Θοδωρή Κ. Τρουπή (Από τη Συλλογή «Επιστολάρια»)

Κοπανάκι, Ιούλιος 1951

(Είναι το λάδι µπόλικο και το ψωµί καθάριο )
Στο Γιώκο Ν. Δάρα

Ζακόνι τόχουνε οι Αρβανίτες,

όταν οι νιόπαντροι χτίζουν κονάκι,
τους χτίστες τους
ταίζουν συντοπίτες
µε ψάρια, κοτερά και κάνα αρνάκι.

 

Του µάστορη το µάγουλο ροδίζει.

Το µαστοροπουλάκι καρδαµώνει.
Κρυφοκαπνίζει ο τριότης και γαµπρίζει
και ράβει το σχισµένο παντελόνι.

 

 

 Απόχηρες απ’ τα γιαπιά περνάνε….

Φέρνουν ρακή, κρασί, καλημερνάνε,

Λένε τα καλορίζικα και τέτοια............

Δεν ξεστοµίζουν τα δικά τους ντέρτια.
Με το Θανάση είναι ξετρελαµένη

η µοδιστρούλα του Παπά, η Ελένη.

Υ.Γ. Μια γλάστρα στο παράθυρο γαρίφαλα γιοµάτη.

 


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Η διάνοιξη του δρόμου από τον Αγιώργη το Σαρά μέχρι το χωριό, μήκους 12 χιλιομέτρων έγινε το 1950. Οι Σερβαίοι διέθεσαν τις μερίδες τους από τη βοήθεια της UNRA που πουλήθηκαν για να συγκεντρωθούν χρήματα για την μπολντόζα. Επίσης δούλεψαν προσωπική εργασία όλοι οι ενήλικες του χωριού. Οι Αραπαίοι, επειδή είχαν να περπατήσουν μια ώρα παραπάνω από τους Σερβαίους, για να φθάσουν από το σπίτι τους στο έργο και μία να γυρίσουν, κοιμόσαντε το βράδυ εκεί που δούλευαν.