ΑΠ' ΤΟΥ ΚΡΥΦΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ
Μέσ' στης σπηλιάς τη σιγαλιά, μαθαίνουν τα παιδιάκια,
απ' τον γέρο καλόγερο, τα πρώτα γραμματάκια.
Καίει το λαδοφάναρο, τα πρόσωπα φωτίζει,
έχουν το βλέμμα καθαρό και το μυαλό γεμίζει,
από όσα μαθαίνουνε, απ' του παπά το στόμα
κι ας έχουνε για κάθισμα, τις πέτρες και το χώμα.
Μέσα στα χρόνια της σκλαβιάς, ανάβουνε φιτίλι,
που τους εχθρούς στην άβυσσο, παντοτινά θα στείλει.
Μέσ' στου σχολειού τη μυστική και την κρυφή την ώρα,
από τα νέα αυτά παιδιά, θα φωτιστεί η χώρα!
ΖΑΧΑΡΟΥΛΑ ΓΑΪΤΑΝΑΚΗ
(Ζώνη Αρκαδίας, 24/3/2018).


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Τον Φεβρουάριο 1956 έριξε τόσο χιόνι που έκλεισε ο δρόμος και το χωριό αποκλείσθηκε από το υπόλοιπο κόσμο για εβδομάδες. Οι «σάκκινες» με το αλεύρι στα μαγαζιά τελείωσαν και ο κόσμος άρχισε να μην έχει ψωμί. Ο τότε πρόεδρος της Κοινότητας Γιώργης Δάρας (Γιώκο-Ντάρας) τηλεφώνησε στο Νομάρχη και του είπε «πεθαίνουμε απαξάπαντες. Ανάγκη να μας στείλετε κατεπειγόντως άλευρα. Μη βραδύνετε». Η νομαρχία ανταποκρίθηκε και την άλλη ημέρα ήρθε ένα ντακότα και έριξε αλεύρι και σιτάρι στα χωράφια, στην απάνω μεριά του χωριού, από τη Ζευγολατίτσα μέχρι το σπίτι του Γιωργιού.