Εφέτος τις μέρες της Παναγίας, κατά γενική ομολογία, βούλιαξε το χωριό από τους πατριώτες που ήρθαν από κάθε γωνιά της Ελλάδας αλλά φυσικά και από τους αγαπημένους μας ξενιτεμένους του εξωτερικού που έκαναν τόσα χιλιόμετρα για να τιμήσουν και πάλι τον τόπο τους. Ήρθαν όλοι για να γιορτάσουν τη θεομητορική εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, «το Πάσχα του καλοκαιριού» όπως ονομάζεται, όσο πιο εθιμοτυπικά γίνεται κοντά στις ρίζες τους.
Την παραμονή της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου έγινε κατανυκτικός Μέγας Εσπερινός με κατάμεστη την εκκλησία και την πλατεία από κόσμο, χοροστατούντος του πανοσιολογιοτάτου πατρός Ευμενίου με τη συμμετοχή του προκατόχου του πρωτοπρεσβύτερου στο χωριό μας πατέρα Σωτηρίου Χούσου και τριών προσκεκλημένων Αρχιμανδριτών. Μετά το πέρας του εσπερινού ακολούθησε περιφορά της εικόνας μέχρι το εξωκκλήσι της Αγίας Παρασκευής, όπως γίνεται κάθε χρόνο, μετά αρτοκλασίας.
Ανήμερα της Παναγίας έγινε πανηγυρική θεία λειτουργία με στολισμό της εκκλησίας, αρτοκλασία και συμμετοχή όλων των πατριωτών που βρίσκονταν στο χωριό. Μετά το πέρας της λειτουργίας στην ωραία πλατεία μας όλοι οι πατριώτες αντάλλαξαν ευχές και θυμήθηκαν τα παλιά πανηγύρια που πάντα νοσταλγούν.
Το πανηγύρι
Ο Σύνδεσμος συμμετείχε στο ετήσιο πανηγύρι του χωριού μας χρηματοδοτώντας τα όργανα και έτσι έδωσε την ευκαιρία για μια εκδήλωση που είχε τόση ανάγκη το χωριό ώστε να αφήσουμε μακριά καημούς και προβλήματα και να διασκεδάσουμε όλοι μαζί με ζωντανή μουσική από τον παραδοσιακό τραγουδιστή Δ. Ρέππα και το συγκρότημά του.
Ήταν μια εξαιρετική βραδιά κάτω από ένα ολόγιομο φεγγάρι και οι Σερβαίοι άρχισαν να συγκεντρώνονται από νωρίς στην πλατεία για να καταλάβουν θέσεις με την παρέα τους. Πολύ γρήγορα τα τραπέζια και οι καρέκλες γέμισαν και άρχισαν να προστίθενται κι άλλα κι άλλα μέχρι πλήρους εξαντλήσεώς τους. Εκτός από την αφθονία κρασιού και μπίρας, άλλοι γεύτηκαν γουρνοπούλα με τα παρελκόμενα στο μαγαζί του Γιάννη Ρουσιά που γρήγορα καταναλώθηκε και άρχισε να ψήνει μπριζόλες για να ικανοποιήσει τους πεινώντες, άλλοι γίδα στου Νίκου Τρουπή και άλλοι που νήστευαν χόρτασαν περισσότερο με τραγούδι παραδοσιακό από τον Δ. Ρέππα και το κλαρίνο του και τους τραγουδιστές που τον πλαισίωναν. Έμειναν βέβαια και κάποιοι παραπονεμένοι που ήρθαν αργότερα και δεν κατάφεραν να βρουν θέση μέσα στον τόσο πολύ κόσμο που είχε γεμίσει ασφυκτικά τον γύρω χώρο
Το γλέντι άναψε γρήγορα και άρχισε ο χορός. Νέοι και μεγαλύτεροι έσυραν τον χορό πότε με τις παρέες τους και πότε ανάμεικτοι, με διάθεση και κέφι, ανταποκρινόμενοι στις επιταγές του τσάμικου και του καλαματιανού αλλά και των άλλων ελληνικών χορών μέχρι και το ζεϊμπέκικο.
