.

AGIOL 1 300
Το εντυπωσιακό εκκλησάκι του Αγιολιά, 
στην κορυφή του ομώνυμου βουνού στο χωριό μας.
Επί δεκαετίες οι πατριώτες γιόρταζαν επιτοπίως τη μνήμη του Προφήτη.
Φέτος  όμως, αυτό δεν ήταν δυνατό,  για αντικειμενικούς κυρίως λόγους.  

 

Μέχρι την περσινή χρονιά, είχαμε συνηθίσει τις τελευταίες δεκαετίες να γίνεται ο εορτασμός στη μνήμη του Προφήτη Ηλία, στο όμορφο ξωκλήσι που βρίσκεται στην κορυφή του ομώνυμου βουνού (Αγιολιάς), στα βορειοδυτικά του χωριού και σε υψόμετρο πάνω από 1200 μέτρα (1111 είναι το υψόμετρο στο χωριό, στο ύψος της Ζ. Πηγής).

Όμως τα πράγματα αλλάζουν (…τα πάντα ρει…) και φέτος ο εορτασμός δεν έγινε στο μικρό αυτό ιστορικό και γραφικό εκκλησάκι, αλλά στον μητροπολιτικό Ναό του χωριού μας, την Κοίμηση της Θεοτόκου. Οι λόγοι είναι προφανείς. Οι λίγοι κάτοικοι του χωριού δεν είχαν την διάθεση, ούτε και τη δυνατότητα (τουλάχιστον οι περισσότεροι), να ανέβουν στο βουνό (ιδιαίτερα χωρίς αυτοκίνητο), απόσταση κοντά στα δύο χιλιόμετρα.

Φαίνεται πως μάλλον ολοκληρώθηκε ο κύκλος εορτασμού της μνήμης του Προφήτη, στο ομώνυμο εκκλησάκι, …στο βουνό εκεί ψηλά, με την απεριόριστη θέα, προς όλα τα σημεία του ορίζοντα.  Μακάρι τα πράγματα να μην είναι έτσι και του χρόνου να γίνει ο εορτασμός,   όπως και τα προηγούμενα χρόνια, έστω και …χωρίς χορό και πανηγύρι.

Στη λειτουργία που έγινε στο χωριό παραβρέθηκαν   περί τα 40-50 άτομα, με τα μέτρα προφύλαξης που επιβάλλει η αντιμετώπιση της επιδημίας του κορωνοϊού, που έχει στοιχίσει στη χώρα μας περί τις 13.000 θανάτους, χώρια τις πάμπολλες άλλες επιπτώσεις στην υγεία όσων νόσησαν, στην οικονομία της χώρας κλπ κλπ.  Πάντως, τρία άτομα (έτσι λέγεται) είναι ανεμβολίαστα στο χωριό. Με την ευκαιρία  (και με την ιδιότητα του παιδιάτρου, που έχει κάνει πάρα πολλά εμβόλια σε παιδιά), θα ήθελα να παροτρύνω τους ανεμβολίαστους πατριώτες   να εμβολιαστούν.   Αν κολλήσουν οι ίδιοι (δικαίωμά τους και επιλογή τους ο μη εμβολιασμός) μπορεί βέβαια να πάθουν κάτι πολύ σοβαρό (έχουμε τέτοιο παράδειγμα στο χωριό μας), αλλά μπορεί να κολλήσουν και κάποιον (10% περίπου των εμβολιασμένων είναι επίνοσοι), με δραματικές ενδεχομένως επιπτώσεις, πράγμα που δεν είναι δικαίωμά τους… Έτσι δεν είναι;

Για να επανέλθουμε στο εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία και στον εορτασμό, καλό θα είναι οι άνθρωποι που βρίσκονται ποιο κοντά στην εκκλησία, να φροντίσουν το ιερό Ναό, ώστε να μην ερημώσει και υποστεί σημαντικές φθορές. Αλλά και ο Σύνδεσμος θα μπορούσε να συμβάλλει σε αυτό, με διάφορους τρόπους. Για παράδειγμα, μπορεί να φροντίσει (σε πρόσφατη απόφαση του ΔΣ διαβάσαμε σχετικά με την πρόθεση για άνοιγμα μονοπατιών) να γίνει φέτος το μονοπάτι «Ράχη-Αγιαντριάς-Αγιολιάς-Παλιόκαστρο-Τρανηβρύση-Ράχη», που είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα (από το παλιόκαστρο φαίνονται τα 2/3 της Πελοποννήσου) και σχετικά εύκολη διαδρομή. Κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο για μια άποψη της περιοχής.

Το μονοπάτι προς το παλαιόκαστρο

Σίγουρα οι νεότεροι του χωριού θα κάνουν αυτή, τη μοναδική σε φυσικό κάλος διαδρομή -και όχι μόνο μία φορά- τα καλοκαίρια, και  θα  έχουν την ευκαιρία να δουν και τα ξωκλήσια του Αγιαντριά, του Αγιολιά  και της Αγίας Παρασκευής!

Χρόνια πολλά στους πατριώτες, 
που συμμετείχαν και φέτος στον εορτασμό της μνήμης του Προφήτη Ηλία,
στο χωριό μας Σέρβου.
Και του χρόνου.
.
Χ. Ι. Μαραγκός

ΓΔΤ-ΕΟΡΤΑΣ. ΑΓΙΟΛΙΟΣ-19Ζ 

 

ΓΔΤ-ΕΟΡΤΑΣ. ΑΓΙΟΛΙΟΣ-19Ε

Εορτασμός στον "Αγιολιά" το 2019.

 

Τ ο   α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν   τ ο υ   Π ρ ο φ ή τ η.

Ο ένσαρκος άγγελος,

των προφητών η κρηπίς 

ο δεύτερος πρόδρομος της παρουσίας Χριστού,

Ηλίας ο ένδοξος,

άνωθεν καταπέμψας, Ελισαίου την χάριν,

νόσους αποδιώκει και λεπρούς καθαρίζει

δι ό και τοις τιμώσιν αυτόν βρύει ιάματα. ( ήχος δ΄. )

 


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Τον Φεβρουάριο 1956 έριξε τόσο χιόνι που έκλεισε ο δρόμος και το χωριό αποκλείσθηκε από το υπόλοιπο κόσμο για εβδομάδες. Οι «σάκκινες» με το αλεύρι στα μαγαζιά τελείωσαν και ο κόσμος άρχισε να μην έχει ψωμί. Ο τότε πρόεδρος της Κοινότητας Γιώργης Δάρας (Γιώκο-Ντάρας) τηλεφώνησε στο Νομάρχη και του είπε «πεθαίνουμε απαξάπαντες. Ανάγκη να μας στείλετε κατεπειγόντως άλευρα. Μη βραδύνετε». Η νομαρχία ανταποκρίθηκε και την άλλη ημέρα ήρθε ένα ντακότα και έριξε αλεύρι και σιτάρι στα χωράφια, στην απάνω μεριά του χωριού, από τη Ζευγολατίτσα μέχρι το σπίτι του Γιωργιού.