(της Ζαχαρούλας Γαϊτανάκη)
Ξύλα μαζεύοντας έγειρε
και έσβησε στο χιόνι,
φτωχή γυναίκα, δύστυχη
και στη ζωή της μόνη,
Σταυρό μεγάλο σήκωνε
ώσπου την πήρε ο Χάρος,
δεν άντεξε το σώμα της
και η καρδιά το βάρος.
Ανάλαφρη η ψυχή πετά,
απ' το σώμα που 'χει πέσει
και η γυναίκα η φτωχή
δεν θα ξαναπονέσει.
(ΙΣΒ)
Η διάνοιξη του δρόμου από τον Αγιώργη το Σαρά μέχρι το χωριό, μήκους 12 χιλιομέτρων έγινε το 1950. Οι Σερβαίοι διέθεσαν τις μερίδες τους από τη βοήθεια της UNRA που πουλήθηκαν για να συγκεντρωθούν χρήματα για την μπολντόζα. Επίσης δούλεψαν προσωπική εργασία όλοι οι ενήλικες του χωριού. Οι Αραπαίοι, επειδή είχαν να περπατήσουν μια ώρα παραπάνω από τους Σερβαίους, για να φθάσουν από το σπίτι τους στο έργο και μία να γυρίσουν, κοιμόσαντε το βράδυ εκεί που δούλευαν.
