Απόφαση επάρθηκε από τη Δημαρχία,
το πόσο θα πληρώνουμε για τα νεκροταφεία.
Πενήντα ευρώ ο ζωντανός, είκοσι ο πεθαμένος
κι΄όποιος το νόμο παραβεί, αυτός θα πάει χαμένος.

Ευθύς ως έγινε γνωστό και τόμαθε ο Αντρέας,
τον κόσμο εξεσήκωσε της ορεινής Ηραίας.
Στους δρόμους βγαίνει γρήγορα και βγάζει και τελάλια:
“Ο νόμος να ακυρωθεί, αλλιώς πέφτουν κεφάλια”.

Γράμμα στέλνει στο Σύλλογο, γραφή στέλνει στο Δήμο:
“Το μέτρο είναι εισπρακτικό, εγώ ευρώ δεν δίνω”.
Παίρνει μαζεύει υπογραφές κοντά σαρανταμία:
“Εμείς διαμαρτυρόμαστε, δεν δίνουμε ούτε μία”.

Φωνάζει Μπόρα και Τρουπή, το λέει και του Βέργου:
“Τι πράγματα ΄ναι τούτα δω που γίνονται στου Σέρβου;
Πέστε μου σας παρακαλώ το νόμο ποιος τον έγραψε;
Τον εμελέτησε κανείς, ή μόνο τον αντέγραψε;

Όταν ελήφθη απόφαση, οι άρχοντες που είσανε;
Μήπως απουσιάζανε ή τα αυτιά τους κλείσανε;”
Όμως ποτέ δεν είναι αργά και οι άρχοντες ας δούνε
Και τις διαμαρτυρίες μας πολύ να τις σκεφτούνε.

Δεν είναι μόνο τα λεφτά που πρέπει να μετρήσουνε,
είναι και το συναίσθημα, σ΄αυτό να υπολογίσουνε.
Γιατί στου Σέρβου έρχονται αυτοί που θένε αιώνια
να μείνουνε στη μάνα γη, κι όχι ...για πέντε χρόνια.

Δημοκοίτης