Από το ιστολόγιο του Γιάννη Στ. Βέργου

'

Στον ύπνο μου απόψε με σκούντησε, με τσίκλησε ο παππούς, που είναι εκεί επάνω... στους κόλπους του Αβραάμ, να ξυπνήσω...

Ξύπνα-ξύπνα μου είπε και άκου, να ακούσεις,  να σου πω, να σου τα μολογήσω, για να  τους  τα μολογήσεις...
-Πες τους, σε αυτούς λέω, πως οι κουβέντες που λένε, δεν αλατίζουν...
Πες τους, πως αυτοί τώρα που ήρθανε εδώ, εδώ θα μας μείνουν, αμανάτι.

Μας την είχανε στημένη οι άλλοι, οι πονηροί…

Η φιλανθρωπία του κόσμου είναι καλή και ωφέλιμη!!!..

Αλλά για την μία ημέρα, τις δύο, τις τρεις.

Με την ελεημοσύνη του λαού, θα ανακουφιστούν αυτοί για λίγο. 
Αυτή όμως θαρρεύει και παραθαρρεύει, δεν θεραπεύει.. 

Πες τους.

Να τους μοιράσουν στα χωριά που έχουν ερημώσει, ανάλογα, από τριάντα, σαράντα, πενήντα σε κάθε χωριό, εκεί να κατοικήσουν για όσο χρειαστεί. 
Να τους δώσουν, μία γιδούλα, δύο κοτούλες, ένα ζευγάρι κουνέλια και την ακαλλιέργητη Γη να  την καλλιεργήσουν, να φάνε, για να ζήσουν.
Και πέστε τους, να πουν στους φιλοξενούμενους να σέβονται την φιλοξενία, όσο φτωχική και αν είναι... 
Δεν είναι κατακτητές... 
Μη παίρνουν τέτοιο θάρρος.... 
Δεν θα τους βγει σε καλό... 
Και δεν θα βγει σε καλό σε κανέναν, ούτε στους πονηρούς στους άλλους...
Και προς Θεού, μη τους αφήνετε ασύδοτους, πεινασμένους στις πόλεις... 

Τι θα βρουν εκεί να φάνε;… 

Ο πεινασμένος Θεό δεν έχει, δεν πιστεύει,  δεν λατρεύει.....

Θεός είναι μόνο η πείνα του και ότι του λέει αυτή, θα κάνει...

Μου είπε και τούτο να μη ξεχάσω να σας πω, που ξανά  μας το είχε παραγγείλει…. 

Τα χρόνια που έρχονται θα είναι δύσκολα, μαύρα και αραχνιασμένα και  το παραθάρρεμα δεν πρέπει… δεν ωφελεί κανέναν... 
Όσοι στις πόλεις δεν έχουμε δουλειά και έχουμε τον τρόπο μας, χώμα καλλιεργήσιμο, στα χωριά μας να πάμε. 
Όσο το συντομότερο πάμε, τόσο το καλύτερο… 

Αυτά μου είπε να ειπώ και να μολογήσω… 

Τώρα, σας τα μολόγησα,  σας τα είπα και φύγανε από πάνω μου και αλάφρωσε ο νους μου. 
Την παραγγολή του, την εκτέλεσα. 
Αλάφρωσα!...


Γιάννης Στ Βέργος{Γορτύνιος} 

28.03.2016

.

(ΧΙΜ)


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Τον Φεβρουάριο 1956 έριξε τόσο χιόνι που έκλεισε ο δρόμος και το χωριό αποκλείσθηκε από το υπόλοιπο κόσμο για εβδομάδες. Οι «σάκκινες» με το αλεύρι στα μαγαζιά τελείωσαν και ο κόσμος άρχισε να μην έχει ψωμί. Ο τότε πρόεδρος της Κοινότητας Γιώργης Δάρας (Γιώκο-Ντάρας) τηλεφώνησε στο Νομάρχη και του είπε «πεθαίνουμε απαξάπαντες. Ανάγκη να μας στείλετε κατεπειγόντως άλευρα. Μη βραδύνετε». Η νομαρχία ανταποκρίθηκε και την άλλη ημέρα ήρθε ένα ντακότα και έριξε αλεύρι και σιτάρι στα χωράφια, στην απάνω μεριά του χωριού, από τη Ζευγολατίτσα μέχρι το σπίτι του Γιωργιού.