Αναφορά στους Σερβαίους αγωνιστές και πεσόντες που θυσίασαν τη ζωή τους για να ποτιστεί το δέντρο της ελευθερίας.
Αναφορά στους Σερβαίους αγωνιστές και πεσόντες που θυσίασαν τη ζωή τους για να ποτιστεί το δέντρο της ελευθερίας.
" Άμα εξερράγη ο υπέρ ανεξαρτησίας Αγών, εγκαταλείποντες γυναίκες, τέκνα, περιουσίες, δραξάμενοι αυθορμήτως τα όπλα υπηρέτησαν στρατιωτικώς καθ’ όλην την διάρκειαν του Αγώνος, παρευρεθέντες εις όλους τους κατά των βαρβάρων πολέμους. Διετήρησαν, έντιμον διαγωγήν, ανδρείαν και γενναιότητα εις το στρατιωτικόν χρέος, μερικοί προσέφεραν και την περιουσίαν τους άπασαν, άλλοι συνεισέφεραν χρηματικά κεφάλαια δια τας ανάγκας των στρατοπέδων ".
Εθνική Βιβλιοθήκη Μητρώα Αγωνιστών.
Τα ονόματά τους είναι τα ακόλουθα:
Τα ονόματά τους είναι τα ακόλουθα:
1) Σχίζας Γεώργιος του Αθανασίου, Στρατιώτης
2) Σχίζας Μιχαήλ του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης
3) Δημόπουλος Χρήστος του Νικολάου, Στρατιώτης
4) Γκούτης Ιωάννης του Βασιλείου, Στρατιώτης
5) Λιατσόπουλος Νικόλαος του Ηλία, Στρατιώτης
6) Βέργος Ηλίας του Δημητρίου. Στρατιώτης
Τα ονόματά τους είναι:
1) Βέργος Διαμαντής του Κωνσταντίνου
2) Μπόρας Παρασκευάς του Ιωάννου
3) Τρουπής Γεώργιος του Βασιλείου
4) Δημητρόπουλος Δημήτριος του Δημητρίου
5) Δημόπουλος Νικόλαος του Ιωάννη
(Άρθρο στρατηγού Χ. Αθ. Μαραγκού)
Τα ονόματά τους είναι τα ακόλουθα:
1) Παγκράτης Γεώργιος του Ηλία, Στρατιώτης
2) Γεωργακόπουλος Χρήστος του Λεωνίδα. Στρατιώτης.
3) Στρίγκος Παρασκευάς του Αθανασίου. Στρατιώτης
4) Βέργος Γεώργιος του Δημητρίου. Στρατιώτης
5) Δημητρόπουλος Κωνσταντίνος του Ιωάννου. Στρατιώτης.
6) Μιχόπουλος Μαρίνης του Παναγιώτου. Στρατιώτης.
7) Παπαθωμόπουλος Κωνσταντίνος Θεοδώρου. Στρατιώτης
8) Χρονόπουλος Κωνσταντίνος του Αναστασίου. Στρατιώτης
9) Σχίζας Αθανάσιος του Δημητρίου. Στρατιώτης
10) Τρουπής Ιωάννης του Ηλία. Στρατιώτης
11) Τρουπής Θεόδωρος του Βασιλείου. Στρατιώτης
Tο ΔΣ του Συνδέσμου Σερβαίων ολοκλήρωσε μετά πενταετή έρευνα, την εντολή που είχε λάβει από Γενική Συνέλευση για την ανεύρεση των ονομάτων των "πεσόντων πατριωτών", με σκοπό την αναγραφή τους στο Ηρώο του χωριού. Η έρευνα ολοκληρώθηκε και στην Γενική Συνέλευση του Δεκεμβρίου 2008 κατατέθηκε η εντολή με ομόφωνη πρόταση του ΔΣ για αναγραφή 60 ονομάτων, όπως αναφέρονται στους τρεις πίνακες.
Το 1952 εκδηλώθηκε επιδημία τύφου στο χωριό. Οι υγειονομικές αρχές τότε θεώρησαν σαν αιτία της μόλυνσης τις κορύτες στις βρύσες και στα πλαίσια των έργων εξυγίανσης αντικατέστησαν τις καλαίσθητες πέτρινες πελεκητές κορύτες με ακαλαίσθητους μεταλλικούς σωλήνες. Δεν τους πέρασε από το μυαλό ότι το νερό θα μπορούσε να είχε μολυνθεί από το πέρασμά του κάτω από αυλές και σπίτια, αφού οι βρύσες ήταν σε σημείο χαμηλότερο από τα σπίτια. Το υδραγωγείο που έφερε καθαρό νερό από την Κοκκινόβρυση έγινε αργότερα, το 1959.
