Ευρισκόμενος στο χωριό, κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες, βλέπω με μεγάλη χαρά και ευχαρίστηση την παρουσία πολλών νέων και παιδιών που απολαμβάνουν διασκεδάζουν κατά παρέες και χαίρονται τις καλοκαιρινές τους διακοπές.  Αναρωτιέμαι όμως πόσοι απ' αυτούς τους νέους γνωρίζουν αρκετά για την καθημερινή ζωή των προγόνων τους, τις επαγγελματικές τους εργασίες, τις αγροτικές εργασίες, τη "μαστοριά", την ενδυμασία τη διατροφή το νοικοκυριό τους τα εργαλεία τους, τα έργα των χεριών τους και λοιπά. 

Για να μην ξεχαστεί η παράδοση μας, για να μαθαίνουν οι νέοι, κι’ εμείς οι παλαιότεροι να αναπολούμε τα παιδικά μας χρόνια νομίζω ότι πρέπει να σκεφτούμε και να αποφασίσουμε για την δημιουργία ενός μικρού Λαογραφικού Μουσείου.  

Επειδή όμως με τις σημερινές συνθήκες κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό (έλλειψη χώρου, οικονομικών πόρων κλπ) θα πρότεινα ο Σύνδεσμος του χωριού μας, αν συμφωνεί με την πρότασή μου, να αναλάβει την πρωτοβουλία ώστε να συγκεντρωθούν σε κατάλληλο χώρο, τα παλαιά αντικείμενα κλπ, που βρίσκονται στα σπίτια των συγχωριανών μας, εφόσον θελήσουν να τα προσφέρουν για μελλοντικό εμπλουτισμό του Μουσείου που θα γίνει όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν.

Μ' αυτό τον τρόπο θα μπορέσουμε να διασώσουμε ενδιαφέροντα αντικείμενα της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.

Εννοείται ότι τα παραπάνω αντικείμενα θα καταγράφονται, θα χορηγείται αποδεικτικό παραλαβής στον δωρητή και θα φυλάσσονται με ασφαλή τρόπο.

Γνωρίζω ότι πολλοί συγχωριανοί μας διαθέτουν αξιόλογα παλαιά αντικείμενα και πιστεύω ότι θα θελήσουν να τα προσφέρουν και να βοηθήσουν με κάθε τρόπο για την επιτυχία της προσπάθειας.

                                                                 

Θάνος Δ. Σχιζας


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Το 1952 εκδηλώθηκε επιδημία τύφου στο χωριό. Οι υγειονομικές αρχές τότε θεώρησαν σαν αιτία της μόλυνσης τις κορύτες στις βρύσες και στα πλαίσια των έργων εξυγίανσης αντικατέστησαν τις καλαίσθητες πέτρινες πελεκητές κορύτες με ακαλαίσθητους μεταλλικούς σωλήνες. Δεν τους πέρασε από το μυαλό ότι το νερό θα μπορούσε να είχε μολυνθεί από το πέρασμά του κάτω από αυλές και σπίτια, αφού οι βρύσες ήταν σε σημείο χαμηλότερο από τα σπίτια. Το υδραγωγείο που έφερε καθαρό νερό από την Κοκκινόβρυση έγινε αργότερα, το 1959.