Καλή είναι η κριτική, μα αυτό που ενδιαφέρει

είναι το έργο βέβαια που έκαστος προσφέρει.

Τίποτα δεν γίνεται με λόγια και αντάρα

τα έργα θέλουν τολμηρούς, θέλουνε Γιώκο-Ντάρα.

Μπράβο σε όσους βόηθησαν τα έργα για να γίνουν

μπράβο σε όσους νοιάζονται στου Σέρβου για να μείνουν.

Όχι, σε όσους αμελούν για τα συλλογικά μας

ναι, σ΄αυτούς που νοιάζονται για τα χωριάτικα μας.

Ελάτε να βοηθήσουμε όλοι το Σύλλογό μας

γιατί είναι η ιστορία μας, είναι το ριζικό μας.

Ο Σύλλογος είναι αυτός που όλους μας ενώνει

πρέπει να τον στηρίζουμε, διαρκώς να μεγαλώνει.

Τα ΔΣ πάντοτε πρέπει να επαινούμε

λάθος μεγάλο φίλε μας να τα κατηγορούμε.

Κανείς δεν θάναι πρόθυμος για τις αρχαιρεσίες

παρ’ όλες τις εκκλήσεις μας, μα και τις ικεσίες.

"Ωφελέειν και μη βλάπτειν", ας είν΄το σύνθημά μας

σε όλα τα γραφόμενα και τα συλλογικά μας.

Με άλλα λόγια δηλαδή και όλοι ας το σκεφτούνε

μη γράφουν λόγια άσχημα και πίκρα προκαλούνε.

Αν θέλουνε πραγματικά να κάνουν αλλαγές

κοντά είναι η Συνέλευση, κοντά και οι εκλογές.

Αυτό είναι το δίκαιο χωρίς αμφιβολία

κανείς δεν έγινε καλός με την κατηγορία.

Το αποτέλεσμα είναι αυτό που πάντοτε μετράει,

φτώχεια είναι τα λόγια τα πολλά και ο καιρός περνάει.

Ανάγκη έχει ο Σύλλογος από όλους τους πατριώτες

μικρούς, μεγάλους και "τρανούς", απλούς μα και Ιππότες.


Λεύκος




Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Τον Φεβρουάριο 1956 έριξε τόσο χιόνι που έκλεισε ο δρόμος και το χωριό αποκλείσθηκε από το υπόλοιπο κόσμο για εβδομάδες. Οι «σάκκινες» με το αλεύρι στα μαγαζιά τελείωσαν και ο κόσμος άρχισε να μην έχει ψωμί. Ο τότε πρόεδρος της Κοινότητας Γιώργης Δάρας (Γιώκο-Ντάρας) τηλεφώνησε στο Νομάρχη και του είπε «πεθαίνουμε απαξάπαντες. Ανάγκη να μας στείλετε κατεπειγόντως άλευρα. Μη βραδύνετε». Η νομαρχία ανταποκρίθηκε και την άλλη ημέρα ήρθε ένα ντακότα και έριξε αλεύρι και σιτάρι στα χωράφια, στην απάνω μεριά του χωριού, από τη Ζευγολατίτσα μέχρι το σπίτι του Γιωργιού.