Χ. Ι. Μαραγκός 

Παρόλο που έχουν περάσει 200 χρόνια, από την κήρυξη του εθνικοαπελευθερωτικού μας αγώνα, καλό και χρήσιμο νομίζω πως είναι να κάνουμε σήμερα και ένα μνημόσυνο, έστω και ηλεκτρονικά, για εκείνους τους ήρωες,  αγωνιστές πατριώτες. Τους Σερβαίους πολέμαρχους, που πολέμησαν με ψυχή, με γενναιότητα και αυτοθυσία, για την απελευθέρωση της πατρίδας, από τον Τούρκο δυνάστη και τη σκλαβιά των 400 χρόνων.

Είναι ένα πατριωτικό χρέος, σε αυτούς που μας χάρισαν την ελευθερία μας. 

Στην ιστοσελίδα του χωριού μας servou.gr, δημοσιεύτηκαν πολλά άρθρα τον τελευταίο μήνα, σχετικά με την επανάσταση του 1821, μιας και φέτος γιορτάζουμε οι Έλληνες τα 200 χρόνια από εκείνο τον ξεσηκωμό και την απαλλαγή μας, από το βάναυσο κατακτητή. Τα περισσότερα από αυτά τα άρθρα αφορούν στη δική μας περιοχή, τη Γορτυνία, που ήταν πρωτοπόρος στον υπέρ πάντων εκείνο νικηφόρο αγώνα, που είχε ως αποτέλεσμα την ελευθερία, ανεξαρτησία και αναγέννησης του Έθνους μας.

Το χωριό Σέρβου στον αγώνα του 1821.

Το χωριό μας Σέρβου, σε πρόσφατη φωτογραφία του Παύλου Δάρα. Εντυπωσιακά τα βουνά στο βάθος (βορειοδυτικά)

 Το δικό μας χωριό έχει κάθε λόγο να υπερηφανεύεται, για τη συμμετοχή του σε αυτόν τον μαζικό ξεσηκωμό. Υπάρχουν 13 πατριώτες που η συμμετοχή τους στις πολεμικές επιχειρήσεις και συρράξεις βεβαιώνεται με επίσημα κρατικά έγραφα. Είναι τα πιστοποιητικά που τους χορήγησε η Πολιτεία, εις αναγνώριση των υπηρεσιών που προσέφεραν, μετά το πέρας του πολέμου. 

Ας σημειωθεί πως τα πιστοποιητικά αυτά χορηγήθηκαν μετά σχετική αίτηση των ενδιαφερομένων ή των συγγενών τους, ακόμη και πολλά χρόνια μετά τη λήξη του πολέμου. Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία, γιατί είναι προφανές πως δεν υπέβαλαν όλοι οι πατριώτες τις σχετικές αιτήσεις, είτε γιατί αδιαφόρησαν, είτε γιατί πέθαναν, είτε γιατί δεν φρόντισαν οι συγγενείς τους. Συνεπώς, έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε, πως ο αριθμός των Σερβαίων πολεμιστών του 1821 είναι πολύ μεγαλύτερος από  αυτόν των 13, για τους οποίους υπάρχουν «χαρτιά»,  και τα ονόματα των οποίων επανειλημμένα έχουν γραφτεί στην εφημερίδα «Αρτοζήνος» και στην ιστοσελίδα “servou.gr”.

Οι 13 Σερβαίοι πρωταγωνιστές.

Η κατάσταση με τα ονόματα των 13 πατριωτών φαίνεται στον πίνακα, όπως έχει συνταχθεί και παραδοθεί στον Σύνδεσμο (με τα συνοδευτικά έγγραφα), από τον πατριώτη υποστράτηγο ε.α. Χ. Αθ. Μαραγκό, ο οποίος διερεύνησε στα στρατιωτικά αρχεία εξονυχιστικά και με την δέουσα επιμέλεια και υπευθυνότητα, όπως επιβάλλεται για ένα τέτοιο θέμα.

13 ΣΕΡΒΑΙΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ 1821.

Φωτογραφία του υπέροχου Ηρώου του χωριού μας, όπου θα αναγραφούν τα ονόματα των αγωνιστών του 1821 και των πεσόντων στος αγώνες του Έθνους, σύμφωνα με απόφαση ΓΣ Συνδέσμου. Ο πρόεδρος του χωριού Ι. Ρουσιάς καταθέτει στεφάνι το 2012.

 Αιωνία τους η μνήμη.

*Ας είναι αιωνία η μνήμη αυτών των υπέροχων πατριωτών και όσων ακόμη συνέβαλλαν, με όποιο τρόπο, στο νικηφόρο αποτέλεσμα εκείνου του τιτάνιου αγώνα, που μας χάρισε την ελευθερίας μας, μετά από βάναυση σκλαβιά 4 αιώνων.

*Αιωνία η μνήμη σε όλους τους Σερβαίους, που μαζί με άλλους Γορτύνιους, πήραν τα όπλα και προσέτρεξαν στις 20 Μαρτίου 1821 στο χωριό της Κάτω Ηραίας «Μπέτσι» (Αγιονέρι, κοντά στο Λάδωνα και στα Λουτρά Ηραίας), να καταταγούν στον αγώνα υπό τις οδηγίες των Πλαπουταίων. Οι ιερείς (σίγουρα θα ήταν εκεί και κάποιος από τους 4 ιερείς τότε του χωριού μας) ευλόγησαν τα όπλα τα ιερά στο αλώνι του «Καλλιντέρη» και όλοι ορκίστηκαν με προτεταμένα τα όπλα:  "Ε λ ευθ ε ρ ί α   ή   θ ά ν α τ ο ς"

Στην πάνω φωτογραφία φαίνεται το σημείο που είναι το "αλώνι Καλλιντέρι" στο χωριό "Μπέτσι", όπου ορκίστηκαν στις 20-3-1821 οι Σερβαίοι και όλοι οι Γορτύνιοι πολεμιστές "Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Ι Α   Η   Θ Α Ν Α Τ  Ο Σ"

*Αιωνία η μνήμη σε όλους τους Σερβαίους, που μαζί με άλλους κοντοχωριανούς, στις 10-11 Μαΐου 1826, κατατρόπωσαν τον Ιμπραήμ, στην περιοχή «της γριας το διάσελο» (καμιά δεκαριά χιλιόμετρα έξω από το χωριό, προς τα ανατολικά) και τον έτρεψαν σε φυγή, αναγκάζοντας τον να εγκαταλείψει τα κλεμμένα γιδοπρόβατα και τα άλλα ζώα που κουβαλούσε.

Έτσι ξεκίνησε ο αγώνας στη Γορτυνία.

Κάπως έτσι ξεκίνησε, πρωτοπόρα και στη Γορτυνία ο απελευθερωτικός αγώνας, με ενθουσιασμό, γενναιότητα , βαθειά θρησκευτική πίστη, ψυχή και τόλμη.

Πολέμησαν οι δικοί μας ηρωικά, ασταμάτητα σε πολλές μάχες, σε διάφορες περιοχές της χώρας, και μέχρι το Μεσολόγγι.

Σχετικά με την πολιορκία του Μεσολογγίου γράφει ο στρατηγός Χ. Αθ. Μαραγκός:

«Στην πολιορκία του Μεσολογγίου παρευρέθηκαν και οι Σερβαίοι, ήρωες οπλαρχηγοί, Γεώργιος Μπακράτζης και Ηλίας Κατζούλας, εμψύχωνε δε τους πολιορκημένους και συμμετείχε στην ηρωική έξοδο, ο αθάνατος Νικόλαος Παπα-Δάρας».

Λεπτομέρειες για τους Σερβαίους αθάνατους του 1821. Κλικ ΕΔΩ.

Η Ελλάδα ελεύθερη.

Μετά το τέλος του αγώνα γύρισαν στο χωριό και στις φαμίλιες τους οι πολεμιστές μας, κατάκοποι και εξαντλημένοι, αλλά υπερήφανοι με το κεφάλι ψηλά, για το νικηφόρο αποτέλεσμα και την ανάσταση του ελληνικού Έθνους. Κάποιοι ήσαν βαριά τραυματισμένοι και ανάπηροι, όπως ο «Γ. Μπαγκράτζης» με ακρωτηριασμένα και τα δύο του χέρια και ο Η. Σχίζας σχεδόν τυφλός, αφού έχασε το μάτι του στη μάχη του Λάλα.

Πιστοποιητικόν για τις πολεμικές υπηρεσίες που προσέφερε ο Σερβαίος αγωνιστής  Ηλίας Σχίζας.

Η κατάσταση που βρέθηκαν οι αγωνιστές του 1821 μετά το πέρας του πολέμου φαίνεται και στην επιστολή του πατριώτη «Γ. Μπαγκράτζη», προς την αρμόδια Επιτροπή (παρατίθεται στο τέλος του άρθρου).

Πάντα έτοιμοι

Καλό και ιστορικά αναγκαίο νομίζω πως είναι, να μελετήσουμε οι σημερινοί Έλληνες (και οι επόμενες γενιές, φυσικά) την ιστορία της απελευθέρωσης μας από τους βάρβαρους Τούρκους, και να είμαστε πάντα έτοιμοι …δια παν ενδεχόμενο.

Να είμαστε προετοιμασμένοι να υπερασπιστούμε την ελευθερία και την ανεξαρτησία της χώρας μας, που με τόσο αγώνα και αίμα αποκτήσαμε, αν ποτέ αυτά τα μοναδικά αγαθά ήθελαν τεθούν σε κίνδυνο!

Έτσι, όπως ακριβώς έπραξαν και οι πρόγονοί μας το 1821.

Και ας μην ξεχνούν οι νέοι τη ρήση των νέων της αρχαίας Ελλάδας.

"Ά μ μ ες  δ ε  γ ΄ε σ σ ό μ ε θ α  π ο λ λ ώ  κ ά ρ ρ ο ν ε ς" 

Αίτηση Μπακράτζη Γεωργίου.

.

"Γεώργιος Μπακράτζης

Εν Παλούμπα τη 10η Μαίου 1846.

Είναι αναντηρήτως ομολογούμενον ότι πάντες οι Έλληνες ηγωνίσθησαν άμα εδόθη το σύνθημα και υψώθη η σημαία της ανεξαρτησίας μας και υπέστησαν τας κακίας και τας συμφοράς του καταστρεπτικού και πολυχρονίου πολέμου εκείνου.

Είναι επίσης ομολογούμενον ότι πολλοί μετασχόντες εις τον καταστρεπτικόν τούτον αγώνα ου μόνον απώλεσαν πάσαν την ζωήν των αλλά και εξήλθον από το πεδίον του Άρεως νικηταί και τροπαιούχοι αλλά αιματωβαμμένοι και καταπεπονημένοι και πραγματικώς άξιοι αμοιβής. Και εις εκ των τελευταίων τούτων είναι και ο ευσεβάστως υποσημειούμενος κάτοικος του χωρίου Σέρβου της επαρχίας Γορτυνίας. Σ επιτροπή ευθύς άμα ήχησεν η σάλπιξ της ελευθερίας μας εις τας ακοάς των Ελλήνων εκίνησα αυθορμήτως πάραυτα εναντίων των εχθρών της Πατρίδος, επικεφαλής τεσσαράκοντα οπλοφόρων στρατιωτών και υπό τας διαταγάς των περιφανών και ενδδόξων στρατηγών μας επολέμησα καθ' όλην την διάρκειαν του καταστρεπτικού και πολυχρονίου εκείνου αγώνος. Παρευρεθείς στις σημαντικώτερες μάχες και πολιορκίες.

Δεν δύναμαι ένεκα της ακρωτηριάσεως των χειρών μου και προξενηθησών πληγών να πορισθώ τα προς το ζην εμού τε και της επταμελούς αδυνάτου οικογενείας μου, ην ανέθρεψα μέχρι σήμερον, με τα ελέη των χριστιανών και Αγωνιστών , ους ως είρηται από αρχής μέχρι τέλους του αγώνος. Και μη ανταμειφθείς άχρι τούδε αναλόγως των αγώνων και θυσιών μου, ενώ έχω τέκνα αδύνατα και τρεις θυγατέρας. Τούτων ούτως εχόντων παρακαλώ γονυκλινής την Σεβαστήν ταύτην επιτροπήν να ενσκύψη ευμενώς εις τους αγώνας και θυσίας μου και ευαρεστουμένη να με ανταμείψη κατά αναλογίαν των αγώνων μου τούτων, δια να δυνηθώ να οικονομήσω εμαυτόν τε και τα αδύνατα τέκνα μου.

Ευπειθέστατος, Γεώργιος Μπακράτζης".