Στην αρχή σε τούτο το χωριό είπαμε πως κατοικήσανε τσιοπάνηδες. Σανίδια και πλάνες ήσαντε άγνωστα στο χωριό μας. Κάποιος από τη Μακεδονία, λέει, ήρθε στο χωριό και ήξερε να σκίζει ξύλα·  είχε και τον αδερφό του... Τον ελέγανε: ο Μεκεδόνας ο Σκιζάς. Στερνά από τούτονε ήρθε κι άλλος Μακεδόνας, που έσκιζε ξύλα. Είχε κι άλλους δύο συντροφιά. Μιλάγανε αναμεταξύ τους και κανείς δεν τους καταλάβαινε τι λέγανε.

Είχανε τσεκούρια και πιριόνια και κόφτρες αλλιώτικες. Δουλέψανε σ’ ούλα τα ρέματά μας. Ήσαντε πολύ δουλευταράδες και πολυφαγάδες. Λογαριάζω τούτοι οι δεύτεροι Μακεδόνες να σκίζανε ξύλα στο χωριό γύρω στα 1915-1920;
Από του Καρασάνι ερχότανε στο χωριό ο Κωσταντίνος ο Κρεβατάς κι έσκιζε ξύλα.

 

 tsekouri skizadiko 300karmaniola 300

 

 

Σερβαίοι σκιζάδες ήσαντε:

Ο γέρο - Λιασκίζας, το παιδί του ο Θανάσης, ο γέρο-Φώτης ο Σκίζας, ο Πανόγιαννης, τα παιδιά του: Πάνος και Λιάς, ο Πανοθοδωρής, το παιδί του ο Μήτσιος, ο Γιώκος ο Αρφανός και οι μαραγκοί όλοι·  όχι τόσο για μεροδούλι· όσο για να σκίσουνε ξύλα, να βγάλουνε πέρα τις δουλιές τους που αναλαβαίνανε σα μαραγκοί.

Και πόσους άλλους δε φέρνω στο μυαλό μου, που τους θυμάμαι, να σκίζουνε έτσι δωπά- δεκεί ξύλα:  Το Χάκο το Σκίζα, το Γιάννη του Χαραλάμπη Στρίκου, το Γιάννη του Νικολάκη Μαραγκού, το Βασίλη του Παρασκευά Βέργου, τον Κωσταντή του Νάσιου του Στρίκου το παιδί του το Θανάση και αρκετούς άλλους. Και η αφεντιά μου έκανα, ένα φεγγάρι, το σκιζά.

Οι σκιζάδες μας σκίζανε τα κουρούχια, τα κουντέλια, και τα βγάνανε: σανίδια, μαχιάδες, κορφιάδες, πέταβρα, μπαλκονόξυλα, κασώματα, δόγες για βαγένια, ψαλίδια για τα πατώματα και ξύλα για πλακώματα κ. ά.

Το ράμμα, για να φαίνεται απάνου στο ξύλο και να δείχνει του πιριονιού το δρόμο και στον απουπάνου και στον απουκάτου σκιζά, το βουτάγανε σε τριμμένο κάρβουνο και λιγοστό νερό.

 pirioni skizadikotezaxi

Φτιάνανε τα τεζάχια σε μάντρες. Άμα δε βρίσκανε μάντρες φτιάνανε τεζάχι με κουντέλια και σκάβανε και λίγο για τον απουκάτου σκιζά.

Λένε πως ο πρώτος άνθρωπος σκιζάς, που πρωτόρθε και εγκαταστάθηκε στο χωριό μας, πήρε και το παρανόμι: Σκίζας. Αλλά στα χαρτιά τον γράψανε: Σχίζα... και από κείνονε κρατούνε ούλοι οι Σκιζαίοι. Κάτι τέτοιο, βέβαια, δεν είναι σωστό γιατί είναι εξακριβωμένο πως οι Σκιζαίοι κινήσανε από την Ήπειρο και είναι σκορπισμένοι σ’ όλη τη δυτική Ελλάδα.

(ΧΔ)


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Τη μεγαλύτερη θητεία ως πρόεδρος του Συνδέσμου Σερβαίων έκανε ο γιατρός Ιωάννης Δ. Δημόπουλος. Συνολικά χρημάτισε πρόεδρος 21 χρόνια (1936-1953, 1956 και 1962-1964). Επί προεδρίας του χτίστηκε το σχολείο στο χωριό, συνεχίστηκε το χτίσιμο της εκκλησίας της Κοίμησης της Θεοτόκου και έγινε η διάνοιξη του δρόμου για αυτοκίνητα από το Αγιώργη Σαρά μέχρι το χωριό.