Επειδή σε λίγες μέρες θα αποχαιρετίσουμε το 2017, προσπάθησα να ανακαλέσω στη μνήμη μου ευχάριστα γεγονότα, που συνέβησαν τη χρονιά που φεύγει και έχουν σχέση με το Σύνδεσμο και το χωριό μας, και να τα μοιραστώ μαζί σας.
Μέχρι τον Αύγουστο της φετινής χρονιάς μετείχα του ΔΣ του Συνδέσμου, και ήμουνα γραμματέας του. Στη συνέχεια είμαι μόνο μέλος της 5μελούς επιτροπής διαχείρισης της ιστοσελίδας του Συνδέσμου servou.gr. Η αναφορά μου σε ευχάριστα γεγονότα αφορά την περίοδο που ήμουνα μέλος του ΔΣ του Συνδέσμου.
Ελπίζω αυτή μου η περιγραφή να είναι ευχάριστη και για πολλούς άλλους πατριώτες.
Η διάσωση του Συνδέσμου.
Το πρώτο λοιπόν ευχάριστο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό, είναι το γεγονός πως ο Σύνδεσμός μας απέφυγε την διάλυση ή την αδρανοποίησή του, και συνεχίζει κανονικά τη λειτουργία του.
Είναι γνωστό ότι στη φετινή ΓΣ που έγινε τον Αύγουστο στο χωριό, δεν βρέθηκαν πατριώτες να θέσουν υποψηφιότητα (όπως και πέρυσι), ώστε και να γίνουν αρχαιρεσίες, σύμφωνα με το καταστατικό.
Τελικά, μετά κοπιώδεις προσπάθειες, και την επιμονή όσων μετείχαν (παραβρέθηκαν περί τα 75 μέλη) να μη διαλυθεί ο Σύνδεσμος, η ΓΣ ανέθεσε σε 9 πατριώτες να σχηματίσουν ΔΣ.
Οι πατριώτες αυτοί αποδέχτηκαν την απόφαση της ΓΣ, και αυτό είναι προς τιμήν τους. Είναι ιδιαίτερα ευχάριστο το γεγονός, ότι στο ΔΣ μετέχουν και νέα μέλη (και νεότερα στην ηλικία), στις ικανότητες και την προθυμία των οποίων ο Σύνδεσμος ελπίζει πολλά, κυρίως για τις μελλοντικές τους συλλογικές δράσεις.
Με την ευκαιρία αυτή θέλω να επισημάνω, πως όλοι οι πατριώτες που προσφέρουν εθελοντικά τις όποιες υπηρεσίες τους στο Σύνδεσμο, είναι αξιέπαινοι και κανείς δεν επιτρέπεται –κατά την ταπεινή μου άποψη- να τους ασκήσει αρνητική κριτική. Μόνο καλά λόγια και μπράβο, πρέπει να ακούγονται από όλους τους πατριώτες, για τα μέλη του ΔΣ, αν θέλουμε να συνεχίσει να υπάρχει, ο εκατοντάχρονος σχεδόν Σύνδεσμός μας. 
Στη φωτογραφία αριστερά φαίνεται η αίθουσα στη διάρκεια της ΓΣ, και δεξιά ο Παύλος Στ. Δάρας, που μιλάει στους πατριώτες (είναι μέλος του ΔΣ του Συνδέσμου, και της επιτροπής διαχείρισης της ιστοσελίδας). Καθιστός ο Γ. Δ. Βέργος.
Εφημερίδα και ιστοσελίδα Συνδέσμου.
Το δεύτερο ευχάριστο πράγμα που σκέφτομαι, έχει σχέση με τη συνέχιση έκδοσης της εφημερίδας «Αρτοζήνος» και την κανονική λειτουργία της ιστοσελίδας του servou.gr. Είναι τα δύο βασικά μέσα επικοινωνίας του Συνδέσμου (πέραν των διαφόρων εκδηλώσεων), που αποτελούν τον συνεκτικό κρίκο, μεταξύ των απανταχού της γης Σερβαίων, και φέρνουν στα σπίτια όλων μας, νέα (καλά και κακά) και ένα σωρό άλλες πληροφορίες, που ενδιαφέρουν όλους σχεδόν τους πατριώτες, και όχι μόνο. Στα μέσα επικοινωνίας ας προστεθεί ως ευχάριστο γεγονός, και η ανανέωση-επικαιροποίηση της ατζέντας του Συνδέσμου, που με πολύ κόπο κατάφερε το ΔΣ, και παρά τα όποια λάθη αποτελεί χρήσιμο εργαλείο, για την μεταξύ μας επικοινωνία.
Το χωριό μας ζει και θα ζει …για πάντα.
Το τρίτο ευχάριστο πράγμα, είναι η διαπίστωση πως το χωριό μας συνεχίζει «να έχει ζωή», ακόμα και το χειμώνα, έστω με τους λίγους μόνιμους κατοίκους του (περί τους 25). Σε όλους αυτούς πρέπει να εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας, γιατί φυλάνε «τις θερμοπύλες» του χωριού μας. Ιδιαίτερα ευχαριστούμε τον πρόεδρο Γιάννη Ρουσιά και την Μαρίνα Διαμαντοπούλου-Τρουπή (μετέχει του ΔΣ του Δήμου Γορτυνίας και είναι πρόεδρος επιτροπής για κοινωνικά θέματα), οι οποίοι κάνουν το καλύτερο δυνατό για το χωριό, κάτω από τις ιδιαίτερα αντίξοες σημερινές συνθήκες, όπως όλοι γνωρίζουμε.
Στα επί μέρους ευχάριστα πράγματα, θα αναφερθώ με τη σειρά, από την αρχή του χρόνου, μέχρι τη ΓΣ του Συνδέσμου, τον Αύγουστο του 2017.
Κοπή πίτας.
Ευχάριστη ήταν κατά γενική ομολογία, η εκδήλωση για την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας, που έγινε σε συνδυασμό με την απονομή βραβείων στους νέους του χωριού, που διακρίθηκαν για τις επιδόσεις τους.
Έχουν δημοσιευθεί αρκετά για το θέμα αυτό, στα μέσα επικοινωνίας του Συνδέσμου, με πλούσιο φωτογραφικό υλικό.
Με αυτή την ευκαιρία πρέπει νομίζω να τονίσουμε, την ανάγκη στήριξης του θεσμού των βραβείων (καθιερώθηκε το 1976, επί προεδρίας αείμνηστου Στάθη Δάρα) από όλους τους πατριώτες, με όποιο τρόπο καθένας μπορεί.
Κυρίως οι μεγαλύτεροι (γονείς, παππούδες κλπ) οφείλουν να ενημερώνουν τα παιδιά και τα εγγόνια τους για την ύπαρξη αυτών των βραβείων, και να τα συνοδεύσουν μέχρι το χώρο της εκδήλωσης. Έτσι, θα δοθεί η δυνατότητα στους μεγαλύτερους πατριώτες να γνωρίσουν τους μικρότερους, να αισθανθούν υπερηφάνεια για την πρόοδό τους, και τα παιδιά να γνωριστούν μεταξύ τους.
Ακόμη, θα μυηθούν τα παιδιά, σε κάποιο βαθμό, στα συλλογικά μας πράγματα, και θα βρεθούν εκείνα που με τις ιδιαίτερες συλλογικές τους ευαισθησίες, θα αποτελέσουν τους συνεχιστές της λειτουργίας του ιστορικού μας Συνδέσμου «Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ».
Χορός Συνδέσμου στην Αθήνα.
Χωρίς αμφιβολία, η εκδήλωση αυτή ήταν ευχάριστη, αφού πάνω από εκατό πατριώτες παραβρέθηκαν, και το κέφι περίσσεψε. Παρόλο που το ΔΣ είχε κάποιες επιφυλάξεις για τη διενέργεια του χορού, τελικά η επιτυχία απέδειξε πως «ο τολμών νικά».
Είναι βέβαιο πως σε πάρα πολλούς πατριώτες αρέσει ο χορός και μπράβο που τον στηρίζουν και μέσω αυτού στηρίζουν και το Σύνδεσμο.
Η επιλογή της μουσικής με DJ, αντί «ζωντανής», για λόγους οικονομικούς, πιστεύω πως σε τίποτα δεν μείωσε την επιτυχία της εκδήλωσης.
Άξιο προσοχής είναι και το γεγονός πως υπήρξαν και σημαντικά οφέλη, από την λαχειοφόρο αγορά, και την διάθεση της ατζέντας του Συνδέσμου.
Στη φωτογραφία φαίνονται τα μέλη του ΔΣ του Συνδέσμου που σέρνουν πρώτοι το χορό, όπως συνηθίζεται από της ιδρύσεως του Συνδέσμου. Μπροστά ο ταμίας Ι. Στ. Βέργος, που τον κρατάει ο πρόεδρος Ι. Μπόρας.
Πανηγύρι Αγίου Κωνσταντίνου στους Αράπηδες.
Το πανηγύρι αυτό οργανώθηκε τέλεια από τους Αραπαίους, όπως κάθε χρόνο, και είχε εξαιρετική επιτυχία, αφού παραβρέθηκαν πάνω από εκατό πατριώτες και άλλοι κοντοχωριανοί.
Το «βραστό» από ντόπια γίδα κλπ, που οι ίδιοι οι Αραπαίοι επιμελήθηκαν, ήταν το κάτι άλλο.
Η διασκέδαση και η ικανοποίηση ήταν φανερή στα πρόσωπα όλων και όλοι ευχόσαντε «και του χρόνου».
Δεν θα ήταν ίσως «κακή ιδέα» να αναλάβουν οι Αραπαίοι να φτιάξουν ανάλογα φαγητά και για το πανηγύρι στου Σέρβου το δεκαπενταύγουστο, με τα έσοδα φυσικά για τον Ι. Ν. του Αγίου Κωνσταντίνου, που έχει αρκετές ανάγκες.
Με την ευκαιρία αυτού του πανηγυριού, δεν μπορώ να μην αναφερθώ στον αείμνηστο Αραπαίο γιατρό Ηλία Θ. Χειμώνα (1945-2010), έναν υπέροχο πατριώτη, που διετέλεσε χρόνια πρόεδρος του Συνδέσμου, και μας άφησε σημαντικό συλλογικό έργο και όχι
Θρησκευτικές εκδηλώσεις και πανηγύρι, την παραμονή της Παναγίας στου Σέρβου.
Τόσο η περιφορά της εικόνας της Παναγίας στον εσπερινό της παραμονής, όσο και ο εκκλησιασμός την επομένη, πρόσφεραν μεγάλη χαρά και αγαλλίαση σε πάρα πολλούς, ιδιαίτερα πιστούς πατριώτες. Διάχυτη ήταν η ευχαρίστηση και από το πανηγύρι που οργανώνουν κάθε χρόνο τα μαγαζιά την παραμονή, στην κεντρική πλατεία, με ψητή γουρνοπούλα, μουσική και χορό. Μια εκδήλωση που μετέχουν σχεδόν όλοι όσοι βρίσκονται στο χωριό.
Εικόνες από το πανηγύρι, στην κεντρική πλατεία του χωριού,
την παραμονή της Παναγίας, καθώς και την επομένη.
Η μουσική εκδήλωση του Συνδέσμου στο χωριό.
Παρόλο που υπήρξε έντονος προβληματισμός του ΔΣ για την οργάνωση της εκδήλωσης αυτής, η οποία γινόταν όλα σχεδόν τα προηγούμενα χρόνια με ζωντανή μουσική, η επιτυχία τελικά δικαίωσε την σχετική απόφαση.
Ο προβληματισμός είχε σχέση με το κόστος της ζωντανής μουσικής που θα ανερχόταν σε 2.000-3.000 ευρώ, συν το κόστος των φαγητών (αν παραγγέλνονταν), σε περίπτωση που δεν θα διατίθεντο, για λόγους βροχής κλπ. Σε αυτή την περίπτωση ο Σύνδεσμος δεν θα μπορούσε να καλύψει το κόστος.
Έτσι αποφασίστηκε να βρεθεί επαγγελματίας DJ (κόστισε περίπου 700 ευρώ) και ο Σύνδεσμος να προσφέρει γλυκά και ποτά. Τελικά η επιτυχία ήταν σημαντική, αφού οι πατριώτες προσήλθαν και χόρεψαν (όσοι ήθελαν να χορέψουν), γεύτηκαν τα γλυκά της περιοχής και επί πλέον βοήθησαν το Σύνδεσμο (με τη λαχειοφόρο, που οργάνωσε το μέλος του ΔΣ Γ. Δ. Βέργος), έτσι ώστε να υπάρχει και θετικό ισοζύγιο. Σίγουρα το ευχαριστήθηκαν όσοι συμμετείχαν και καλό είναι να συνεχιστεί.
Στη φωτογραφία αριστερά διακρίνεται ο πατριώτης Χρ. Παναγόπουλος με τη γυναίκα του Ελένη, την αδερφή του Φανή και άλλους πατριώτες. Στη δεξιά φωτογραφία ο Τάσος Παπαθωμόπουλος χορεύει Ζεϊμπέκικο, με τα παλαμάκια του Ηλία Σκούρου και άλλων φίλων.
Αποκαλυπτήρια προτομής λοχαγού Δ. Τρουπή, στην κεντρική πλατεία του χωριού.
Μία εξαιρετική εκδήλωση στημνήμη τουλοχαγού, που έπεσε μαχόμενος στη Μικρά Ασία το 1921. Εκτός από τους πατριώτες, παραβρέθηκαν πολλοί επίσημοι καλεσμένοι και παράγοντες της περιοχής, ενώ η μουσική μπάντα από τη Μεγαλόπολη έδωσε ξεχωριστό τόνο, στην όλη εκδήλωση.
Η οργάνωση της εκδήλωσης, σε όλες της τις λεπτομέρειες, έγινε από το γιατρό, καθηγητή Πανεπιστημίου, Γ. Θ. Τρουπή (φωτο δεξιά), απόγονο του ήρωα λοχαγού. Σίγουρα του αξίζουν πολλά συγχαρητήρια, για την αξιέπαινη αυτή πρωτοβουλία του.
.
Μακάρι να βρεθούν και άλλοι πατριώτες, με ανάλογη αποφασιστικότητα, ώστε να κινήσουν τις διαδικασίες αναγραφής (και μνημόνευσης) των ονομάτων και των άλλων πατριωτών, που πρόσφεραν τη ζωή τους για την πατρίδα. Και αυτοί …ψυχή είχαν. Δυστυχώς δεν έγινε η αναγραφή των ονομάτων όταν έγινε το καινούριο ηρώο, στην πλατεία της «Ράχης», το 2010. Όμως υπάρχει πρόβλεψη χώρου στην πρόσοψη του Ηρώου, γι αυτή την αναγραφή.
Τη σχετική πρωτοβουλία μπορεί ασφαλώς να την αναλάβει και ο Σύνδεσμος, ο οποίος μπορεί να καλύψει και το κόστος. Ο Γ. Τρουπής έδειξε το δρόμο. Το ηρώο υπάρχει. Τα ονόματα λείπουν. Καιρός δεν είναι να προστεθούν;; Θεωρώ πως είναι «ντροπή μας» να υπάρχει αναγραφή του ονόματος στον τόπο που έπεσαν οι πατριώτες, και να μην υπάρχει το όνομά τους στον τόπο καταγωγής τους, στο χωριό μας Σέρβου.
Στο τελευταίο φύλλο του Αρτοζήνου δημοσιεύεται η φωτογραφία του λοχία Ι. Στ. Ρουσιά, που βρήκε τραγικό θάνατο με την πτώση του στρατιωτικού αεροπλάνου. Το όνομά του είναι γραμμένο στο Ηρώο, που στήθηκε στην περιοχή του τραγικού συμβάντος. Στο τόπο καταγωγής του, στο χωριό μας, δυστυχώς όχι. Όλοι έχουμε κάποια ευθύνη…
Άλλα έργα στο χωριό.
Τελειώνοντας θα ήθελα αναφερθώ και σε κάτι ακόμα ευχάριστο που έγινε στο χωριό μας το 2017, με πρωτοβουλία του Συνδέσμου. Την επισκευή εννοώ και συντήρηση τριών μικρών έργων, που για μας αποτελούν μνημεία στο χωριό: Τη βρύση «δημοκοίτης», τη βρύση «λιμνίτσα» και το εικονοστάσι του Αγίου Ανδρέα.
Η καινούρια βρύση στην πλατεία της "Ράχης" του χωριού.
Επίσης, αξιόλογο μικρό έργο είναι και η κατασκευή της πέτρινης βρύσης στην πλατεία της «Ράχης», δωρεά της ιατρού Χριστίνας Κ. Μπόρα, στη μνήμη του πατέρα της. Στη φωτογραφία δεξιά είναι ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ι. Μπόρας και η γραμματέας Ελένη Κ. Μπόρα (αδερφή της Χριστίνας), ανήμερα της Παναγίας 2017.
Αυτά τα ολίγα ευχάριστα, μου ήρθαν στο μυαλό να γράψω, για τη χρονιά που φεύγει. Σίγουρα υπάρχουν και κάποια άλλα, περισσότερο ή λιγότερο ευχάριστα, που μου διαφεύγουν. Ίσως κάποιοι άλλοι θα μπορούσαν να τα γράψουν.
Επίσης θα μπορούσαν να γράψουν και για τα «δυσάρεστα» του 2017, όπως π.χ. για τους ανθρώπους που έφυγαν από κοντά μας, και άφησαν δυσαναπλήρωτο κενό, ιδιαίτερα στους οικείους τους.
Εύχομαι καλές γιορτές σε όλους τους πατριώτες, και ας ελπίσουμε πως το 2018 θα είναι μια χρονιά καλύτερη, από αυτή που φεύγει. Τουλάχιστον ας το ευχηθούμε!
.
ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΑΓΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ 2017
Αθήνα 23-12-2017.
Χ. Ι. Μαραγκός
