Απόσπασμα από την εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ  της 7.6.2024

Όταν ο Μακρόν δεν μπόρεσε φερ΄ειπείν, να έρθει στην αφή της Ολυμπιακής Φλόγας, έστειλε την Χρυσούλα Ζαχαροπούλου. Δεν μπόρεσε, λόγω D-Day, να υποδεχθεί τον Πρωθυπουργό στα ναυπηγεία Λοριάν, όπου «κτίζονται» οι τρεις ελληνικές Belh@rra, έστειλε πάλι την κυρία Ζαχαροπούλου.

ζΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΥ ΜΗΤΣςΟΤΑΚΗς ΔΕΝΔΙΑΣ

07.06.202405:00

ΒΗΜΑτοδότης

Όταν ο Εμμανουέλ Μακρόν δηλώνει (όσο πιο διπλωματικά γίνεται) φόρτο εργασίας και δεν μπορεί να έρθει στην Ελλάδα, ή να υποδεχθεί τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη επί γαλλικού εδάφους, φροντίζει πάντα να μας στέλνει μια Ελληνίδα υφυπουργό του, την Σπαρτιάτισσα Χρυσούλα Ζαχαροπούλου υφυπουργό Εξωτερικών για θέματα Ανάπτυξης, Γαλλοφωνίας και Διεθνών Εταιρικών Σχέσεων, προσαρτημένη στην υπουργό Ευρώπης και Εξωτερικών.

Δεν μπόρεσε φερ΄ειπείν, να έρθει στην αφή της Ολυμπιακής Φλόγας, έστειλε την Χρυσούλα Ζαχαροπούλου. Δεν μπόρεσε, λόγω D-Day, να υποδεχθεί τον Πρωθυπουργό στα ναυπηγεία Λοριάν, όπου «κτίζονται» οι τρεις ελληνικές Belh@rra, έστειλε πάλι την κυρία Ζαχαροπούλου.

Η 46χρονη γυναικολόγος – χειρουργός γεννήθηκε στην Σπάρτη, από πατέρα στρατιωτικό. Σπούδασε στην Ιταλία και εγκαταστάθηκε στη Γαλλία μετά το 2007, εργαζόμενη στο στρατιωτικό νοσοκομείο του Σεν-Μαντέ. Το 2016 είχε λάβει μέρος σε εκστρατεία για την ενδομητρίωση, έναν ύπουλο εχθρό της γονιμότητας που ταλαιπωρεί εκατομμύρια γυναίκες. Είχε χρηματίσει, πριν της ανατεθεί κυβερνητικό πόστο και ευρωβουλευτής με το κόμμα Μακρόν. Οι συνάδελφοί της ευρωβουλευτές την περιγράφουν σαν «ανθρωπίστρια» ενώ η ίδια δηλώνει ανήσυχη για την ξενοφοβία της Δεξιάς και της Ακροδεξιάς.

(Σημ: Η κυρία Ζαχαροπούλου, έλκει την καταγωγή της από πατέρα που κατάγεται από το χωριό Σέρβου Γορτυνίας)

 

Θ.Γ.Τ)


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Το 1952 εκδηλώθηκε επιδημία τύφου στο χωριό. Οι υγειονομικές αρχές τότε θεώρησαν σαν αιτία της μόλυνσης τις κορύτες στις βρύσες και στα πλαίσια των έργων εξυγίανσης αντικατέστησαν τις καλαίσθητες πέτρινες πελεκητές κορύτες με ακαλαίσθητους μεταλλικούς σωλήνες. Δεν τους πέρασε από το μυαλό ότι το νερό θα μπορούσε να είχε μολυνθεί από το πέρασμά του κάτω από αυλές και σπίτια, αφού οι βρύσες ήταν σε σημείο χαμηλότερο από τα σπίτια. Το υδραγωγείο που έφερε καθαρό νερό από την Κοκκινόβρυση έγινε αργότερα, το 1959.