Θ.Κ.Τρουπή (Σχολικό Εορτολόγιο, Αθήνα, 2005)

 

Τέλειωσεν ωραία η σχολική χρονιά.

Πήραν βαθμούς, ελέγχους όλα τα παιδιά.

 

Οι νόνες καμαρώνουν και κουβεντιάζουνε

Τα εγγόνια τους παινεύουν και τα θαυμάζουνε.

 

Παρακαλώ ακούστε ένα διάλογο

που κάναν δυο γιαγιάδες, κάπως παράλογο:

-Με δέκα και με τόνο βγήκε η Αννούλα μας!

-Μ’ έντεκα ο Μανολιός μας κι η Ζαχαρούλα μας!

…………………………………………

-Έντεκα… δεν υπάρχει… Ποιος σας γέλασε;

Είπε μια χελιδόνα… και γοργοπέταξε…

 

-Άει… στο καλό, κυρά μου, ποιος σε ρώτησε;…

είπε η γιαγιά του Μάνου και ξερόβηξε…

 

(ΕΚΜ)

 


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Τον Φεβρουάριο 1956 έριξε τόσο χιόνι που έκλεισε ο δρόμος και το χωριό αποκλείσθηκε από το υπόλοιπο κόσμο για εβδομάδες. Οι «σάκκινες» με το αλεύρι στα μαγαζιά τελείωσαν και ο κόσμος άρχισε να μην έχει ψωμί. Ο τότε πρόεδρος της Κοινότητας Γιώργης Δάρας (Γιώκο-Ντάρας) τηλεφώνησε στο Νομάρχη και του είπε «πεθαίνουμε απαξάπαντες. Ανάγκη να μας στείλετε κατεπειγόντως άλευρα. Μη βραδύνετε». Η νομαρχία ανταποκρίθηκε και την άλλη ημέρα ήρθε ένα ντακότα και έριξε αλεύρι και σιτάρι στα χωράφια, στην απάνω μεριά του χωριού, από τη Ζευγολατίτσα μέχρι το σπίτι του Γιωργιού.