Μέσα στην αέναη ροή του χωροχρόνου άνθρωποι φεύγουν από κοντά μας και μερικών εξ αυτών οι μορφές αξίζει πράγματι   να παραμείνουν αναλλοίωτες στη σκέψη μας, να συνεχίσουν να ζουν στις καρδιές μας γιατί για μας τους νεότερους αποτέλεσαν πρότυπα, διδάσκοντάς μας κυρίως στάση ζωής και προσφοράς στο συνάνθρωπο. 

Ένας τέτοιος άνθρωπος ήταν και ο γιατρός Νίκος Δ. Σχίζας, που έφυγε από τη ζωή την 12.5.2014.                                                                                                                   

Γεννήθηκε στο χωριό Σέρβου το 1929, ήταν το πρώτο από τα πέντε παιδιά του δάσκαλου Δημητρίου Νικ. Σχίζα  και τηςΓιαννούλας Ρηγοπούλου από τα Λαγκάδια. Παντρεύτηκε τη φαρμακοποιό Γαλάτεια Καραθάνου, και έκαναν το Δημήτρη.

Τελείωσε το δημοτικό σχολείο στο χωριό που γεννήθηκε, και στο εξατάξιο Γυμνάσιο της γειτονικής κωμόπολης των Λαγκαδίων Γορτυνίας περάτωσε τις σπουδές της μέσης εκπαίδευσης. 

Το 1946 εισήχθη στην ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και το επόμενο έτος στη Σ Ι Σ (Στρατιωτική Ιατρική Σχολή).                              

     Αποφοίτησε από την Στρ. Ιατρική Σχολή και ονομάστηκε Ανθυπίατρος το 1952. Υπηρέτησε στο στρατό μέχρι το 1978 οπότε αποστρατεύθηκε, με αίτηση του, με το βαθμό τού Ταξιάρχου.                                                                                                                                      

      Πήρε την ειδικότητα τής παθολογίας το 1959 και μετεκπαιδεύτηκε στις Η Π Α το 1965 (Ιανουάριος 1965-Ιούλιος 1965)                                 

       Το 1959 ανακηρύχθηκε αριστούχος Διδάκτωρ τού Πανεπιστημίου Αθηνών και το 1971 ομοφώνως Υφηγητής τού Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.                                                                                                                                                                                     

      Διηύθυνε διαδοχικά παθολογικές κλινικές στο 424 Στρ. Νοσοκομείο τής Θεσσαλονίκης (1959- 1962 ), στο 401 Γεν. Στρατ. Νοσοκομείο Αθηνών

( 1965 –1972) και στο ΝΙΜΤΣ (1974 – 1983 ). Από το1984 έως το 1996 οργάνωσε και διηύθυνε την  Γ’ παθολογική κλινική τού ΝΙΜΤΣ ως Διευθυντής ιατρός τού ΕΣΥ.                                                                                                                                                                                       

      Ο καθηγητής Σχίζας έχει επιτελέσει σημαντικό ερευνητικό έργο πού αποτελείται από περισσότερες από 200 επιστημονικές εργασίες πού αναφέρονται σε όλο το εύρος τής εσωτερικής παθολογίας. Έχει ασχοληθεί περισσότερο με τις λοιμώδεις νόσους στο στρατό ( μηνιγγίτιδα , ηπατίτιδα ) και έχει               χαρτογραφήσει με τους συνεργάτες του τη συχνότητα τής μεσογειακής αναιμίας στον Ελληνικό χώρο, μετά από μεγάλη έρευνα σε 15.550 νεοσύλλεκτους.                                                                                                                                        

     Συνέβαλε, με τα προφυλακτικά μέτρα που ελήφθησαν μετά το σχετικό συνέδριο, ουσιαστικώς στον περιορισμό της συχνότητας της ηπατίτιδας β στους στρατιώτες και με εισήγηση του, ως προέδρου του 5ου ιατρικού συνεδρίου ΕΔ, οργανώθηκε το Κέντρο ελέγχου της Μεσογειακής Αναιμίας και των Αιμοσφαιρινοπαθειών του Στρατού.                                                                                                                                                  

      Περιέγραψε για πρώτη φορά στην Ελλάδα την μυοσφαιρινουρία εκ μυϊκής καταπονήσεως (Squattjumpsyndrome) σε Ευέλπιδες και με τη σχετική αναφορά που υπέβαλε συνέτεινε στην απαγόρευση του αναχρονιστικού «καψονιού» στη Σχολή.                                                                   

       Έχει επίσης εργασθεί ερευνητικώς στη θρομβοεμβολική νόσο και στις διαταραχές της πηκτικότητος, και διετέλεσε επί σειρά ετών αντιπρόεδρος τήςΕλληνικής Επιτροπής αντιμετωπίσεως τής θρομβοεμβολικής νόσου.                                                                                                           

      Το διδακτικό του έργο συνοψίζεται σε 52 σεμινάρια, διαλέξεις, στρογγύλες τράπεζες κλπ. Έχει διδάξει για λίγα χρόνια στο Πανεπιστήμιο τής Θεσσαλονίκης και έχει εκπαιδεύσει φοιτητές της Ιατρικής τού Πανεπιστημίου Αθηνών επί 12 έτη, κατά το διάστημα τής υπηρεσίας του στο ΝΙΜΤΣ.

    Έχει εργασθεί ιδιαιτέρως για τη καθιέρωση των Ιατρικών Συνεδρίων των Ενόπλων Δυνάμεων, διατελέσας πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής σε δύο από αυτά. Εισηγήθηκε, υποστήριξε και επέτυχε να πραγματοποιούνται τα Ιατρικά Συνέδρια Ενόπλων Δυνάμεων μόνο στη Θεσσαλονίκη.

       Ήταν μέλος πολλών ιατρικών εταιρειών και υπήρξε μέλος της οργανωτικής επιτροπής πολλών ελληνικών και διεθνών συνεδρίων.

      Υπήρξε Ιδρυτικό μέλος και πρώτος πρόεδρος τής Επιστημονικής Ενώσεως Υγειονομικών Ενόπλων Δυνάμεων,και ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας της Στρατιωτικής Ιατρικής. Με εισήγηση του καθιερώθηκαν τα βραβεία που χορηγεί η Ένωση. 

   Μετά την συνταξιοδότηση του ασχολήθηκε με την Ιστορία τής Ιατρικής Έχει  συγγράψει ένα κεφάλαιο στην προ ετών εκδοθείσα Ιστορία τής Στρατιωτικής Ιατρικής στην Ελλάδα . Έχει συγγράψει ακόμα, μαζί με τούς συναδέλφους του κ. Γρ. Σκαμπαρδώνη και κ. Αλ. Καρδούλη την Ιστορία τού Υγειονομικού στους βαλκανικούς πολέμους η οποία εκδόθηκε από τη Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού.

 Έχει οργανώσει πολλά σεμινάρια και στρογγύλες τράπεζες με θέμα την ιστορία της στρ. ιατρικής, αλλά και της ιατρικής γενικότερα και έχει δημοσιεύσει 15 εργασίες σε θέματα ιστορίας της ιατρικής.

      Ήταν συνεργάτης τού περιοδικού τής Ιστορίας τής ελληνικής ιατρικής «Δέλτος » και μέλος τής επιστημονικής και της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού.                                                                            

   Έχει διατελέσει Πρόεδρος της εταιρείας των φίλων του Μουσείου Ιατρικής η οποία εκδίδει τηνΔέλτο.                           

 Αποστρατεύθηκε με το βαθμό του Ταξιάρχου Υγειονομικού του Ελληνικού Στρατού.                                                

Τιμήθηκε με τα παρακάτω παράσημα και μετάλλια για τις υπηρεσίες που προσέφερε στην πατρίδα:                                                                      

      ΜΕΤΑΛΛΙΟΝ ΣΤΡ/ΚΗΣ ΑΞΙΑΣ  Δ΄ΤΑΞΕΩΣ                                                                                                                                                 

      ΧΡΥΣΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ ΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΦΟΙΝΙΚΟΣ                                                                                                                 

      ΜΕΤΑΛΛΙΟΝ ΣΤΡ/ΚΗΣ ΑΞΙΑΣ  Γ΄ΤΑΞΕΩΣ                                                                                                                                                  

      ΧΡΥΣΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ  Α΄.                                                                                                                          

Η μεγάλη αγάπη του Γιατρού ήταν το χωριό που γεννήθηκε και μεγάλωσε, του Σέρβου που ποτέ δεν ξέχασε. Ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση της προσφοράς προς τους συγχωριανούς του Σερβαίους, για πολλά χρόνια ήταν ο δικός τους «Αλβέρτος Σβάιτσερ » που προσέφερε πολύτιμες υπηρεσίες υγείας στο ιατρείο του η στο Νοσοκομείο ΝΙΜΤΣ.

 Ενεργό μέλος του Συλλόγου του χωριού, αρθρογραφούσε στην εφημερίδα μας ΑΡΤΟΖΗΝΟΣ, και άρθρα του επιστημονικού η ιστορικού περιεχομένου έχουν αναρτηθεί στην ιστοσελίδα μας www.servou.gr . 

Τον Αύγουστο 2012 ανταποκρινόμενος σε κάλεσμα του ΔΣ του Συλλόγου μας επισκέφθηκε το χωριό και στο Πολιτιστικό Κέντρο του χωριού ανέπτυξε ιστορικό-ιατρικό θέμα προς πνευματική τέρψη πολλών πατριωτών και φίλων του χωριού.

17.8.2012 Ο γιατρός στο πόντιουμ του Πολιτιστικού Κέντρου                                   του Χωριού Σέρβου.

Ο Γιατρός Νίκος Σχίζας  ήταν ένας ενάρετος  ευγενής και προσηνής άνθρωπος, υπόδειγμα ήθους και αξιοπρέπειας. θα είναι ένας φωτεινός φάρος , και παράδειγμα ζωής.                                                                                                                                                                                       

 Θοδωρής Γ. Τρουπής