Σαν σήμερα παιδιά, πριν χρόνια, μια δευτέρα
αυγή αγουροξύπνησεν η Ρωμιοσύνη
απ΄των τυμπάνων τη βουή κι απ΄τη φοβέρα
πόστελνε εδώ ο νέος Ξέρξης, Μουσολίνι.
Κι ήθελε την πατρίδα μας αυλή κι αλώνι.
Μα οι εργάτες, οι ψαράδες και οι ξωμάχοι
παράτησαν αλέτρι, δίχτυ και βελόνι
και με τραγούδια βοερά πέσαν στη μάχη.
Χιόνια, βροχές, αστροπελέκια και κανόνια,
νυχτόημερα, στης Πίνδου τα βουνά αψηφάνε.
Οι μαραθωνομάχοι, απ΄την καταφρόνια,
αητοί πετιούνται, Διγενήδες και νικάνε.
Νικάνε οι λίγοι τους πολλούς! Γίνηκε θάμα
που θάμπωσε ολάκερη την οικουμένη.
Κερί στην Παναγιά ανάφτει κάθε μάνα
και νικητή, να ρθει το γιο της περιμένει.
...Κάθε χρονιά, παιδιά μου, τούτη την άγια μέρα
θυμάμαι όλους τους λεβέντες του χωριού μου,
που σκαπετήσανε, μ΄ευχές στη ράχη πέρα....
...μα κείνοι που δεν γύρισαν μένουν στο νου μου.
*****
Πόλεμο άναψε ο Μουσολίνι
και τόχε σίγουρο καφέ να πίνει
κατά τις έντεκα στο Κολωνάκι, όλο καϊμάκι...
Μα οι τσολιάδες, το καφεδάκι
του το σερβίρανε μες στο Καλπάκι, πικρό φαρμάκι...
*****
Την κρουσταλιά, την παγωνιά, τα χιόνια,
πασχίζουν να νικήσουν τα βελόνια
της νιόπαντρης Ρωμιάς που ξενυχτάει,
στο προσκεφάλι των παιδιών της πλάι...
Κι ο πεθερός στο τζακοπόδαρο ακουμπά,
στρίβει τσιγάρα και τ΄ανάβει απανωτά
και δεν μιλάει....
Αητός ο νους του σεριανάει: Μπιζάνι,
Γιάννενα, Ελασσόνα και Κοζάνη...
Τον φτιάνει νιόπαντρο αρματωμένο,
με το ζερβί το μπράτσο ματωμένο...
Κι όλο μετράει...-σε πέλαγα και σε στεριά-
πόσο κοστίζει στους Ρωμιούς η λευτεριά...
Κι όλο μετράει...
*****
Στις Πίνδου τις βουνοπλαγιές,
όλες οι δάφνες και οι μυρτιές
σήμερα ξεβλαστώνουν.
Κι από το Ζάλλογο οι νιες
βγαίνουνε και τους νικητές
με βάγια στεφανώνουν.
