Σαν σήμερα, πριν 12 χρόνια (10-03-2010) έφυγε για πάντα από κοντά μας ο αείμνηστος Ηλίας Θ. Χειμώνας, επί χρόνια πρόεδρος του Συνδέσμου μας και μέλος του ΔΣ, με σημαντική προσφορά και συλλογική δράση.
Στη μνήμη του αφιερώνω αυτό το άρθρο.
Χ. Ι. Μαραγκός.
Τη φετινή χρονιά συμπληρώνονται εκατό χρόνια από την ίδρυση του Συνδέσμου μας (Σεπτέμβριος 1922), με τον αρχικό και επιτυχημένο τίτλο:
«Σύνδεσμος των εν Αθήναις Πειραιεί και απανταχού Σερβαίων,
Η ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ».
Το γεγονός είναι εξαιρετικής σημασίας για όλους τους πατριώτες, για όλα όσα υπέροχα έχει προσφέρει δδιαχρονικά αυτός ο Σύνδεσμος, και χρέος μας είναι να τον εορτάσουμε πανηγυρικά, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Στο διάστημα των 100 χρόνων έγιναν πάρα πολλά και αξιόλογα έργα από τον Σύνδεσμο, με συμμετοχή λίγο-πολύ όλων των πατριωτών, σε πολλούς και ποικίλους τομείς. Έτσι, μπορούμε να πούμε σήμερα πως ο σκοπός για τον οποίο ιδρύθηκε το υπέροχο αυτό πατριωτικό μας σωματείο, πέτυχε απόλυτα. Mετά από αυτή τη διαπίστωση, το ερώτημα που γεννιέται αυτόματα σε κάθε πατριώτη είναι τι γίνεται στο μέλλον.
Ανεξάρτητα, πάντως, με το ποια θα είναι η μελλοντική πορεία του Συνδέσμου,, θεωρώ πως είναι καλό και χρήσιμο, στα πλαίσια του εορτασμού, να γίνει μια γενική σύντομη ανασκόπηση και καταγραφή των δραστηριοτήτων του, στη μακρά αυτή δημιουργική του εκατοντάχρονη πορεία, κυρίως ως παρακαταθήκη στους σημερινούς νέους αλλά και στις επερχόμενες γενεές νέων. Να μάθουν δηλαδή και οι νέοι με καταγωγή από το χωριό, από πού «κρατάει η σκούφια τους» και πώς έζησαν και έδρασαν οι πρόγονοί τους.
Πριν από αρκετά χρόνια, που μετείχα ως γραμματέας στο ΔΣ με πρόεδρο τον αείμνηστο Ηλία Χειμώνα, είχα τη διάθεση να μελετήσω τα αρχεία του Συνδέσμου και να καταγράψω σε γενικές γραμμές τα έργα που έγιναν κατά περιόδους. Τα άρθρα αυτά μπορεί κάποιος που ενδιαφέρεται να τα αναζητήσει στην εφημερίδα και στην ιστοσελίδα του Συνδέσμου.
Οι διαχρονικές συλλογικές και άλλες δραστηριότητες των πατριωτών είναι τόσες πολλές, που δεν μπορούν να καταγραφούν όλες σε ένα άρθρο. Γι αυτό σκέφτηκα να γίνει η καταγραφή κατά τομείς (π.χ. έργα υποδομής στο χωριό, πολιτιστικά, ιστορία, εκδηλώσεις, εφημερίδα και ιστοσελίδα κλπ.) και όσο το δυνατόν από περισσότερους πατριώτες, ιδιαίτερα από αυτούς που μετείχαν κατά καιρούς στα Δ.Σ. του Συνδέσμου. Φυσικά και πρώτιστα από τη σημερινή διοίκηση του Συνδέσμου. Πάντως, οτιδήποτε αξιόλογο θυμάται ένας πατριώτης από τις συλλογικές μας δραστηριότητες, τη ζωή στο χωριό κλπ., καλό είναι να το καταγράψει, άσχετα αν και κάποιος άλλος έχει ασχοληθεί με το ίδιο θέμα. Η πολύπλευρη αυτή θεώρηση των πραγμάτων «πολυχρωμία ενός έργου», θα στολίζει πολύ πιο πολύ το «έργο» του Συνδέσμου μας.
Η ιστοσελίδα servou.gr , το υπέροχο αυτό δημιούργημα του Συνδέσμου (κατά τη γνώμη μου), έχει εξαιρετικές και πάρα πολλές δυνατότητες. Αφενός διαθέτει απεριόριστο χώρο (για τις δικές μας ανάγκες) να φιλοξενήσει πληθώρα άρθρων, και αφετέρου στοιχίζει ελάχιστα στο Σύνδεσμο (300-400 ευρώ τον χρόνο). Διαφορετικά είναι τα πράγματα για την ιστορική εφημερίδα μας «Αρτοζήνος», γιατί η όλη διαδικασία έκδοσης ενός φύλλου είναι πολύ πιο δύσκολη, και το κόστος (περί τα 700 ευρώ το κάθε φύλλο) ιδιαίτερα σημαντικό, πράγμα που δεν συμβαδίζει με τα πενιχρά τωρινά έσοδα του Συνδέσμου, όπως αυτά αναγράφονται στη στήλη «ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ», στο τελευταίο φ. του Αρτοζήνου (222).
Είναι σημαντικό να επισημανθεί, πως ένα από τα πλέον σοβαρά πλεονεκτήματα της ιστοσελίδας είναι και το γεγονός πως εύκολα και άμεσα μπορεί κάποιος να βρει ένα άρθρο. Βάζεις, για παράδειγμα, 2-3 λέξεις «κλειδιά» στη μηχανή αναζήτησης (πάνω δεξιά στην πρώτη φωτογραφία) και το άρθρο αμέσως εμφανίζεται μπροστά σου. To θαύμα της ψηφιακής τεχνολογίας και επανάστασης!
Επειδή θεωρώ πως η ιστοσελίδα servou.gr είναι το πιο σημαντικό ίσως συλλογικό έργο, για τα σημερινά δεδομένα, -θα το έλεγα θησαυροφυλάκιο του χωριού και του Συνδέσμου- με διαχρονική και μελλοντική αξία, σκέφτηκα να ξεκινήσω την περιγραφή από αυτήν. Ελπίζω να μπορέσω να συνεχίσω και με την καταγραφή άλλων συλλογικών έργων, εάν και εφόσον υπάρχουν οι σχετικές δυνατότητες.
Τον προηγούμενο μήνα (Φεβρουάριος 2022) συμπληρώθηκαν 13 χρόνια, που η ιστοσελίδα βρίσκεται «στον αέρα». Δημιουργήθηκε από την τότε διοίκηση του Συνδέσμου, με πρόεδρο Δ.Σ. τον αείμνηστο Ηλία Χειμώνα, ο οποίος δυστυχώς έφυγε νωρίς (αυτόν τον μήνα συμπληρώνονται 12 χρόνια από τον θάνατό του) και δεν πρόλαβε να χαρεί την εξέλιξη αυτού του θαυμαστού συλλογικού έργου, που ο ίδιος είχε την πρωτοβουλία.
Στο σχετικό άρθρο
αναφέρεται με λεπτομέρεια ο σκοπός δημιουργίας αυτού του ψηφιακού μέσου, ο σχεδιασμός και η όλη διαδικασία προπαρασκευής και εισαγωγής των άρθρων, καθώς και οι διαχειριστές της ιστοσελίδας στα 13 χρόνια που πέρασαν. Αξίζει τον κόπο να το διαβάσετε (κλικ στην ιστοσελίδα). Αξίζουν συγχαρητήρια σε όλους όσους συνέβαλλαν στη μορφή και στο περιεχόμενο της ιστοσελίδας, όπως έχει σήμερα. Ιδιαίτερα στον πατριώτη, Χ. Δημητρόπουλο, που σχεδίασε τη δομή και εκπαίδευσε μέλη του Δ.Σ. στη διαχείριση και εισαγωγή άρθρων.
Όπως φαίνεται και στη φωτογραφία της 1ης σελίδας, η δομή της ιστοσελίδας περιλαμβάνει 9 ενότητες. Κάθε ενότητα μπορεί να έχει διάφορες κατηγορίες, υποκατηγορίες και πληθώρα από δημοσιευμένα άρθρα. Στην αρχή κάθε άρθρου, φαίνονται και οι αντίστοιχες επισκέψεις. Το άρθρο π.χ. «Το χωριό Σέρβου Αρκαδίας» έχει πάνω από εξήντα χιλιάδες επισκέψεις. Τις περισσότερες από οποιοδήποτε άλλο άρθρο.
Συνολικά, στην περίοδο των 13 χρόνων δημοσιεύθηκαν πάνω από 3.00 άρθρα, 230 δηλαδή κατά μέσο όρο τον χρόνο. Πολύ μεγάλο νούμερο για τα δικά μας δεδομένα. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία, τα άρθρα αυτά έχουν σχέση με το χωριό και τους πατριώτες και ελάχιστα είναι γενικότερου ενδιαφέροντος. Αν υποθέσουμε πως κάθε άρθρο με τις φωτογραφίες του μπορεί να πιάνει χώρο (κατά μέσο όρο) από μισή μέχρι 2 σελίδες, το σύνολο του ψηφιακού έργου στην ιστοσελίδα μπορεί να υπολογιστεί σε πάνω από 2.000 σελίδες (πλέον των 4 βιβλίων μεγάλου μεγέθους των 500 σελίδων).
Σε αυτές τις σελίδες, μπορεί κάθε πατριώτης να διαβάσει, λίγο-πολύ, τα πάντα που έχουν σχέση με το χωριό και τους πατριώτες και ειδικότερα τις δραστηριότητες του Συνδέσμου μας. Σε γενικές γραμμές, μπορεί να διαβάσει για θέματα όπως:
*Τη μακραίωνη ιστορία του χωριού μας, από την εποχή που χτίστηκε το κάστρο στο «παλιόκαστρο» (πριν το 1000 π.Χ.), μέχρι τις μέρες μας.
*Την προέλευση του ονόματος Σέρβου (s-e-r-v-o-u=ε-ρ-ύ-ω=κάστρο/παρατηρώ…), σύμφωνα με πρόσφατα καλά τεκμηριωμένα επιστημονικά δεδομένα. Να μάθει για τα αρχαία του στην περιοχή «Αγιαντριά», το καθολικό μοναστήρι στην περιοχή, και την άνθηση του χωριού την παλαιοχριστιανική εποχή (περί τον 4ο αιώνα μ.Χ.), όπως μαρτυρεί και το ψηφιδωτό που βρέθηκε εκεί και αξιολογήθηκε ποιοτικά και χρονολογικά από την αρχαιολογική υπηρεσία Σπάρτης.
*Την καταγωγή, τις ρίζες και τα σόγια των Σερβαίων. Τη συμμετοχή τους στον απελευθερωτικό αγώνα του 1821, και σε όλους τους πολέμους του Έθνους, για ελευθερία και δημοκρατία (Ελληνοτουρκικός πόλεμος 1897, Βαλκανικοί πόλεμοι 2012-2013, Α' Παγκόσμιος πόλεμος 1914-1918, Μικρασιατική καταστροφή 1922, Β΄ Παγκόσμιος πόλεμος και Κατοχή 1940-1944). Πόλεμοι όπου 40 πατριώτες τουλάχιστον έδωσαν τη ζωή τους. Δυστυχώς, ο Σύνδεσμος δεν κατάφερε ακόμη να αναγράψει τα ονόματά τους στο Ηρώο του χωριού, παρά τις σχετικές αποφάσεις Γεν. Συνελεύσεων. Ποτέ δεν είναι αργά!
*Τα έργα υποδομής που έγιναν στο χωριό (σχολείο, δρόμοι, εκκλησία, Πολιτιστικό Κέντρο κλπ.) που διευκόλυναν τη ζωή των πατριωτών και βοήθησαν πολλούς νέους να σπουδάσουν και να προοδεύσουν. Μόνο οι γιατροί ξεπερνούν τους 120, γεγονός που θα μπορούσε να αποτελέσει θέμα και στο βιβλίο Γκίνες.
*Τους Σερβαίους λογοτέχνες, ποιητές και ανθρώπους των γραμμάτων και να μελετήσει τα σπουδαία έργα τους.
*Τις κοινωνικές εκδηλώσεις (χορούς, πανηγύρια, εκδρομές κλπ.), διάφορα κοινωνικά γεγονότα (γεννήσεις, βαπτίσεις, γάμοι, θάνατοι), ήθη και έθιμα του χωριού και γενικά την καθημερινότητα των πατριωτών, κυρίως τον 20ο αιώνα.
Κλείνοντας αυτή μου την αναφορά για τα συλλογικά μας, κυρίως για την ιστοσελίδα servou.gr , έχω την εντύπωση πως αυτό το διαδικτυακό συλλογικό έργο, ίσως είναι το σημαντικότερο που θα αφήσουμε στις επόμενες γενιές. Το χωριό, όπως όλοι καλά γνωρίζουμε, κάθε χρόνο ερημώνει και πιο πολύ. Τον φετινό χειμώνα, ελάχιστοι κάτοικοι έμειναν εκεί (ίσως να αριθμούν και σε μονοψήφιο νούμερο), πολλά σπίτια έχουν εγκαταλειφτεί και η ζωή γενικά είναι μοναχική και πολύ δύσκολη πλέον στο χωριό. Η μόνη παρηγοριά είναι πως το καλοκαίρι πολλοί πατριώτες, ιδιαίτερα νέοι και παιδιά, επισκέπτονται τον τόπο μας, έστω και για λίγες ημέρες.
Αυτό είναι μια κάποια ελπίδα…
Το μέλλον θα δείξει! Έτσι και αλλιώς, η ελπίδα -όπως λένε- πεθαίνει τελευταία…
 |
 |
 |
