........................................................................................................................................................

Γ. Δ. Βέργος

                                     301. ΣΤΗ ΖΗΡΙΑ ΒΓΑΙΝΕΙ ΕΝΑΣ ΚΑΠΝΟΣ

                                                         (Τσάμικος).

 

                                                Στη Ζήρια βγαι… στην Ζήρια,

                                                 Βγαίνει ένας καπνός.

                                                 Στη Ζήρια βγαίνει ένας καπνός,

                                                 Μα, τι καπνός να είναι.

 

                                                 Οι Βλάχοι κα… οι Βλάχοι,

                                                 Κάνουν μια χαρά.

                                                 Οι Βλάχοι κάνουν μια χαρά,

                                                Παντρεύουν τη Σταυρούλα.

 

                                                 Της δίνουν χι… της δίνουν,

                                                 Χίλια πρόβατα.      

                                                 Τις δίνουν χίλια πρόβατα,

                                                 Και δυο χιλιάδες γίδια.

 

                                      302. ΜΗΛΙΤΣΑ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΣΤΟ ΓΚΡΕΜΟ

                                                             (Συρτός).

 

                                                 Μηλι… βάι, μηλι…μηλίτσα,

                                                 Που είσαι στο γκρεμό.

                                                 Ωχ! Μηλίτσα που είσαι στο γκρεμό,

                                                Τα μήλα φορτωμένη.

 

                                                 Τα μη…βάι, τα μη…τα μήλα σου,

                                                 Λιμπίζομαι.

                                                 Ωχ! Τα μήλα σου λιμπίζομαι,

                                                 Μα το γκρεμό φοβάμαι.

 

                                                 Σαν τον βάι, σαν τον…σαν τον,

                                                 Φοβάσαι το γκρεμό.

                                                Ωχ! Σαν τον φοβάσαι το γκρεμό,

                                                 Έλα απ’ το μονοπάτι.

 

                                                 Να σε βάι, να σε…να σε χορτάσω

                                                  Με γλυκά.

                                                 Να σε χορτάσω με γλυκά,

                                                 Και μυρωδάτα μήλα.

 

 

                                       303. ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΛΟΓΙΑ ΜΟΥ ‘ΡΘΑΝΕ              

                                                        (Τσάμικος).

 

                                                 Καινού…ρια λο…καινούρια λόγια,

                                                 Μου ‘ρθανε.

                                                 Καινούρια λόγια μου ‘ρθανε,

                                                 Απ’ την παλιά μ’ αγάπη.

 

                                                 Εγώ ‘βρα… κι αμαν…εγώ ‘βρα,

                                                 Κι αρραβώνιασα.

                                                 Εγώ ‘βρα κι αρραβώνιασα,

                                                 Κι εσύ αν θες παντρέψου.

 

                                                 Αν μ’ αγαπάς… αν μ’ αγαπάς,

                                                  Πουλάκι μου.

                                                 Αν μ’ αγαπάς πουλάκι μου,

                                                 Έλα να στεφανώσεις.

 

                                                 Παίρνω τα… στε…παίρνω,

                                                 Τα στέφανα χρυσά.

                                                 Παίρνω τα στέφανα χρυσά,

                                                 Και τα κεριά ασημένια.

 

                                                  Και τη λαμπά…και τη λα…μπάδα,

                                                 Του γαμπρού.

                                                 Και τη λαμπάδα του γαμπρού,

                                                 Χρυσή μαλαματένια…

 

                                       304. ΣΤΟΥ ΒΟΡΙΑ ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΑΚΙ

                                                       (Συρτός)

 

                                                 Στου βοριά το μπαλκονάκι,

                                                Στου βοριά το μπαλκονάκι.

                                                 Στου βοριά το μπαλκονάκι,

                                                 Στρώσε μου να κοιμηθώ…                                         

                                                 Στρώσε μου να κοιμηθώ.

 

                                                 Στρώσε στρώμα πουπουλένιο,

                                                 Στρώσε στρώμα πουπουλένιο.

                                                Στρώσε στρώμα πουπουλένιο, 

                                                 Πάπλωμα μεταξωτό…

                                                 Πάπλωμα μεταξωτό.

 

                                                 Βάλε και για μαξιλάρι,

                                                 Βάλε και για μαξιλάρι. 

                                                 Βάλε και για μαξιλάρι,

                                                 Τα χεράκια σου το δυο…

                                                Τα χεράκια σου τα δυο.

  

                                       305. ΕΝΑ ΠΟΥΛΙ ΑΠ’ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ

                                                   (Συρτός)

 

                                                 Ένα πουλί, μάνα μου,

                                                 μαντζουράνα μου μάνα,

                                                 Ένα πουλί απ’ το χωριό μας.

                                                 Ένα πουλί απ’ το χωριό μας,

                                                 Φεύγει για κακό δικό μας.

 

                                                Φεύγει πάει, μάνα μου,

                                                 μαντζούρανα μου μάνα,

                                                 Φεύγει πάει μακριά στα ξένα.

                                                 Φεύγει πάει μακριά στα ξένα, 

                                                Και αλλοίμονο σε μένα.

 

                                                 Είδα από… μάνα μου,

                                                 μαντζουράνα μου μάνα,

                                                 Είδα απόψε στ’ όνειρό μου. 

                                                 Είδα απόψε στ’ όνειρό μου,

                                                 Μαύρα μάτια στο πλευρό μου.

 

                                                 Και ξυπνώ, μάνα μου,

                                                 μαντζουράνα μου μάνα, 

                                                Και ξυπνώ και δεν τα βρίσκω.

                                                 Και ξυπνώ και δεν τα βρίσκω,

                                                 Μου ‘ρχεται να αυτοκτονήσω.

      

                                      306. ΟΛΕΣ ΟΙ ΜΕΛΑΧΡΙΝΕΣ

                                                       (Συρτός)

 

                                                 Όλες οι μελαχρινές…

                                                 Το μελαχρινάκι μου.

                                                 Αχ! Κι όλες οι μαυρομάτες,

                                                 Δροσιά είναι γεμάτες.

 

                                                 Όλες τις εφίλησα…

                                                 Το μελαχρινάκι μου.

                                                 Αχ! Κι όλες θα τις φιλήσω,

                                                 Καμία δεν θ’ αφήσω.

 

                                                 Και μια μικρή μια μελαχρινή…

                                                Το μελαχρινάκι μου.

                                                 Αχ! Αυτή έχει τη χάρη,

                                                 Να δω ποιος θα την πάρει.

 

                                                 Της εζήτησα φιλί,

                                                 Το μελαχρινάκι μου.

                                                 Αχ! Λέει δεν θα μου το δώσει,

                                                 Μα δεν θα το γλυτώσει.

      

                                       307. ΚΑΛΟΤΥΧΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΒΟΥΝΑ

                                                       (Τραπεζιού)

 

                                                 Ώρε! Καλότυχα…είναι τα βουνά…

                                                Καλότυχοι κ΄οι κά…μποι.

                                                 Που Χάρος δεν…

                                                 Που Χάρος δεν τα καρτε…ρεί…

 

                                                 Ώρε! Που Χάρος…δεν τα καρτερεί…

                                                 Χάρο δεν περιμέ…νουν.

                                                 Μον… καρτερούν…

                                                 Μον καρτερούν…την Άνοιξη…   

                                           

                                                 Ώρε! Που καρτερούν…την Άνοιξη,

                                                 Τ’ όμορφο καλοκαίρι….

 

                                                           ΡΕΦΡΕΝ

                                                  Τούτη γης που την πατούμε,

                                                 Όλοι με…σα θέλα μπούμε.

 

                                       308. ΛΑΛΑ, Τ’ΑΗΔΟΝΙ ΛΑΛΑ ΤΟ

                                                       (Τσάμικος)

 

                                                   Λάλα, τ’ αηδό…λάλα τ’ αηδόνι,

                                                   Λάλα το.

                                                   Λάλα τ’ αηδόνι λάλα το,

                                                   Σ’ όλα τα περιβόλια.

 

                                                   Και στον δι...κό και στον δικό μου,

                                                   Το μπαξέ.

                                                   Και στον δικό μου τον μπαξέ,

                                                   Ποτέ να μην λαλήσεις.

 

                                                   Γιατί ειν’ η κο…γιατί ειν’ κόρη μ’,

                                                   Άρρωστη.

                                                   Γαιτί ειν’ η κόρη μ’ άρρωστη,

                                                   Βαριά για να πεθάνει.

 

                                                   Της φέρ…νω ο… της φέρνω όλους,

                                                   Τους γιατρούς.                

                                                   Της φέρνω όλους τους γιατρούς,

                                                   Μα γιατρεμούς δεν έχει.

 

                                       309. ΘΕ(ΕΛ)ΤΕ Ν’ ΑΚΟΥΣΤΕ ΚΛΑΜΑΤΑ

                                                       (Συρτός)

 

                                                 Θέλ(ε)τε ν’ακου…ν’ ακούστε κλάματα,

                                                Κι σντρίκια μοιρολόγια,

                                                 Περάστ’ απ’ το…απ’το Αιτωλικό.          

                                                 Περάστ’ απ’ το…απ’το Αιτωλικό,

                                                Κι από το Μεσολόγγι.

 

                                                 Εκεί θ’ ακου…θ’ ακούστε κλάματα.    

                                                 Εκεί θ’ ακου…θ’ακούστε κλάματα,

                                                Κι αντρίκια μοιρολόγια,

                                                 Με το κακό…κακό που έγινε.                          

                                                 Με το κακό…κακό που έγινε.

 

                                                 Κάψαν’ το Μεσολόγγι,

                                                 Κλαίνε μανου…μανούλες για παιδιά.

                                                 Κλαίνε μανου…μανούλες για παιδιά,

                                                 Γυναίκες για τους άντρες,

                                                 Κλαίνε και για…για το χαλασμό…

 

 

                                   310. ΠΗΡΑ ΡΟΚΑ, ΠΗΡΑ ΑΔΡΑΧΤΙ

                                                     (Συρτός)

 

                                                Πήρα ρο…τσούπρες μου,

                                                 Πήρα ρόκα, πήρα αδράχτι.

                                                 Πήρα ρόκα πήρα αδράχτι,

                                                 Και πηγαίνω φράχτη, φράχτη.

 

                                                 Είδα τσου…τσούπρες μου,

                                                 Είδα τσούπρες να κεντάνε.

                                                 Είδα τσούπρες να κεντάνε,

                                                Και το μάτι μου πατάνε.

 

                                               Πάρτε με…τσούπρες μου,

                                               Πάρτε με στον αργαλειό σας.

                                               Πάρτε με στον αργαλειό σας,

                                               Για το σκάσιμο τ’ ανδρός σας.

                                

                                               Πάρτε με…τσούπρες μου,

                                               Πάρτε με στην αγκαλιά σας.

                                               Πάρτε με στην αγκαλιά σας,

                                               Για να σκάσει η πεθερά σας.

 

                                               Να με μα…τσούπρες μου,

                                              Να με μάθετε κεντίδια.

                                               Να με μαθετε κεντίδια,

                                               Να σας μάθω ‘γω παιχνίδια.  

                          

                                              

                                              311. Ω! ΠΩ, ΠΩ ΜΑΡΙΑ

                                                     (Συρτός).

 

                                               Ένα Σαββάτο βράδυ, καλέ, Μαρία.

                                              Μια Κυριακή πρωί.

                                               Ω! πω! πω! Μαρία, Ω! πω! πω! Μαρία,

                                               Ω! πω! πω! Μαρία, σ’αγαπώ. 

 

                                               Επήρα την απόφαση Μαρία,

                                               Για να σε παντευτώ.

                                               Ω! πω! πω! Μαρία, Ω! πω! πω! Μαρία,

                                               Ω! πω! πω! Μαρία, σ’ αγαπώ! 

 

                                                Και όργανα θα…πάρω καλέ Μαρία,

                                               Τον παλιό τον μερακλή.

                                               Ω! πω! πω! Μαρία, Ω! πω! πω!   Μαρία,

                                                Ω! πω! πω! Μαρία σ’ αγαπώ!

 

 

                                   312. ΑΝΑΘΕΜΑ ΣΕ ΑΜΕΡΙΚΗ

                                                 (Συρτός)

 

                                             Ανάθεμα, κι αμάν, αμάν,

                                             Ανάθεμα σε Αμερική.

                                             Ανάθεμα σε Αμερική, 

                                             Κι εσύ κακούργα Αφρική.

                                             Που ‘χεις λίρες και δολάρια,

                                             Και γελάς τα παλικάρια.

 

                                             Μας πήρες όλα, κι αμάν, αμάν, 

                                             Μας πήρες όλα τα παιδιά.

                                            Μας πήρες όλα τα παιδιά,

                                             Ρημώσανε τα μαγαζιά.

                                             Κι όλους τους καλούς λεβέντες, 

                                             Και ρημώσανε οι ταβέρνες.

 

                                             Εμείνανε, κι αμάν, αμάν,

                                             Εμείνανε οι μοναχογιοί.

                                             Εμείνανε οι μοναχογιοί,

                                             Και κάνουνε τον ευγενή                          

                                             Και γυρεύουνε χιλιάδες,

                                             Αχ! Οι παλιομασκαράδες.

 

                                             Και τις χιλιάδες, κι αμάν! Αμάν,

                                             Και τις χιλιάδες τις πολλές. 

                                             Και τις χιλιάδες τις πολλές,

                                             Και τις κοπέλες τις καλές.

                                             Αχ! Οι παλιομασκαράδες,

                                             Τι τις θέλουν τις χιλιάδες. 

  

                                   313. ΑΘΗΝΑ ΣΕ ΒΑΡΕΘΗΚΑ

                                                (Συρτός).

 

                                             Αθήνα σε βαρέθηκα,

                                             Και θα σε παρατήσω.

                                             Θα πάω πάλι στο χωριό,

                                            Πρόβατα να βοσκήσω.

 

                                             Κι ας με λένε και τσοπάνο,

                                             Στην Αθήνα τι να κάνω.

                                             Θα πάω πάλι στο χωριό,

                                             Στα πεύκα στο λιβάδι.

 

                                             Σαν τι γυρεύει η αλεπού,

                                             Στη μέση στο παζάρι.

                                             Κι ας με λένε και τσοπάνο,

                                             Στην Αθήνα τι να κάνω;

 

 

                                 314. ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ ΗΘΕΛΑ Ν’ ΑΝΕΒΩ

                                                 (Συρτός).

 

                                           Στο βουνό ήθελ’ ανεβώ,

                                           Για να φτιάξω κήπο,

                                           Μήπως και σε πετύχω…

                                           Μήπως και σε πετύχω.

 

                                           Κήπο και παράκηπο,

                                           Και ωραίο αμπέλι,

                                           Πορτούλα για να μπαίνει…

                                           Πορτούλα για να μπαίνει. 

 

                                          Να φωνάζεις αμπελουργέ,

                                           Δώσε μου σταφύλι,

                                           Και φίλα με στα χείλη…

                                           Και φίλα με στα χείλη.                                            

                                    

                               315. ΠΑΡΕ ΓΙΑΝΝΑΚΗ ΤΟ ΒΙΟΛΙ

                                               (Συρτός).

 

                                           Ώρε! Πάρε Γιαννάκη,

                                          Γιαννάκη το βιολί.

                                           Πάρε Γιαννάκη το βιολί,

                                           Και πήγαινε στη  βρύση

                                           Και πήγαινε στη βρύση.

 

                                           Ώρε! Κι εγώ θα πάω,

                                           Θα πάω, στη μάνα μου.

                                           Κι εγώ θα πάω στη μάννα μου, 

                                           Να την καταγελάσω,

                                           Να την καταγελάσω. 

                       

                                           Ώρε! Μάνα νερό,

                                           Νερό, δεν έχουμε. 

                                           Μάνα νερό δεν έχουμε,

                                           Και ξένους καρτερούμε,

                                           Και ξένους καρτερούμε. 

 

                                           Ώρε! Πότε κόρη,

                                            κόρη, με ρώτησες.

                                           Πότε κόρη με ρώτησες,

                                           Και με ρωτάς και τώρα,

                                           Και με ρωτάς και τώρα.

 

                                           Ώρε! Και το βαρέλι,

                                           Βαρέλι άρπαξε.

                                           Και το βαρέλι άρπαξε,

                                           Νερό πάει να φέρει, 

                                           Νερό πάει να φέρει.

 

                                           Ώρε! Στο δρόμο που,

                                           Όπου πήγαινε.

                                           Στο δρόμο όπου πήγαινε,

                                          Τρεις τούρκους απαντάει,

                                           Τρεις τούρκους απαντάει.

        

                                           Ώρε! Ένας την πιάνει,

                                           Την πιάνει απ’ τα μαλλιά.

                                           Ένας την πιάνει απ’ τα μαλλιά,

                                           Κι ο άλος απ’ το χέρι,

                                           Κι ο άλος απ’ το χέρι.

 

                                           Ώρε! Κι ο τρίτος ο μωρέ,,

                                           Ο τρίτος ο μικρότερος.

                                           Κι ο τρίτος ο μικρότερος,

                                           Της πήρε το βαρέλι,

                                           Της πήρε το βαρέλι.

.

 

                                         316. ΤΑΞΕ ΜΑΝΟΥΛΑ ΤΑΜΑΤΑ

 
                                                (Τσάμικος)
 
 
                                               Ώρε! Τάξε μανου…τάξε,
 
                                                Μανούλα τάματα.
 
                                                Τάξε μανούλα τάματα,
 
                                                Σ’ όλα τα μοναστήρια.
 
 
                                                Ώρε! Τάξε κερί…τάξε,
 
                                               Κερί στο Άϊ Λια.
 
                                                Τάξε κερί στον Άϊ Λια,
 
                                               Φλουριά στην Άγια Λαύρα…
 
 
                                317. ΤΡΕΙΣ ΑΔΕΡΦΟΥΛΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ
 
                                             (Συρτός)
 
 
                                                Τρεις αδερφούλες είμαστε,
 
                                                Γαϊτάνι, γαιτάνι.
 
                                                Γαϊτανι, γαϊτανάκι,
 
                                                Κι οιντρεις κατατρεγμένες.
 
 
                                                Η μια έχτισε το Δούναβη.
 
                                                Γαϊτάνι, γαϊτάνι.
 
                                                Γαϊτάνι, γαϊτανάκι,
 
                                                Κι η άλλη τον Ευφράτη.
 
                                               
 
                                                Κι η τρίτη η μικρότερη,
 
                                                Γαϊτάνι, γαϊτάνι.
 
                                             Γαϊτάνι, γαϊτανάκι,
 
                                           της Άρτας το γεφύρι.
 
  
 
                                318.   ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ ΤΟ ΓΕΦΥΡΙ
 
                                                   (Συρτός)
 
 
                                                Σαράντα πέ…ντε μάστοροι…
 
                                                Κι εξήντα μαθητάδες.
 
                                                Γεφύρι θε…τριαλα, λα, λα, λα,
 
                                                Γεφύρι θεμελειώνανε.
 
                                                Γεφύρι θε…μελειώνανε…
 
                                                Στης Άτρας το ποτάμι.
 
 
                                                Όλη μερίς, τριαλα, λα,λα,λα,
 
                                                Όλη μερίς το χτίζανε.
 
                                                Όλη μερίς…το χτίζανε…
 
                                                Το βρόδυ γκρεμίζόταν.
 
                                                Πουλάκι πη…τριαλα, λα, λα, λα,
 
                                                Πουλάκι πήγε κι έκατσε.
 
 
                                                Πουλάκι πη…γε κι έκατσε…
 
                                              Στη μεσιανή καμάρα.
 
                                                Δεν κελαηδου…τριαλα, λα, λα, λα,
 
                                                Δεν καλαηδούσε σαν πουλί.
 
                                                Δεν κελαηδού…σε σαν πουλί…
 
                                               Ούτε σαν χελιδόνι.
 
 
                                                Μα κελαηδού…τριαλα, λα, λα,λα,
 
                                                Μα κελαηδούσε κι έλεγε.
 
                                                Μα κελαηδού…σε κι έλεγε…
 
                                                Άνθρώνη λαλίτσα.
 
                                                -«Αν δεν στοιχειώ…τριαλα, λα, λα, λα,
 
                                                Αν δεν στοιχειώσετ’ Άνθρωπο.
 
 
                                                Αν δεν στοιχειώ…σετ’ άνθρωπο…
 
                                                Γεφύρι δεν στεριώνει.
 
                                                Και στοιχειώ…τραλα, λα, λα, λα,
 
                                              Και μη στοιχειώστε ορφανό.
 
                                                Και μη στοιχειώ…σετε ορφανό…
 
                                                Μη ξένο, μη διαβάτη.
 
 
                                                Παρά του πρω…τριαλα, λα, λα, λα,
 
                                                Παρά του πρωτομάστορα.
 
                                                Παρά του…πρω…τομάστορα…
 
                                                Την όμορφη γυναίκα.
 
                                                Πόρχεται αργά …τριαλα, λα, λα, λα,
 
                                                Πόρχέται αργά τ’ αποταχύ.
 
                                               
 
                                                Πότχεται αργά…τ’ αποταχύ…
 
                                                Και πάρωρα το γιόμα.
 
                                                Τ’ ακούει ο πρω…τριαλα, λα, λα,λα.
 
                                                Τ’ακούει ο πρωτομάστορας.
 
                                                Τ’ ακούει ο πρω…τομάστορας,
 
                                                Και του θανάτουν πέφτει.
 
 
                                                Πιάνει μηνά…τριαλα,λα,λα,λα,
 
                                                Πιάνει μηνάει της λυγερής.
 
                                                Πιάνει μηνά…ει της λυγερής…
 
                                                Με το πουλί τ’ αηδόνι.
 
                                                -«Αργά ντύσου…τριαλα, λα, λα, λα,
 
                                                Αργά ντύσου, αργά αλάξε.
 
 
                                                Αργά ντύσου…αργά άλαξε…
 
                                                Αργά να ρθεις του γιόμα.
 
                                                Αργά να πας…τριαλα,λα,λα,λα,
 
                                               Αργά να πας και να διαβείς.
 
                                                Αργά να πας…και να διαβείς,
 
           Της Άρτας το γεφύρι».
 
 
Και το πουλί…τριαλα, λα, λα, λα,
 
Και το ποιυλί παράκουσε.
 
Και το πουλί…παράκουσε…
 
Κι αλλιώς πήγε και είπε:
 
-«Γοργά, ντύσου…τριαλα, λα,λα, λα,
 
Γοργά ντύσου, γοργά άλαξε.
 
 
Γοργά ντύσου…γοργά άλαξε…
 
Γοργά να πας το γιόμα.
 
Γοργά να πας…τριαλα,λα, λα, λα,
 
Γοργά να πας και να διαβείς.
 
Γοργά να πας…και να διαβείς…
 
Της Άρτας το γεφύρι».
 
 
Νάτη νε και τριαλα, λα, λα, λα,
 
Νάτη νε και ξανάφανε.
 
Νάτη νε και…ξανάφανε…
 
Από την άσπρη στράτα.
 
Την είδε ο πρω…τριαλα,λα, λα,λα,
 
Την είδε ο πρωτομάστορας.
 
 
           Την είδε ο πρω…τομάστορας…
 
           Ραγίζεται η καρδιά του.
 
                                                Από μακριά…τριαλα, λα, λα, λα,
 
                                                Από μακριά τους χαιρετά.
 
                                                Από μακριά…τους χαιρετά…
 
                                                Από κοντά τους λέει:
 
 
                                                -«Γεια σας, χαρά…τριαλα, λα, λα, λα,
 
                                                Γεια σας χαρά σας μάστοροι.
 
                                                Γεια σας χαρά…σας μάστοροι…
 
                                               Και σεις οι μαθητάδες.
 
                                                Μα τι έχει ο πρω…τριαλα, λα, λα, λα,
 
                                                Μα τι έχει ο πρωτομάστορας.
 
                                               
 
                                                Μα τι έχει ο πρω…τομάστορας…
 
                                                Κι είναι βαργκομισμένος;»
 
                                                -«Το δαχτυλί…τριαλα, λα, λα,λα,
 
                                                Το δαχτυλίδι του ‘πεσε.
 
                                                Το δαχτυλίδι…του ‘πεσε…
 
                                                Στην πρώτη την καμάρα.
 
 
                                                Και ποιος θα μπει…τριαλα, λα, λα, λα,
 
                                                Και ποιος θα μπει και ποιος θα βγει.
 
                                                Και ποιος θα μπει…και ποιος θα βγει… 
 
                                                Το δαχτυλίδι να βρει».
 
                                                -«Μάστορα μην…τριαλα, λα, λα, λα,
 
                                                Μάστορα μην πικραίνεσαι.
 
 
                                                Μάστορα μην…πικραίνεσαι..
 
                                                Κι εγώ θα σου το φέρω.
 
                                                Εγώ θα μπω…τριαλα, λα, λα, λα,
 
                                                Εγώ θα μπώ, εγώ θα ‘βγω.
 
                                                Εγώ θα μπω…εγώ θα βγω…
 
                                                Το δαχτυλίδι να βρω».
 
 
                                                Μηδέ καλά…τριαλα,λα,λα,λα,
 
                                                Μηδέ καλά κατέβηκε.
 
                                                Μηδέ καλά…κατέβηκε…
 
                                                Μήδε στη μέση πήγε.
 
                                                -«Τράβα καλέ..τριαλα, λα, λα, λα,
 
                                                Τράβα καλέ τον άλυσο.
.
 
                                                Τράβα καλέ…τον άλυσο…
 
                                                Τράβα την αλυσίδα.
 
                                                Τι όλον τον κο…τριαλα, λα, λα, λα,
 
                                                Τι όλον τον κόσμο γύρισα.                                                                               
 
                                                Τι όλο τον κο…σμο γύρισα…
 
                                                Και τίποτα δεν βρήκα».
 
 
                                                Ένας πιχά…τριαλα, λα, λα,λα,
 
                                                Ένας πιχάει με το μιστρί.
 
                                                Ένας πιχάει με…το μιστρί…
 
                                                Κι άλλος με τον ασβέστη.
 
                                                Παίρνει κι ο πρω…τριαλα, λα, λα, λα,
 
                                                Παίρνει κι ο πρωτομάστορας.
 
 
                                                Παίρνει κι ο πρω…τομάστορας…
 
                                                Και ρίχνει μέγα λίθο.
 
                                                -«Αλίμονο…τριαλα, λα, λα, λα,
 
                                                Αλίμονο στη μοίρα μας.
 
                                                Αλίμονο…στη μοίρα μας…
 
                                                Κρίμα στο ριζικό μας.
 
 
                                                Τρεις αδελφου…τριαλα, λα, λα, λα,
 
                                                Τρεις αδελφούλες είμαστε.
 
                                                Τρεις αδελφου…λες είμαστε,
 
                                                Κι οι τρεις κακογραμμένες.
 
                                                Η μια έχτισε…τριαλα, λα, λα, λα,
 
                                                Η μια έχτισε το Δούναβη.
 
 
                                                Η μια έχτισε το…Δούναβη…
 
                                                Η άλλη τον Ευφράτη.
 
                                                Κι εγώ πιο…τριαλα, λα, λα, λα,
 
                                                Κι εγώ η πιο μικρότερη.
 
                                                Κι έγω η πιο…μικρότερη…
 
                                                της Άρτας το γεφύρι.
 
 
                                                Κι ως πέφτουν τα…τριαλα, λα, λα, λα,
 
                                                Κι ως πέφτουν τα δεντόφυλλα.
 
                                                Κι ως πέφτουν τα…δεντόφυλλα…
 
                                                Να πέφτουν οι διαβάτες».
 
                                                -«Κόρη το λο…τριαλα, λα, λα, λα,
 
                                                Κόρη το λόγο άλλαξε.  
 
               
 
                                                Κόρη το λο…γο άλλαξε…
 
                                                Κι άλλη κατάρα δώσε.
 
                                                Τι έχεις μονα…τριαλα, λα, λα, λα,
 
                                                Τι έχεις μονάκριβο αδερφό.
 
                                                Τι έχεις μονά…κριβο αδερφό…
 
                                                Μην τύχει περάσει».
 
 
                                               Κι αυτή το λο…τριαλα, λα, λα, λα,
 
                                                Κι αυτή το λόγο άλλαξε.             
 
                                                Κι αυτή το λο…γο άλλαξε…
 
                                                Κι άλλη κατάρα δίνει:
 
                                                -«Αν τρέμουν τα…τριαλα, λα, λα, λα,
 
                                                Αν τρέμουν τ’ άγρια τα βουνά.
 
 
                                                Αν τρέμουν τα…άγρια τα βουνά…
 
                                                Να τρέμει το γεφύρι.
 
                                                Κι αν πέφτουν τα…τριαλα, λα, λα, λα,
 
                                                Κι αν πέφτουν τ’ άγρια τα πουλιά.
 
                                                Κι αν πέφτουν τα…άγρια τα πουλιά…
 
                                                Να πέφτουν οι διαβάτες.
 
 
                                                Τι έχω μονα…τριαλα, λα, λα, λα,
 
                                                Τι έχω αδερφό στην ξενητιά. 
 
           Τι έχω αδερφό…στην ξενητιά…
 
           Τι έχει γυναι…τριαλα, λα,λα,λα,
 
           Τι έχει γυναίκα και παιδιά…
 
                               
 
                                319.   ΠΑΣ(Ι)ΟΠΟΥΛΟ ΜΠΕΟΠΟΥΛΟ
 
                                                   (Τσάμικος)
 
 
                                                Αχε καεί…αχε καεί, ο πλάτανος, 
                                                Ώρε! Ο πλάτανος. 
                                                Να του ‘πέφταν πέφταν τα φύλλα, 
                                               Πασ(ι)όπουλο…Μπεόπουλο, 
                                                Μικρό μου…αρχοντόπουλο.
 
 
                                                Που κρέμασαν…που κρέμασαν, 
                                                Ωρέ! Το μπόι σου. 
                                                Πας(ι)όπουλο Μπεόπουλο, 
                                                Μικρό μου…αρχοντόπουλο.
 
 
                                320.        ΜΑΡΑΘΗΚΑΝ ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ
 
                                                (Τσάμικος)
 
 

                                                Μαράθηκαν…τα δέντρα…

                                               Μαράθηκαν…τα δέντρα. 

                                                Κι ‘όλα τα καριά, μώρε Δήμο, 

                                                Κι όλα τα κλαριά.

 

                                                Μαράθηκε…κι ο Δήμος… 

                                                Μαράθηκε…κι ο Δήμος. 

                                                Από τα κλάμματα, μωρέ Δήμο, 

                                                Από τα κλάμματα.

 
 
                                                Βγαίνει…στα πέντε αλώνια…
 
                                              Βγαίνει…στα πέντε αλώνια.
 
                                                Κι αγνάντιο στο Χωριό, μωρέ Δήμο,
 
                                                Κι αγνάντιο στο Χωριό.
 
 
                                                Βλέπει…φωτιές να καίνε…
 
                                                Βλέπει…φωτιές να καίνε.
 
                                                Καίνε το σπίτι του, μωρέ Δήμο,
 
                                                Καίνε το σπίτι του.
 
 
                                                Κι η μά…να του του λέει…
 
                                                Κι η μά…να του του λέει.
 
                                                Και τον παρηγορεί, μωρέ Δήμο,
 
                                                Και τον παρηγορεί.
 
 
                                                -Σώπα…καημένε Δήμο…
 
                                                Σώπα…καημένε Δήμο.
 
                                                Και μην πικρένεσαι, μωρέ Δήμο,
 
                                                Και μην πικρένεσαι.
 
 
                                                Κι εγώ…σου φτιάχνω σπίτια…
 
                                                Κι εγώ…σου φτιάχνω σπίτια.
 
                                                Σου παίρνω πρόβατα, μωρέ Δήμο,
 
                                                Σου παίρνω πρόβατα.
 
 
                                                -Δεν θέλω ‘γω…για τα σπίτια…
 
                                                Δεν θέλω…’γω για τα σπίτια.
 
                                                Ούτε τα πρόβατα, μωρέ Δήμο,
 
                                                Ούτε τα πρόβατα.
 
 
                                                Μα θέλω…τα παιδιά μου…
 
                                                Μα θέλω…τα παιδιά μου.
 
                                                Κι τη γυναίκα μου, μωρέ μάνα,
 
                                                Και τη γυναίκα μου.
 
.
 
 

 

.

(ΧΙΜ)

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Το χωριό μας αναφέρεται στα Κατάστιχα του Δήμου (kaza) Καρύταινας (περίοδος 1566-1574). Κατά τη χρονική αυτή περίοδο φαίνεται  ότι είχε 22 σπίτια μη Μουσουλμάνων και 10 άγαμους μη Μουσουλμάνους κατοίκους. Κατ' εκτίμηση είχε περί τους 120 κατοίκους. Το χωριό Αρτοζήνος, το οποίο επίσης αναφέρεται στα ίδια Κατάστιχα, ήταν πολύ μεγαλύτερο. Είχε 132 σπίτια μη Μουσουλμάνων και 39 άγαμους μη Μουσουλμάνους. Κατ' εκτίμηση είχε 726 κατοίκους.
(Πηγή: Ιστοσελίδα Arcadians.gr. Εισήγηση για τη Δημογραφική Σύνθεση Λεονταρίου-Καρύταινας http://conference.arcadians.gr/index.php?itemid=29&catid=2 )