Βρίσκεται στα δεξιά του δρόμου από Σαρά προς το Σέρβου, πέντε περίπου χιλιόμετρα πριν φθάσουμε στο χωριό και λίγο μετά την Κοκκινόβρυση. Έχει δροσερό και πόσιμο νερό. Αρχικά την βρύση την έφτιαξε το 1954 ο γιατρός Ι. Δημόπουλος, στη μνήμη του φίλου και συμμαθητή του Ιωάννη Ηλία Τρουπή, που σκοτώθηκε το 1922 στον πόλεμο. Γι’ αυτό και ο κόσμος από τότε τη λέει «του γιατρού η βρύση» Κατασκευαστής ήταν ο Γιάννης Ν. Μαραγκός. Ήταν τσιμεντένια και το νερό έτρεχε από μια μεταλλική σωλήνα. Είχε εντοιχισμένη μια μαρμάρινη πλάκα με το όνομα του Ιωάννη Τρουπή.

Η βρύση του γιατρού πριν τον Αύγουστο 2005

Με τα χρόνια το τσιμέντο έπαθε διαβρώσεις και το νερό άρχισε να σκορπίζει και να βγαίνει γύρω από τη βρύση. Έτσι ο Σύνδεσμος αποφάσισε να την ανακατασκευάσει. Παρακάλεσε τον Γιάννη Θ. Σχίζα (Ντρολόγιαννη), ο οποίος ευχάριστα δέχθηκε και ανέλαβε το έργο. Μάζεψε πάλι το νερό από αρκετά ψηλά και το έφερε με σωλήνα στη βρύση. Έχτισε καμάρα πέτρινη και έβαλε κορύτα. Το μόνο που κράτησε από την παλιά βρύση είναι η μαρμάρινη πλάκα με την επιγραφή την οποία εντοίχισε πάνω από την κορύτα και προς τιμή του γιατρού τοποθέτησε δίπλα τη φωτογραφία του σε πλάκα από πορσελάνη. Φύτεψε μάλιστα και ένα μικρό πλάτανο δίπλα στη βρύση, που όταν μεγαλώσει θα χαρίζει τη σκια του στους δροσιζόμενους. Το έργο τελείωσε το 2005.

Η βρύση του γιατρού σήμερα

Συγχαρητήρια αξίζουν στο Γιάννη Σχίζα όχι μόνο για την καλαίσθητη κατασκευή του έργου, αλλά και για την σύλληψη του αρχιτεκτονικού σχεδίου, που είναι αποκλειστικά δική του ιδέα. Ας σημειωθεί πως ο Σύνδεσμος κάλυψε μόνο την αγορά των υλικών, με το ποσό των 1000 ευρώ

Η βρύση αυτή εξυπηρέτησε επί δεκαετίες τους πατριώτες που πήγαιναν στα χωράφια τους ή επέστρεφαν από αυτά, κυρίως γιατί ήταν στο δρόμο. Σήμερα εξυπηρετεί περισσότερο τους παραθεριστές τη θερινή περίοδο, που πηγαίνουν βόλτα στην περιοχή και πίνουν δροσερό νερό.