Οι Κυριακές
δεν ξεχωρίζουν πιά.
Υπήκοοι της αποικίας «Μοναξιά του πλήθους»
πιστά τους νόμους της υπηρετώντας
καταργήσαμε:
το σινεμά της γειτονιάς,
τη βόλτα στην πλατεία,
των επισκέψεων - με συγγενείς, γνωστούς και φίλους
την ανταλλαγή.
Και προοδευτικά
την φιλάρεσκη λάγνα κυριακάτικη πλήξη μας.
Κι αφού
με σημάδι πλέον κανένα
δεν καθορίζονται οι Κυριακές
τις διαγράφουμε
εντασσόμενοι πλήρως στον ρυθμό της εποχής.
(ΧΔ)
Το 1952 εκδηλώθηκε επιδημία τύφου στο χωριό. Οι υγειονομικές αρχές τότε θεώρησαν σαν αιτία της μόλυνσης τις κορύτες στις βρύσες και στα πλαίσια των έργων εξυγίανσης αντικατέστησαν τις καλαίσθητες πέτρινες πελεκητές κορύτες με ακαλαίσθητους μεταλλικούς σωλήνες. Δεν τους πέρασε από το μυαλό ότι το νερό θα μπορούσε να είχε μολυνθεί από το πέρασμά του κάτω από αυλές και σπίτια, αφού οι βρύσες ήταν σε σημείο χαμηλότερο από τα σπίτια. Το υδραγωγείο που έφερε καθαρό νερό από την Κοκκινόβρυση έγινε αργότερα, το 1959.
