"ΤΗ ΥΠΕΡΜΑΧΩ ΣΤΡΑΤΗΓΩ..."
"Τη Υπερμάχω Στρατηγώ..."
θερμά παρακαλούμε,
σε ο,τι μας απασχολεί
τη λύση για να βρούμε.
Την Ιερή εικόνα Της,
μ' ευλάβεια προσκυνούμε
κι η προσευχή μας γίνεται
δέηση να σωθούμε.
Τα πάθη μας τα μιαρά,
για πάντα να χαθούνε,
μόνο σε δρόμους φωτεινούς,
σώμα, ψυχή, να ζούνε.
Είσαι η μόνη Ελπίδα μας,
απ' τους κινδύνους Σώσε μας.
Γλυκιά Μητέρα του Χριστού,
την Ηρεμία Δώσε μας.
ΖΑΧΑΡΟΥΛΑ ΠΑΝ. ΓΑΪΤΑΝΑΚΗ
Τον Φεβρουάριο 1956 έριξε τόσο χιόνι που έκλεισε ο δρόμος και το χωριό αποκλείσθηκε από το υπόλοιπο κόσμο για εβδομάδες. Οι «σάκκινες» με το αλεύρι στα μαγαζιά τελείωσαν και ο κόσμος άρχισε να μην έχει ψωμί. Ο τότε πρόεδρος της Κοινότητας Γιώργης Δάρας (Γιώκο-Ντάρας) τηλεφώνησε στο Νομάρχη και του είπε «πεθαίνουμε απαξάπαντες. Ανάγκη να μας στείλετε κατεπειγόντως άλευρα. Μη βραδύνετε». Η νομαρχία ανταποκρίθηκε και την άλλη ημέρα ήρθε ένα ντακότα και έριξε αλεύρι και σιτάρι στα χωράφια, στην απάνω μεριά του χωριού, από τη Ζευγολατίτσα μέχρι το σπίτι του Γιωργιού.
