδα. Είναι σε μέγεθος χαρτιού Α3 και κάθε σελίδα αντιστοιχεί σε μια σελίδα εφημερίδας. Συνολικά αποτελείται από  244 σελίδες, με κείμενα των εφημερίδων. 

Στο μπροστινό εξώφυλλο υπάρχει η φωτογραφία του Πολιτιστικού Κέντρου (ΠΚ) του χωριού (πάνω φωτογραφία) και στο πίσω εξώφυλλο υπάρχουν οι φωτογραφίες του περιπτέρου του  ΠΚ  και του νέου Ηρώου του χωριού (μεσαία φωτογραφία). Στις πρώτες εσωτερικές σελίδες υπάρχει η φωτογραφία του αείμνηστου τ. προέδρου του Συνδέσμου Η. Χειμώνα καθώς και φωτογραφία του ΔΣ του Συνδέσμου, από την συνεδρίασή του τον Αύγουστο του 2010 στο Π.Κ. 

Ο τόμος αυτός, μαζί με τους δύο προηγούμενους, περικλείουν σχεδόν όλα όσα είναι γνωστά από την τρισχιλιετή ιστορία του μικρού μας χωριού, τη ζωή των κατοίκων του, τους αγώνες του για ελευθερία και επιβίωση, τα ήθη και έθιμα του, τη σύγχρονη ζωή και την τεράστια πρόοδο των πατριωτών τα τελευταία χρόνια  κλπ. κλπ. Οι τόμοι αυτοί αποτελούν πολύτιμο σύντροφο κάθε πατριώτη, ιδιαίτερα στις σημερινές δύσκολες εποχές μοναξιάς -και όχι μόνο-  και καλό είναι να βρίσκονται σε κάθε Σερβαίικο σπίτι, ακόμη και ως κληρονομιά σε παιδιά και εγγόνια. Παρόλο που τα γράμματα έχουν μικρύνει στους τόμους, διαβάζονται αρκετά άνετα.

Στην πρώτη σελίδα του Γ΄ τόμου, μετά τις φωτογραφίες, υπάρχει το παρακάτω αφιέρωμα στη μνήμη του Ηλία  Χειμώνα. 

"Ο Ηλίας γεννήθηκε το 1945 στο μικρό συνοικισμό Αράπηδες, που ανήκει στο χωριό Σέρβου, από το οποίο καταγόταν η μητέρα του (το σόι των Κωνσταντοπουλαίων). Μεγάλωσε σε πολυμελή αγροτική οικογένεια (ήταν μοναχογιός με πέντε αδελφές), με πολλές στερήσεις και ανέχειες, όπως όλες σχεδόν οι οικογένειες του χωριού εκείνη την εποχή. Το δημοτικό σχολείο τελείωσε στου Σέρβου και το Γυμνάσιο (περιλάμβανε τότε και το σημερινό Λύκειο) στα Λαγκάδια. Στο Γυμνάσιο διακρίθηκε τόσο για την επίδοσή του στα γράμματα -βρισκόταν πάντα στην κορυφή- όσο και για τον εξαιρετικό χαρακτήρα του, που είχαν να το λένε οι συμμαθητές και καθηγητές του. Στα 18 του (1963) τελείωσε το Γυμνάσιο και την ίδια χρονιά πέρασε στη Στρατιωτική Ιατρική Σχολή, που βρισκόταν στη   Θεσσαλονίκη. Στη Σχολή επίσης διακρίθηκε για την πρόοδο και για το ήθος του. Όταν τελείωσε κατατάγηκε στην Αεροπορία  και πρόσφερε τις υπηρεσίες του με υψηλό αίσθημα ευθύνης από διάφορες θέσεις, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, που τον είχε στείλει η υπηρεσία. Εξάντλησε την στρατιωτική ιεραρχία και αποστρατεύθηκες το 2002 με το βαθμό του υποπτεράρχου. Στη διάρκεια της θητεία του δημοσίευσε αρκετά άρθρα επιστημονικο-στρατιωτικού περιεχομένου, στην Στρατιωτική Εγκυκλοπαίδεια

Απόχτησε την ειδικότητα του καρδιολόγου ιατρού και έγινες διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παράλληλα με τη στρατιωτική του ανέλιξη διακρίθηκε και για το επιστημονικό-ερευνητικό έργο στην επιστήμη του, με τη δημοσίευση δεκάδων εργασιών σε Ελλάδα και εξωτερικό και τη συμμετοχή σου σε πάμπολλα συνέδρια εντός και εκτός Ελλάδος. Επί σειρά ετών ήταν γραμματέας της Ελληνικής Εταιρείας Αρτηριοσκλήρωσης, με πλούσια επιστημονική δραστηριότητα. Ως ελεύθερος επαγγελματίας άσκησε το επάγγελμα του ιατρού-καρδιολόγου κυρίως στην Αθήνα (Χολαργό) και μέσα από αυτό είχε την ευκαιρία να προσφέρει δωρεάν ιατρικές υπηρεσίες σε πολλούς πατριώτες και όχι μόνο.

Παντρεύτηκε την παιδίατρο Φανή Οικονόμου και απέκτησαν το Θοδωρή και την Δώρα. Ο Θοδωρής είναι γιατρός και τελειώνει την ειδικότητα της καρδιολογίας, η δε Δώρα καθηγήτρια Αγγλικής Φιλολογίας, διορισμένη στο Δημόσιο.

Παράλληλα με όλα αυτά, ασχολήθηκε και με τα συλλογικά του πολιτιστικού Συνδέσμου του χωριού μας Σέρβου και παρήγαγε και εκεί αξιόλογο έργο. Το 1976, ως μέλος του ΔΣ του Συνδέσμου έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο στην έκδοση της εφημερίδας "Αρτοζήνος", που η έκδοσή της συνεχίζεται αδιάκοπα μέχρι σήμερα. Την ίδια περίοδο πρωτοστάτησε στην κατασκευή  από το Σύνδεσμο του αμαξιτού δρόμου Σέρβου-Αράπηδες και αγωνίστηκε όλα τα χρόνια για την συντήρηση και τη βελτίωσή του.

Για 6 περίπου χρόνια (Δεκ. 2002-Μαρτ. 2009), διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου και το έργο του θα μείνει στην ιστορία του πατριωτικού μας σωματείου. Από τα πλέον αξιόλογα έργα αυτής της περιόδου αξίζει να αναφερθεί η απόκτηση από το Σύνδεσμο ιδιόκτητης στέγης στην Αθήνα, η δημιουργία  μνημείου στο συνοικισμό Αράπηδες, η ολοκλήρωση  των βασικών εργασιών του Πολιτιστικό Κέντρο Σέρβου, η απρόσκοπτη έκδοση του "Αρτοζήνου" και το πλέον σημαντικό ίσως όλων, η δημιουργία της ιστοσελίδας του Συνδέσμου servou.gr, που ξεπέρασε κάθε προσδοκία μας. Πλέον αυτών πρέπει να αναφερθεί και η  ενεργός συμμετοχή του στην ίδρυση του Ορειβατικού Ομίλου "Η Γκούρα", στο πρώτο ΔΣ του οποίου διετέλεσε Ειδ. Γραμματέας.

Πέραν του στρατιωτικού, ιατρικού και συλλογικού έργου, ο Ηλίας ήταν εξαίρετος  οικογενειάρχης και άνθρωπος,  ντόμπρος και ευθύς χαρακτήρας  και έχαιρε της εκτίμησης και αγάπης όλων των Αραπαίων, Σερβαίων και όχι μόνο.

Το ΔΣ του Συνδέσμου μας, σε αναγνώριση των συλλογικών και ιατρικών υπηρεσιών του Ηλία Χειμώνα, αποφάσισε να αφιερώσει στη μνήμη του τον παρόντα 3ο τόμο της εφημερίδας "Αρτοζήνος".

Αθήνα, Φεβρουάριος 2011".