Για τον θάνατο της Σούλας Ντάβου
Ήταν η σύζυγος του αείμνηστου Γιάννη Ντάβου. Του ανθρώπου που υπήρξε ένας από τους τέσσερες τους οποίους θεωρώ ευεργέτες μου (πέρα από τους γονείς μου) οι οποίοι καθορίσαν σε μεγάλο βαθμό την εξέλιξη μου τόσο πνευματικά, με την δυνατότητα να αποχτήσω μια ακαδημαϊκή μόρφωση, όσο και υλικά, με την απόχτηση ενός πτυχίου από το Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Βερολίνου (αυτό του Πολιτικού Μηχανικού) το οποίο καθόρισε την επαγγελματική μου σταδιοδρομία.
Ο αείμνηστος Γιάννης Ντάβος ήταν αυτός που με βοήθησε να αποχτήσω το απαραίτητο «κομπόδεμα» για να εκπληρώσω το παιδικό και εφηβικό μου όνειρο.
Πρέπει να ήταν Σεπτέμβριος 1964 όταν πρωτογνώρισα την αείμνηστη Σούλα Ντάβου.
Υπηρετούσα τότε την στρατιωτική μου θητεία σαν Έφεδρος Αξιωματικός (Ανθυπολοχαγός) με το ψευδώνυμο Αντωνιάδης Μιχαήλ, γεννηθείς στην Λεμεσό, στην Κυπριακή Εθνοφρουρά.
Κάποια ημέρα εκείνου του μήνα, αργά το απόγευμα, πήγα στην λέσχη αξιωματικών για φαγητό. Σε ένα τραπέζι καθόταν ο τότε Αντισυνταγματάρχης, διευθυντής του 3. ΕΓ της ΑΣΔΑΚ-ΣΔΙΚ Γιάννης Ντάβος με μια κυρία. Με κάλεσε στο τραπέζι τους και με σύστησε σαν πατριώτη της. Κατάλαβα ότι ήταν η Σερβαία σύζυγος του.
Στον ίδιο είχα συστηθεί ήδη από την πρώτη ημέρα της άφιξης μου στην Κύπρο υστέρα από προτροπή του Στέλιου Σχίζα (Κωστοπούλου).
Η αείμνηστη γνώριζε από τον Στέλιο για την μετάθεση μου στην Κύπρο και τον προέτρεψε όταν αφιχθώ εκεί να συστηθώ στον σύζυγο της.
Ο αείμνηστος σύζυγος της, υστέρα και από προτροπή δική της για την οποία ήμουν και θα της είμαι ευγνώμων, με βοήθησε σε όλες τις περιπτώσεις σχετικά με την στρατιωτική μου θητεία.
Υπήρξε ένας σταθερός προστάτης μου (όχι ο μόνος στο Αρχηγείο της Εθνικής Φρουράς) γιο όλες τις αθυρόστομες πολίτικες μου δηλώσεις και πράξεις. Να μην ξεχνάμε ότι η περίοδος εκείνη 1964, 1965, 1966 η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα ήταν αρκετά ταραγμένη.
Με τοποθέτησε γραμματέα του 3. ΕΓ /ΓΕΕΦ του οποίου ήταν διευθυντής.
Με βοήθησε ώστε να εγκριθεί η αίτηση μου γιά ανακατάξη στον στρατό για έναν χρόνο ακόμη.
Επίσης με βοήθησε αυτόν τον επιπλέον χρόνο να παραμείνω υπηρετώντας στην Κυπριακή Εθνοφρουρά.
Το αποτέλεσμα αυτής της βοήθειας ήταν να μπορέσω να συγκεντρώσω ένα σοβαρό χρηματικό ποσό (οι μισθοί των τότε στην Κυπριακή Εθνοφρουρά υπηρετούντων Ελλήνων Αξιωματικών ήταν πολύ μεγάλοι) το οποίο μου έδωσε την δυνατότητα να πάρω την απόφαση για να σπουδάσω στην Γερμανία και να αποχτήσω το επάγγελμα των ονείρων μου
Αιωνία η Μνήμη της εκλιπούσας Σούλας Ντάβου!
Να είναι ελαφρό το χώμα που την σκεπάζει .
Συλλυπητήρια στους οικείους της
Είμαι και θα είμαι για όλα ευγνώμων!
Ηλίας Μπόρας (Ντόρος)
