Η βρύση του Μήτρου

Η βρύση που είναι στο κάτω χωριό τη λένε "Βεργέικη" ή "Η βρύση του Μήτρου". Προ του 1922 στο κάτω χωριό δεν υπήρχε βρύση και οι κάτοικοι έφερναν νερό από την Tρανηβρύση ή το Λεύκο. Το 1922 ο Δημήτριος Πανάγου Βέργος ή Μήτρος άνοιγε θεμέλια και υπόγειο για να φτιάξει σπίτι, δίπλα από το σπίτι του πατέρα του Παναγά Μήτρου Βέργου. Εκεί βρήκε πηγή και έβγαλε το νερό στο νοτιοδυτικό αγκωνάρι του σπιτιού. Από το νερό αυτό έπιναν πολλοί κατωμαχαλίτες.

Το 1950 ο Δημήτριος Βέργος του Μήτρου έφυγε από το χωριό και πούλησε το σπίτι του. Ο νέος ιδιοκτήτης δεν επέτρεπε στους κατοίκους να πάρουν νερό και έτσι άρχισαν οι διαμαρτυρίες. Έτσι ο πρώην ιδιοκτήτης διευκρίνισε με επιστολή του πως δεν πούλησε το νερό και πως οι κάτοικοι μπορούν να βγάλουν το νερό στο δρόμο. Θα τους βοηθούσε μάλιστα αν προέκυπταν δικαστήρια. Πράγματι οι κάτοικοι έβγαλαν το νερό στη θέση που είναι σήμερα και έτσι έλυσαν το πρόβλημα της προμήθειας νερού, μέχρι που ήρθε το νερό της κοκκινόβρυσης.

Ή βρύση βρίσκεται σε επίπεδο χαμηλότερο από το επίπεδο του δρόμου, γιατί χρειάσθηκε να σκάψουν να βρουν το νερό.


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Τον Φεβρουάριο 1956 έριξε τόσο χιόνι που έκλεισε ο δρόμος και το χωριό αποκλείσθηκε από το υπόλοιπο κόσμο για εβδομάδες. Οι «σάκκινες» με το αλεύρι στα μαγαζιά τελείωσαν και ο κόσμος άρχισε να μην έχει ψωμί. Ο τότε πρόεδρος της Κοινότητας Γιώργης Δάρας (Γιώκο-Ντάρας) τηλεφώνησε στο Νομάρχη και του είπε «πεθαίνουμε απαξάπαντες. Ανάγκη να μας στείλετε κατεπειγόντως άλευρα. Μη βραδύνετε». Η νομαρχία ανταποκρίθηκε και την άλλη ημέρα ήρθε ένα ντακότα και έριξε αλεύρι και σιτάρι στα χωράφια, στην απάνω μεριά του χωριού, από τη Ζευγολατίτσα μέχρι το σπίτι του Γιωργιού.