.

Μέχρι την περσινή χρονιά, είχαμε συνηθίσει τις τελευταίες δεκαετίες να γίνεται ο εορτασμός στη μνήμη του Προφήτη Ηλία, στο όμορφο ξωκλήσι που βρίσκεται στην κορυφή του ομώνυμου βουνού (Αγιολιάς), στα βορειοδυτικά του χωριού και σε υψόμετρο πάνω από 1200 μέτρα (1111 είναι το υψόμετρο στο χωριό, στο ύψος της Ζ. Πηγής).

Όμως τα πράγματα αλλάζουν (…τα πάντα ρει…) και φέτος ο εορτασμός δεν έγινε στο μικρό αυτό ιστορικό και γραφικό εκκλησάκι, αλλά στον μητροπολιτικό Ναό του χωριού μας, την Κοίμηση της Θεοτόκου. Οι λόγοι είναι προφανείς. Οι λίγοι κάτοικοι του χωριού δεν είχαν την διάθεση, ούτε και τη δυνατότητα (τουλάχιστον οι περισσότεροι), να ανέβουν στο βουνό (ιδιαίτερα χωρίς αυτοκίνητο), απόσταση κοντά στα δύο χιλιόμετρα.

Φαίνεται πως μάλλον ολοκληρώθηκε ο κύκλος εορτασμού της μνήμης του Προφήτη, στο ομώνυμο εκκλησάκι, …στο βουνό εκεί ψηλά, με την απεριόριστη θέα, προς όλα τα σημεία του ορίζοντα.  Μακάρι τα πράγματα να μην είναι έτσι και του χρόνου να γίνει ο εορτασμός,   όπως και τα προηγούμενα χρόνια, έστω και …χωρίς χορό και πανηγύρι.

Στη λειτουργία που έγινε στο χωριό παραβρέθηκαν   περί τα 40-50 άτομα, με τα μέτρα προφύλαξης που επιβάλλει η αντιμετώπιση της επιδημίας του κορωνοϊού, που έχει στοιχίσει στη χώρα μας περί τις 13.000 θανάτους, χώρια τις πάμπολλες άλλες επιπτώσεις στην υγεία όσων νόσησαν, στην οικονομία της χώρας κλπ κλπ.  Πάντως, τρία άτομα (έτσι λέγεται) είναι ανεμβολίαστα στο χωριό. Με την ευκαιρία  (και με την ιδιότητα του παιδιάτρου, που έχει κάνει πάρα πολλά εμβόλια σε παιδιά), θα ήθελα να παροτρύνω τους ανεμβολίαστους πατριώτες   να εμβολιαστούν.   Αν κολλήσουν οι ίδιοι (δικαίωμά τους και επιλογή τους ο μη εμβολιασμός) μπορεί βέβαια να πάθουν κάτι πολύ σοβαρό (έχουμε τέτοιο παράδειγμα στο χωριό μας), αλλά μπορεί να κολλήσουν και κάποιον (10% περίπου των εμβολιασμένων είναι επίνοσοι), με δραματικές ενδεχομένως επιπτώσεις, πράγμα που δεν είναι δικαίωμά τους… Έτσι δεν είναι;

Για να επανέλθουμε στο εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία και στον εορτασμό, καλό θα είναι οι άνθρωποι που βρίσκονται ποιο κοντά στην εκκλησία, να φροντίσουν το ιερό Ναό, ώστε να μην ερημώσει και υποστεί σημαντικές φθορές. Αλλά και ο Σύνδεσμος θα μπορούσε να συμβάλλει σε αυτό, με διάφορους τρόπους. Για παράδειγμα, μπορεί να φροντίσει (σε πρόσφατη απόφαση του ΔΣ διαβάσαμε σχετικά με την πρόθεση για άνοιγμα μονοπατιών) να γίνει φέτος το μονοπάτι «Ράχη-Αγιαντριάς-Αγιολιάς-Παλιόκαστρο-Τρανηβρύση-Ράχη», που είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα (από το παλιόκαστρο φαίνονται τα 2/3 της Πελοποννήσου) και σχετικά εύκολη διαδρομή. Κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο για μια άποψη της περιοχής.

Το μονοπάτι προς το παλαιόκαστρο

Σίγουρα οι νεότεροι του χωριού θα κάνουν αυτή, τη μοναδική σε φυσικό κάλος διαδρομή -και όχι μόνο μία φορά- τα καλοκαίρια, και  θα  έχουν την ευκαιρία να δουν και τα ξωκλήσια του Αγιαντριά, του Αγιολιά  και της Αγίας Παρασκευής!