Τεχνητή λίμνη του Λάδωνα:Το «μυστικό» φιορδ της ορεινής Αρκαδίας (φωτογραφίες)

Η τεχνητή λίμνη του Λάδωνα, ανάμεσα στα Λαγκαδινά βουνά και στο Αφροδίσιο όρος, είναι το «μυστικό» της ορεινής Αρκαδίας.

Δημιουργήθηκε το έτος 1955 με την κατασκευή του φράγματος από τη Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού και από τότε, το «φιορδ» στολίζει την περιοχή και αποκαλύπτεται στους επισκέπτες που θα θελήσουν να το ανακαλύψουν.

1ΛΑΔΟΝ2limni7

Η Λίμνη βρίσκεται στα 420 μέτρα υψόμετρο και έχει μήκος 15 χμ. Τροφοδοτείται με τα νερά του ποταμού Λάδωνα, ο οποίος έχει τις πηγές του κοντά στη Λυκούρια και στο δρόμο του συναντά τους παραποτάμους Τράγο (Παναγίτσα) και Αροάνειο (Πλανητέρο).

1ΛΑΔΟΝ3limni2

Σημαντικό ρόλο έπαιξε στην περιοχή της «Κυράς το γεφύρι» που επέτρεπε το πέρασμα από τη μια όχθη της λίμνης στην άλλη. Χτίστηκε από την Αρχόντισσα της 'Ακοβας, την Κυρά, τον 13ο αιώνα. Έχει μήκος 56,60 μ. και πλάτος 2,15 μ.

Το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα η γέφυρα σκεπάζεται από τα νερά της λίμνης, γι αυτό η ΔΕΗ είχε εξασφαλίσει το πέρασμα ανθρώπων, ζώων και οχημάτων, με ένα πλωτό πορθμείο.

1ΛΑΔΟΝ4limni8

Σήμερα ανάμεσα στην παλιά γέφυρα και στο πορθμείο υπάρχει μια σύγχρονη, μεγάλη γέφυρα για την κάλυψη των αναγκών της περιοχής.

Το φράγμα

Το φράγμα ξεκίνησε το 1950 και ολοκληρώθηκε το 1955 στη θέση "Πήδημα", σε απόσταση δέκα χιλιομέτρων από τα Τρόπαια. Κατασκευαστής ήταν Ιταλική εταιρεία και από πλευράς κόστους είχε ενταχθεί στις πολεμικές αποζημιώσεις της Ιταλίας προς τη χώρα μας από τον Β' παγκόσμιο πόλεμο.

1ΛΑΔΟΝ5limni4

Το ύψος του φράγματος είναι 50 μέτρα.

Άρθρο από την εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 18.12.2019.

^{πληροφορίες από inarcadia.gr}

Σημ. Στην κατασκευή του φράγματος του Λάδωνα, πολλοί συγχωριανοί μας Σερβαίοι εργάσθηκαν στη διάνοιξη της σύραγγος. Μικροτραυματισμούς υπέστησαν ο Γιάννης Λιατσόπουλος (Ζευκιλής), ο Γιώργος Μπόρας (Του Τασιουλάκου), και σοβαρότερο ο Θανάσης Ανδρέα Μπόρας (Μποδοσάκης), και ο Θανάσης Χρ. Δημόπουλος (Της Ασήμως). Σαν παιδιά γνωρίσαμε για πρώτη φορά τα πολύχρωμα καλώδια που έφερναν οι τότε εργάτες στο χωριό, παίζοντας πειραματιζόμενοι με μπαταρίες φακών και τα λαμπάκια τους. Θυμάμαι και τις αλυσίδες που φτιάχναμε με τα εναλλάξ κόκκινα, κίτρινα και λευκά ψιλά καλώδια. Επίσης κάποιοι εργάτες έφεραν στο χωριό και λάμπες ασετιλήνης που χρησιμοποιούσαν στις γαλαρίες. Ήταν μια πρώτη επαφή των παιδιών της ηλικίας μου με την τεχνολογία ( καλώδια !!!!!)