Από την ποιητική συλλογή "Ρανίδες", Αθήνα 1990.

Σαββατόβραδο

Φάγαμε, ήπιαμε, φρανθήκαμε.

Μιλήσαμε για τη μόδα, τα καναρίνια,

το ποδόσφαιρο.

Είδαμε σχολικές φωτογραφίες… θυμηθήκαμε…

Επιμελώς αποφύγαμε τις πολιτικές συζητήσεις

(εξ άλλου είχε προσυμφωνηθεί).

Με σοβαρότητα επαρκή

τοποθετήσαμε σε «καθωσπρέπει» βάσεις

το συμπεριφέρεσθαι.

Η ώρα είχε πάει δύο!

Καληνυχτιστήκαμε.

Τα μαλακά ζεστά κρεβάτια μας

Περιμένουν.

………………………………………………

Έπαλξη

Στέρεο το γιοφύρι μου της μνήμης.

Η οδύνη στοιχειωμένη στα θεμέλιά του.

Θάνατε,

Χρόνε,

Ξενιτιά,

δεν σας φοβάμαι…

(ΧΙΜ)