Επειδή πολλοί πατριώτες δεν μπόρεσαν, για διαφόρους λόγους, να παρευρεθούν φέτος στο χωριό, ενώ θα το ήθελαν, σκέφτηκα να γράψω λίγα ενημερωτικά λόγια, έτσι για …παρηγοριά. Είμαι βέβαιος πως πολλοί θέλουν να διαβάζουν νέα του χωριού.
Εμείς οι μεγαλύτεροι, που γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε στο χωριό, και συνήθως το επισκεπτόμαστε τον Αύγουστο, έχουμε δημιουργήσει ισχυρούς δεσμούς -λογικό άλλωστε- με τους ανθρώπους που ζήσαμε για χρόνια μαζί, αλλά και με το ίδιο το περιβάλλον, μέσα στο οποίο συνέβαιναν διάφορα και ήταν η καθημερινή μας δραστηριότητα (παιχνίδια, σπίτια, χωράφια, σχολείο, εκκλησία κλπ). Έτσι, κουβαλάμε μέσα μας το χωριό και είναι ξεχωριστά και ωραία τα συναισθήματα που μας δημιουργούνται, όταν το επισκεπτόμαστε. Εξ αυτού, προφανώς, και το κάπως αυξημένο ενδιαφέρον, για τα γενικότερα θέματα του χωριού μας και του Συνδέσμου.
.
Προσωπικά δεν θυμάμαι κάποιον Αύγουστο (τουλάχιστον) να μην επισκέφθηκα το χωριό, πέραν του γεγονότος ότι υπηρέτησα εκεί ως αγροτικός γιατρός πριν 52 χρόνια (1972). Πλέον αυτού, είμαι μέλος του Συνδέσμου μας από εκείνα τα χρόνια και κάποιες περιόδους μετείχα στα ΔΣ, όπου προσπαθήσαμε να κάνουμε το καλύτερο δυνατό για το χωριό και τους πατριώτες, όπως άλλωστε όλα τα Συμβούλια. Έτσι, έχω στο μυαλό μου, από τη μικρή ηλικία, όλα σχεδόν τα σοβαρά (ευχάριστα και δυσάρεστα) γεγονότα που συνέβησαν στο χωριό μας. Πολλά από αυτά είχα την ευκαιρία σε αρκετές περιπτώσεις, να τα περιγράψω στην εφημερίδα «Αρτοζήνος» (από το 1976) και ιστοσελίδα servou.gr (από το 2009), σημαντικά έργα του Συνδέσμου, για τα οποία υπήρξα και εγώ συνδημιουργός.
.
Ας επανέλθουμε, όμως, στις φετινές αυγουστιάτικες εξελίξεις και εντυπώσεις στο χωριό μας. Μπορώ να πω πως οι περισσότερες απ΄αυτές ήταν ευχάριστες. Ευχάριστο π.χ. είναι το γεγονός ότι πολλοί πατριώτες επισκέφθηκαν το χωριό, ιδιαίτερα νεαροί και παιδιά μικρότερης ηλικίας, που έκαναν ιδιαίτερα αισθητή την παρουσία τους, με τις εκδηλώσεις τους και τον αυθορμητισμό τους. Ενθαρρυντικό σημάδι πως το χωριό δεν θα σβήσει (στο …ορατό μέλλον), τους καλοκαιρινούς τουλάχιστον μήνες. Ενισχυτικό αυτής της άποψης είναι και το γεγονός πως λίγο ως πολύ, όσοι μπορούν, επισκευάζουν και συντηρούν τα σπίτια τους.
.
Εξ ίσου ευχάριστο γεγονός είναι και η ανάδειξη νέας διοίκησης του Συνδέσμου, μιας και είχε διατυπωθεί η άποψη μήπως δεν βρεθούν άτομα για το ΔΣ και ο Σύνδεσμος κινδυνεύσει να διαλυθεί. Όμως βρέθηκαν και με το παραπάνω. Μπράβο σε όλους αυτούς τους αγαπητούς πατριώτες, θερμά συγχαρητήρια στο νέο ΔΣ, το οποίο όλοι πρέπει να το συνδράμουμε, όπως ο καθένας μας μπορεί. Το γεγονός αυτό δείχνει πως υπάρχει συλλογικό ενδιαφέρον και ο Σύνδεσμος, που αποτελεί το στήριγμα των πατριωτών και του χωριού, δεν πρόκειται να διαλυθεί, στο άμεσο τουλάχιστον μέλλον.
Αναδημοσιεύουμε τα ονόματα των νέων μελλών του ΔΣ, όπως δημοσιεύθηκαν στο face book του Συνδέσμου και τους ευχόμαστε κάθε επιτυχία.
Κωνσταντόπουλος Κωνσταντίνος του Νικολάου
Λαγός Κωνσταντίνος του Παναγιώτη
Λιατσοπούλου Ευσταθία (Έφη) του Θεόδωρου
Ρουσιάς Δημήτριος του Παναγιώτη
Σχίζας Αθανάσιος του Παναγιώτη
Σχίζας Ανδρέας του Ιωάννη
Σχίζας Στυλιανός του Κωνσταντίνου
Τρουπής Ηλίας του Θεόδωρου
Τρουπής Νικόλαος του Θεόδωρου
.
Αναπληρωματικά Μέλη
Γεωργακόπουλος Γεώργιος του Ιωάννη
Ρουσιάς Μαρίνης του Ιωάννη
Σχίζας Κωνσταντίνος του Στυλιανού
Σχετικά με τον πανηγυρικό εορτασμό της Κοίμησης της Θεοτόκου και το γλέντι που έγινε την παραμονή της Παναγίας, έγραψα ένα μικρό σχετικό άρθρο που μπορείτε να το διαβάσετε στο σύνδεσμο
https://www.servou.gr/the-news/5499-servou-2024-eortasmos-15aygoustou
Ευχάριστη, αναμφισβήτητα, είναι και η φυσική ομορφιά του χωριού μας, με την οργιώδη βλάστηση και την ατέλειωτη θέα προς όλα τα σημεία του ορίζοντα. Κάθεσαι και αγναντεύεις και …αγάλλεται η ψυχή σου. Ο δρόμος προς το χωριό Λυκούρεση δεν διακρίνεται πλέον από το χωριό, αφού τα πανύψηλα δέντρα έχουν πλησιάσει πάρα πολύ από τις δύο πλευρές του δρόμου. Το ίδιο παρατηρήσαμε και στην περιοχή του κεντρικού μας δρόμου, μετά «Το σωρό της Γριάς». Σε αρκετά σημεία, πάντως, έχουν καθαριστεί στις άκρες του δρόμου τα κλαριά και τα ξερά χόρτα.
Η πλακόστρωση στην περιοχή του «Σουλινάρι» με τα τραπεζάκια και τα πέτρινα παγκάκια (φωτο) ομόρφυνε πολύ την περιοχή και διευκόλυνε τους πάρα πολλούς επισκέπτες (ιδιαίτερα νεολαία) , που πάνε εκεί για βόλτα και λίγο κρύο νερό από τη φυσική πηγή (με ή χωρίς λουκούμι… ) Μπράβο στις Τοπικές Αρχές για το έργο αυτό.
Οι όχι ευχάριστες εντυπώσεις εστιάζονται κυρίως στο γεγονός ότι αρκετά σπίτια του χωριού, που κάποτε έσφυζαν από ζωή, παραμένουν κλειστά ή έχουν ερειπωθεί. Αναμενόμενο θα μου πείτε γεγονός (τα πάντα ρει), όμως δεν παύει να είναι δυσάρεστο. Κάθε χρόνο φεύγουν για πάντα από κοντάμας περί τους 25 πατριώτες.
Επίσης, στο πρώην σχολείο του χωριού που έχουνσχεδόν ολοκληρωθεί οι εργασίες για να μετατραπεί σε ξενώνα, δεν είδαμε (από μακριά) κάποια εξέλιξη.
Δυσάρεστο ακόμη είναι και το γεγονός της ανομβρίας στο χωριό (όπως και σε όλη τη χώρα), που έχει ως επακόλουθο να στερέψουν κάποιες πηγές, όπως η βρύση του «δημοκοίτη» και η «Λιμνίτσα», που έτυχε να δούμε.
|
και δίπλα "ο δημοκοίτης" στέρεψαν από νερό |
 |
Η βρύση "λιμνίτσα"
Τελειώνοντας αυτό το άρθρο θα ήθελα να συμπεριλάβω στα ευχάριστα το γεγονός πως η επίσκεψη στο χωριό δίνει την ευκαιρία σε πολλούς πατριώτες να ξανασυναντηθούν μετά από χρόνια, να συζητήσουν και να μάθουν ο ένας τα νέα του άλλου. Θα ήθελα ακόμη να σημειώσω πως δύο υπερήλικες πατριώτες, πλέον των 90, ο Νίκος και ο Χρήστος, κυκλοφορούσαν άνετα στην πλατεία και τα πέριξ του χωριού και πάνω απ΄ όλα τα έχουν «τετρακόσια». Τους ευχόμαστε μακροημέρευση και μακάρι όλοι να φτάσουμε την ηλικία τους και να έχουμε την πνευματική τους διαύγεια. Δύο άλλες πατριώτισσες, ανάλογης ηλικίας, η Παναγούλα και η Κανέλλα παρέμειναν στα σπίτια τους στο χωριό, λόγω κάποιων προβλημάτων υγείας. Περαστικά τους.
.
Ας ευχηθούμε και του χρόνου τον Αύγουστο να μπορέσουμε να επισκεφθούμε ξανά το χωριό και γιατί όχι να μπορέσουμε να διαβάσουμε και κάποιο ανάλογο και καλύτερο άρθρο, ενδεχομένως και με τον ίδιο τίτλο:
«Αυγουστιάτικες εντυπώσεις 2025».
Χ. Ι. Μαραγκός
