Παραμονή πρωτοχρονιάς.
Μέσα ζεστά, έξω χιονιάς.
Στις πόρτες καλαντίζουν
τα σχολιαρούδια με χαρές.
Στις σκάφες οι νοικοκυρές
για πίτες κρησαρίζουν.
 
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά
Μοσχοβολά η γειτονιά...
Σύννεφα μυρωμένα
Ξεχύνονται στους
ουρανούς,
λες των μανάδων
 είν΄ο νους,
πόχουν παιδιά στα ξένα. 
 
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά.
Κι όλο ν΄αλλάξεις λες ντουνιά,
Κι ο ίδιος μένεις πάντα...
Μ΄αίματα άγχη, σκοτωμούς...
Πίκρες κλαψιές και στεναγμούς...
Κράτα γλυκιέ Νταγιάντα!...
 
                    *****
Η προσευχή του ορφανού στον Αϊ-Βασίλη
 
Άγιε μου Βασίλη, χάρισε μου κάτι.
Δεν ζητώ παλάτι μήτε θησαυρό.
Βάλε έν΄αντιστήλι στου σπιτιού την πλάτη
Στύλωσ΄ το χαγιάτι όπου ξενυχτώ.
 
Έτοιμο να πέσει είναι από χρόνια.
Με τα πρώτα χιόνια έτριζε πολύ.
Ποιος να με πονέσει; Πάει ο πατέρας...
Γίνηκε αγέρας, η μάνα μου τρελή.
 
Τούτο το χρόνο μόνο, όσο να αντρειέψω,
απέ θα δουλέψω, κει στο βουκολειό.
Ξέρεις από πόνο, κάνε μου τη χάρη...
Βάλε ένα δοκάρι ίσιο, από μελιό.
.
 
            *****
.
 Ήρθε στ΄όνειρό μου
απόψε ο Χριστούλης
μέσα στο παχνί.
Των βοδιών τα χνότα
πάνω μου φυσούσαν
λάμπαν κι ανυμνούσαν
ανοιχτοί ουρανοί.
 
Μάγοι απ΄την Περσία
ήσανε φερμένοι
και γονατιστοί.
πλούσια δώρα αφήνουν,
προσκυνούν με τρόμο
κι από άλλο δρόμο
φεύγουν βιαστικοί.
 
Αχ μικρέ Χριστούλη
πούρθες στ΄όνειρό μου,
φώτισε του κόσμου
το λειψό το νου.
Έσπειρες αγάπη,
κάμε την ν΄ανθίσει,
να καρποφορήσει
εντός του καθενού.
 
            *****
 
Χριστούγεννα. Σημαίνουν καμπάνες.
-Τις γιορτινές ντυθείτε φορεσιές-
Ξυπνούν, χτενίζουν τα παιδιά οι μάνες
και τα τοιμάζουν για τις εκκλησιές.
 
Χριστούγεννα. Λαλούν τα σημαντήρια.
Χιόνια σκεπάζουν κάμπους και βουνά.
Μοσχολίβανα και θυμιατήρια
κι άγγελοι υμνολογούν το 'ΩΣΑΝΝΑ'.
 
Χριστούγεννα. Άγγελοι απόψε ψέλνουν
και λάμπουν ανοιγμένοι ουρανοί.
Στις εκκλησιές τις χιονισμένες μπαίνουν
σκυφτοί και προσκυνούν οι Χριστιανοί.

Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Το Δημοτικό Σχολείο άρχισε να χτίζεται τον Αύγουστο του 1936. Επειδή τότε δεν πήγαινε αυτοκίνητο στου Σέρβου, τα τσιμέντα τα κουβάλησαν με μουλάρια από τα Λαγκάδια. Τις σιδερόβεργες όμως για την πλάκα, λόγω του μήκους τους και της φύσης του μονοπατιού δεν μπορούσαν να τις φορτώσουν στα ζώα και γι' αυτό τις κουβάλησαν οι Σερβαίοι στον ώμο από τα Λαγκάδια. Οι εργασίες σταμάτησαν λόγω του πολέμου και συνεχίστηκαν μετά το 1949. Οι αίθουσες του σχολείου άνοιξαν για τους μαθητές το 1954.