Κοντεύω θαρρώ ν’ αγγίξω τα είκοσι χρόνια πού υπάρχω,
είκοσι χρόνια — το πέμπτον του αιώνος —
μια στιγμή στην αιωνιότητα.
.
Σήμερα μου το ψιθύρισεν ο ήλιος
πού μ’ ένα θαυμάσιο χαμόγελο του στο μεστωμένο κορμί μου
μ’ έκαμε να ναρκισευθώ πάνω απ’ το γαλάζιο γυαλί.
.
Σήμερα μου το σφύριξεν η ίδια η ζωή
που με καλεί στο χορό της.
...... Να η ζωή:
Καρδιά του καλοκαιριού.
Γαλήνη, παντού γαλήνη γιομάτη μυστήριο.
Τα χορτάρια έχουν λυγίσει απ’ τη θερμότητα
και προσμένουν λίγη δροσιά.
Ωρίμασαν οι καρποί των δέντρων
και φαντάζουν μεγαλόπρεπα καθώς ξεχωρίζουν
απ’ το χάος των φύλλων και κλαδιών.
Στην ακροθαλασσιά κορμιά μισόγυμνα
- εύρωστα εφηβικά κορμιά—
σκιρτούν από ξεγνοιασιά και νιάτα.
Το αθάνατο κύμα κυλά τραγουδιστά
και παίζει κυνηγητό με τα νιάτα και το άπειρο.
La vie c’ est là!
.
Σήμερα ο ήλιος
ρίχνοντας
ένα θαυμάσιο χαμόγελο του στα μεστωμένο κορμί μου
κάτι μου ψιθύρισε.
.
Σήμερα η ομορφιά
σφραγίζοντας
μ’ ένα τρελό φιλί το έκπληχτο μάτι
κάτι μου σφύριξε:
πώς είμαι είκοσι χρονώ κι’ η ζωή δικιά μου.
Κάννες 4-8-1948

Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Το Δημοτικό Σχολείο άρχισε να χτίζεται τον Αύγουστο του 1936. Επειδή τότε δεν πήγαινε αυτοκίνητο στου Σέρβου, τα τσιμέντα τα κουβάλησαν με μουλάρια από τα Λαγκάδια. Τις σιδερόβεργες όμως για την πλάκα, λόγω του μήκους τους και της φύσης του μονοπατιού δεν μπορούσαν να τις φορτώσουν στα ζώα και γι' αυτό τις κουβάλησαν οι Σερβαίοι στον ώμο από τα Λαγκάδια. Οι εργασίες σταμάτησαν λόγω του πολέμου και συνεχίστηκαν μετά το 1949. Οι αίθουσες του σχολείου άνοιξαν για τους μαθητές το 1954.