.
. ...............................................................................................................................................................................................................................
251ο - 300ο δημοτικό τραγούδι
.
251. ΣΑΝ ΠΑΣ ΠΟΥΛΙ ΜΟΥ ΣΤΟ ΜΟΡΙΑ
(Τραπεζιού)
Ώρε, σαν πας πουλί μου, στο Μοριά…
Σαν πας στην Άγια Λαύρα.
Χαιρέτα μας… την κλεφτουριά…
Ώρε, χαιρέτα μας, την κλεφτουριά…
Κι αυτόν τον Κατσαντώνη.
Πες του να… κάτσει φρόνημα…
Ώρε, πες του να κάτσει, φρόνημα…
Σιγά ταπεινωμένα.
Δεν είναι ο… περ(υ)σινός καιρός…
Ώρε, δεν είναι ο περ(υ)σινός καιρός…
Κι ο φετινός χειμώνας.
Αλλάξαν τα… καπίτουλα…
Ώρε, αλλάξαν τα καπίτουλα…
Και τα καπετανάτα.
Βγήκαν οι… κλέφτες στα βουνά…
ΡΕΦΡΕΝ
Αέρας τα φυσάει τα πλατανόφυλλα,
Θεός να τα φυλάει τα Ελληνόπουλα.
252. ΣΤΗΣ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ ΤΟ ΚΑΙΡΟ
(Συρτός, σατυρικό, αποκριάτικο)
.
Στης ακρι… άιντε μπρε!
Στης ακρίβειας τον καιρό.
Στης ακρίβειας τον καιρό,
Επαντρεύτηκα κι εγώ!
Και μου δω… άιντε μπρε!
Και μου δώσαν μια γυναίκα.
Και μου δώσαν μια γυναίκα,
Που ‘τρώγε ‘πίνε για δέκα!
Πρώτη με… άιντε μπρε!
Πρώτη μέρα που την πήρα.
Πρώτη μέρα που την πήρα,
Έφαγε μια προβατίνα!
Και τη δε... άιντε μπρε!
Και τη δεύτερη ‘βδομάδα.
Και τη δεύτερη ‘βδομάδα,
Έφαγε την αγελάδα!
253. ΚΛΕΙΣΑΝ ΟΙ ΣΤΡΑΤΕΣ ΤΟΥ Μ0ΡΙΑ
(Τραπεζιού)
Ώρε! κλείσαν’ οι στρά… τες του Μoριά…
Κλείσαν’ τα μονοπάτια,
Κλαίνε τα χάνια γι άλογα…
Ώρε! κλαίνε τα χά… νια γι άλογα…
Και τα τζαμιά γι αγά…. δες,
Κλαίει και μια χανούμι… σα.
Ώρε! κλαίει και μια χανούμι… σα,
Για τον μοναχογιό της,
Που ‘χει δυο χρό… νια να τον δει.
ΡΕΦΡΕΝ
Αν είσαι κι αν δεν είσαι, του δήμαρχου παιδί,
Εγώ θα σε φιλήσω κι ας πάω φυλακή.
254. ΘΕΛΩ ΝΑ Σ’ ΑΡΡΑΒΩΝΙΑΣΩ
(Συρτός)
Θέλω να σ’ αρραβωνιάσω,
Κουμπα… κουμπαρούλα μου.
Μα που να ‘βρω τα λεφτά,
Κουμπαρούλα μου γλυκιά.
Δέκα λίρες ο αρραβώνας,
Κουμπα… κουμπαρούλα μου.
Κι άλλες είκοσι η παντρειά,
Κουμπαρούλα μου γλυκιά.
Τώρα βγήκε και νέα μόδα,
Κουμπα… κουμπαρούλα μου.
Το φορέματα φαρδιά,
Κουμπαρούλα μου γλυκιά.
255. ΜΑΝΑ ΜΕ ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ
(Τραπεζιού)
-Ώρε! Μάνα με τα… μάνα με τα πολλά παιδιά….
Ώρε! Με τους πολλούς λεβέ... ντες,
Για δεν γελούν καλέ, τα χείλη σου…
Ώρε! Για δεν γελούν… για δε γελούν τα χείλη σου….
Ώρε! Δεν χαίρετε η καρδιά…. σου,
-Πως να γελούν καλέ, τα χείλη μου…
Ώρε! Πως να γελούν… πως να γελούν τα χείλη μου…
Ώρε! Να χαίρετ’ η καρδιά… μου,
Τα δυο παιδιά μ’ καλέ, στην ξενιτιά…
Ώρε! Τα δυο παιδιά… τα δυο παιδιά μ’ στην ξενιτιά…
Ώρε! Και τ’ άλλα δυο… στρατιώτες,
Κι εγώ ‘χω μείνει, καλέ μου, μόνη μου….
ΡΕΦΡΕΝ
Της Γης τα χορταράκια τα μαγειρεύουνε,
Τα τρων’ τα κοριτσάκια, παντρειά γυρεύουνε.
.
256. ΕΚΕΙ ΨΗΛΑ ΣΤΑ ΜΠΑΛΚΟΝΑΚΙΑ
(Συρτός)
Εκεί ψηλά, μάγια μου ‘κανες,
Εκεί ψηλά… ψηλά στα μπαλκονάκια.
Εκεί ψηλά… ψηλά στα μπαλκονάκια,
Κάθονται… δυο κοριτσάκια.
Κι αγναντέ… μάγια μου ‘κανες,
Κι αγναντέ… αγναντεύουν τα καράβια.
Κι αγναντέ… αγναντεύουν τα καράβια,
Που έρχονται… τα παλικάρια.
Που έρχοται… μάγια μου ΄κανες,
Που έρχονται… από τη Μεσσήνη.
Που έρχονται… από τη Μεσσήνη,
Και μας φε… μας φέρνουν το μπιρσίμι.
Που το βα… μάγια μου έκανες,
Που το βα… το βάζουν παντρεμένες.
Μου το βα… το βάζουν παντρεμένες,
Χήρες και…. αρραβωνιασμένες.
Που το βα… μάγια μου έκανες,
Που το βα… το βάζει μια μικρούλα.
Που το βα… το βάζει μια μικρούλα,
Μου ‘χει κα… κάψει την καρδούλα.
257. ΤΟ ΓΙΑΣΕΜΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΣΟΥ
(Συρτός)
Το γιασεμί στην πόρτα σου
Κόρη έχει φυτρώσει.
Να το ποτίζεις ταχτικά,
Να μην σου μαραζώσει.
Να το ποτίζεις ταχτικά,
Να μην σου μαραζώσει.
Το γιασεμί στην πόρτα σου,
Κόρη έχει φυτρώσει.
Είχα έναν πόνο στην καρδιά,
Τώρα έγιναν δυο.
Ζητώ απ’ τα χεράκια σου,
Λίγο νεράκι κρύο.
Ζητώ απ’ τα χεράκια σου,
Λίγο νεράκι κρύο.
Είχα έναν πόνο στην καρδιά,
Τώρα έγιναν δυο.
258. ΠΟΙΟΣ ΑΣΙΚΗΣ ΣΑΝ ΚΙ ΕΜΕΝΑ
(Συρτός)
Ποιος Ασίκης λεβέντης,
Σαν κι εσένα.
Ποιος Ασίκης σαν κι εσένα,
Περπατεί στην αγορά.
Με πιστόλια, καλέ μου,
Δυο στη μέση.
Με πιστόλια δυο στη μέση,
Με γαρύφαλλο στ’ αφτί.
-Πες μου Ασίκη, καλέ μου,
Ποια έχεις μάνα.
Πες μου Ασίκη ποια έχεις μάνα,
Κι έχεις τόση ομορφιά.
-Την τριανταφυλλιά, καλέ,
Έχω μάνα.
Την τριανταφυλλιά ‘χω μάνα,
Και τη μαντζουράνα θειά.
Το γαρύφαλλο καλέ,
Πατέρα.
Το γαρύφαλλο πατέρα,
Κι έχω τόση ομορφιά.
259. ΔΙΑΜΑΝΤΩ ΠΟΙΟΣ ΣΕ ΦΙΛΗΣΕ
(Συρτός)
Διαμάντω, ποιος καλέ, σε φίλησε,
Διαμάντω ποιος καλέ, σε φίλησε.
Και σου ‘κάνε σημάδι Διαμάντω μου,
Και σου ‘κάνε σημάδι Διαμάντω μου.
Με φίλησε εκείνος που αγαπώ,
Με φίλησε εκείνος που αγαπώ.
Και μου ‘κάνε σημάδι, λεβέντες μου,
Και μου ‘κάνε σημάδι, λεβέντες μου.
Με φίλησε καλέ, κι αρρώστησε,
Με φίλησε καλέ, κι αρρώστησε.
Κοντεύει να πεθάνει μάνα,
Ποιος θα τον γειάνει.
260. ΠΟΥ ΠΑΣ ΑΣΙΚΗ ΜΕΡΜΗΓΚΑ
(Συρτός)
-Που πας Ασίκη, Μέρμηγκα,
Καημένε.
Που πας αρματωμένος.
Με δυο σπαθιά ζωσμένος.
- Αμπέλια είχα στους κορφούς
Καημένε.
Και πάω να τα τρυγήσω,
Να τα τσαλαπατήσω.
-Τα τρύγησα τα πάτησα,
Ο καημένος.
Και βγάζω τρεις βαρέλες,
Τρεις όμορφες κοπέλες.
-Τη μια τη δίνω δεκατιά,
Ο καημένος.
Την άλλη στο βεργάτη,
Να ζεις κόρη περπάτει.
Την Τρίτη την καλλίτερη.
Ο καημένος.
Τη ρίχνω στο βαγένι,
Καλό κρασί να γί(ε)νει.
(Η δεκατιά ήταν φόρος 10%
από κάθε παραγωγή)
261.ΤΙ ΝΑ ΣΕ ΚΑΝΩ ΧΑΪΔΩ ΜΟΥ
(Συρτός)
- Τι να σε κα… σε κάνω, Χάιδω μου.
Τι να σε κάνω Χάιδω μου,
Τι να σε κάνω ο δόλιος…
Τι να σε κάνω ο δόλιος.
Που ‘γω ο δο… δόλιος γέρασα.
Που ‘γω ο δόλιος γέρασα,
Κι εσύ παιχνίδια θέλεις…
Κι εσύ παιχνίδια θέλεις.
Θέλεις στην κου… στην κούνια βάλε με.
Θέλεις στην κούνια βάλε με,
Θέλεις στη σαμαρίτσα…
Θέλεις στη σαμαρίτσα.
262. ΠΟΙΑ ΣΚΥΛΑ ΜΑΝΑ ΤΟ ‘ΛΕΓΕ
(Τραπεζιού)
Ώρε! Ποια σκύλα μάνα το ‘λέγε…
Πως δεν πονούν τ’ αδέ… ρφια.
Τ’ αδέρφια σχίζουν τα βου… νά.
Ώρε! Τ’ αδέρφια σχίζουν τα βουνά…
Ώσπου ν’ ανταμωθού… νε.
Μα ‘ρθε καιρός και σμίξανε…
Ώρε! Μα ‘ρθε καιρός και σμίξανε…
Σ’ ένα χρυσό τραπέ… ζι.
Κι ο ένας τον άλλον ερω… τά…
Ώρε! Κι ο ένας τον άλλο ερωτά…
Κι ο ένας στον άλλο λέ… ει.
-Πως τα περνάς βρε αδερφέ…
Πως τα περνάς βρε αδερφέ…
Εκεί στα ξένα που εί… σαι;
-Πως να περνάω αδερφέ…
Ώρε! Πως να περνώ βρε αδερφέ…
Εκεί στα μαύρα ξέ… να,
Που έχω πάντα μονα… ξιά…
ΡΕΦΡΕΝ
Της γης τα χορταράκια τα μαγειρεύουνε,
Τα τρων’ τα κοριτσάκια παντρειά γυρεύουνε.
263. ΚΑΤΩ ΣΤΟ ΡΕΜΑ ΣΤΙΣ ΙΤΙΕΣ
(Συρτός)
Κάτω στο ρε… Ρίνα, Ρινάκι μου,
κάτω στο ρέμα στις ιτιές,
Πλένουν δυο τρεις μελαχρινές.
Και πάρα κα… Ρίνα, Ρινάκι μου
Και πάρα κάτω στο βαθύ,
Πλένει η Ρινούλα μοναχή.
Δεξιά μεριά… Ρίνα, Ρινάκι μου,
Δεξιά μεριά ειν’ η πλύστρα της,
Κι αριστερά η χωρίστρα της.
Στα παχουλά… Ρίνα, Ρινάκι μου
Στα παχουλά της γόνατα.
Τσοπάνος βόσκει πρόβατα.
Τα σφύριζε… Ρίνα, Ρινάκι μου
Τα σφύριζε τα μάζευε.
Και στο μαντρί τα έβαζε.
Κατά τα ξη… Ρίνα, Ρινάκι μου,
Κατά τα ξημερώματα,
Προγκήξανε τα πρόβατα.
Έβγα Ρίνα… Ρίνα, Ρινάκι μου,
Έβγα Ρινάκι μου να δεις
Και να ‘ρθεις πάλι να μας πεις.
Γιατί προγκάν… Ρίνα, Ρινάκι μου,
Γιατί προγκάν τα πρόβατα,
Τώρα τα ξημερώματα.
264. ΠΩΣ ΝΑ ΣΕ ΚΑΝΩ ΓΑΛΑΝΗ
(Συρτός)
Πως να, μωρέ, πως να,
Πως να σε κάνω Γαλανή.
Πως να σε κάνω Γαλανή,
Να γίνεις μαυρομάτα.
Στα γο… μωρέ, στα γο,
Στα γόνατα να κάθεσαι.
Στα γόνατα να κάθεσαι,
Να μας κερνάς γεμάτα.
Κέρνα μωρέ, κέρνα.. μας,
Κόρη κέρνα μας.
Κέρνα μας κόρη κέρνα μας,
Γεμάτα τα ποτήρια.
Και στο μωρέ, και στο,
Και στο δικό μου το κρασί.
Και στο δικό μου το κρασί,
Ρίξε σπυρί φαρμάκι.
Φαρμά… μωρέ, φαρμάκι,
Φαρμάκι από τα χείλη σου.
Φαρμάκι από τα χείλη σου,
Κι από τα μάγουλά σου.
265. ΣΑΡΑΝΤΑ ΜΕΡΕΣ ΠΕΡΠΑΤΩ
(Τσάμικος)
Σαράντα με… Πανώρια μου,
Πανώρια και Βητώρια μου.
Σαράντα μέρες περπατώ,
Να βρω παπά πνευματικό.
Κι απάνω στις… Πανώρια μου,
Πανώρια και Βητώρια μου.
Κι απάνω στις σαράντα δυο,
Βρήκα παπά πνευματικό.
Παπά μου εξο… Πανώρια μου,
Πανώρια και Βιτώρια μου.
Παπά μου εξομολόγαμε,
Τα κρίματά μου συγχώρα με.
Τα κρίματα… Πανώρια μου,
Πανώρια και Βητώρια μου.
Τα κρίματά σου είναι βαριά,
Δεν παίρνουνε συγχώρεμα.
266. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥΛΑ ΛΥΓΕΡΗ
(Συρτός)
Παναγιωτου… Αμάν! Αμάν,
Παναγιωτούλα λυγερή.
Παναγιωτούλα λυγερή,
Κατέβα κάτω στην αυλή.
Δεν κατεβαι… Αμάν! Αμάν!
Δεν κατεβαίνω στην αυλή.
Δεν κατεβαίνω στην αυλή,
Τι μ’ έχει η μάνα μ’ ακριβή.
Τι μ’ έχει η μα… Αμάν! Αμάν!
Τι μ’ έχει η μάνα μ’ ακριβή.
Τι μ’ έχει η μάνα μ’ ακριβή,
Πατέρας μ’ ακριβότερη.
Κι απ’ την ακρι… Αμάν! Αμάν!
Κι απ’ την ακρίβεια την πολύ.
Κι απ’ την ακρίβεια την πολύ,
Μου φτιάξαν γυάλινο κλουβί.
Και μέσα με… Αμάν! Αμάν!
Και μέσα με κλειδώσανε.
Και μέσα με κλειδώσανε,
Στην ξενιτιά με δώσανε.
267. ΘΕΛΩ Ν’ ΑΝΕΒΩ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ
(Τσάμικος)
Θέλω ν’ ανέ… μαυρομάτα μου,
Θέλω ν’ ανέβω στο βουνό.
Θέλω ν’ ανέβω στο βουνό,
Να κάνω φίλο τον αητό.
Για να μου δω… μαυρομάτα μου,
Για να μου δώσει ένα φτερό.
Για να μου δώσει ένα φτερό,
Να περπατώ να κυνηγώ.
Να κυνηγώ… μαυρομάτα μου,
Να κυνηγώ τις όμορφες.
Να κυνηγώ τις όμορφες,
Κι όλες τις μαυρομάτες.
268. ΤΡΕΙΣ ΚΟΠΕΛΕΣ ΛΥΓΕΡΕΣ
(Συρτός)
Τρεις κοπέ… Ωχ! Αμάν!
Τρεις κοπέλες λυγερές.
Τρεις κοπέλες λυγερές,
Παν’ στο δρόμο μοναχές
Κει που ε… Ωχ! Αμάν!
Κει που επηγαίνανε.
Κει που επηγαίνανε,
Η μια στη άλλη λέγανε.
Μωρ’ εδώ… Ωχ! Αμάν!
Μωρ’ εδώ που πάμε εμείς.
Μωρ’ εδώ που πάμε εμείς.
Μήπως έρθει και κανείς.
Και μας ρι… Ωχ! Αμάν!
Και μας ρίξει αβανιά.
Και μας ρίξει αβανιά,
Πως εφίλησε τη μια.
269. ΔΩΔΕΚΑ ΧΡΟΝΟΥΣ ΣΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ
(Συρτός)
Δώδεκα χρό… νους έκανα,
Στης Βουλγαριάς τα μέρη.
Χίλια φλουριά, τραλαλά,λαλά, λαλά
Χίλια φλουριά καζάντισα.
Χίλια φλουριά καζάντισα,
Και πεντακόσια γρόσια.
Σε μια βραδιά, τραλαλά, λαλά, λαλά
Σε μια βραδιά τα ξόδεψα.
Σε μια βραδιά τα ξόδεψα,
Με μια Βουλγαροπούλα.
Να κοιμηθου… τραλαλά, λαλά λαλά
Να κοιμηθούμε αγκαλιά.
Να κοιμηθούμε αγκαλιά,
Μέσα στο περιβόλι.
Ανάμεσα… τραλαλά, λαλά, λαλά
Ανάμεσα σε δυο μηλιές.
Ανάμεσα σε δυο μηλιές,
Σε δυο νεραντζοπούλες.
Να πέφτουν τα… τραλαλά, λαλά, λαλά
Να πέφτουν τ’ άνθη επάνω μας.
Να πέφτουν τ’ άνθη επάνω μας,
Τα μήλα στη ποδιά μας.
Κι αυτά τα ρο… τραλαλά, λαλά, λαλά
Κι αυτά τα ροδοπέταλα,
Μέσα στην αγκαλιά μας…
270. ΠΗΡΑ ΤΑ ΖΑΓΑΡΑΚΙΑ ΜΟΥ
(Συρτός)
Πήρα τα ζαγαράκια μου,
Μαύρα μου μάτια.
Μαύρα μου μάτια και γλαρά,
Και πάω να κυνηγήσω.
Λαγούς και ελάφια για να βρω,
Μαύρα μου μάτια.
Μαύρα μου μάτια και γλαρά,
Και πάλι να γυρίσω.
Επήγα και τα έριξα,
Μαύρα μου μάτια,
Μαύρα μου μάτια και γλαρά,
Πέρα σε’ κειν’ τα όρη.
Και βγάλαν τα ζαγάρια μου,
Μαύρα μου μάτια.
Μαύρα μου μάτια και γλαρά,
Μια ζηλεμένη κόρη.
Όπου έπλενε και λεύκαινε,
Μαύρα μου μάτια.
Μαύρα μου μάτια και γλαρά,
Σε μαρμαρένια πλάκα.
271. ΤΡΕΙΣ ΑΔΕΡΦΟΥΛΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ
(Συρτός)
Τρεις αδερφούλες είμαστε,
Γαϊτάνι, γαϊτάνι.
Γαϊτάνι, γαϊτανάκι,
Κι οι τρεις θα παντρευτούμε.
Η μια παίρνει ένα λοχαγό,
Γαϊτάνι, γαϊτάνι.
Γαϊτάνι, γαϊτανάκι,
Κι η άλλη ένα Γυφτάκι.
Κι η Τρίτη η μικρότερη,
Γαϊτάνι, γαϊτάνι.
Γαϊτάνι, γαϊτανάκι,
Παίρνει ένα γεροντάκι.
Στο λοχαγό σφάζουν αρνιά,
Γαϊτάνι, γαϊτάνι.
Γαϊτάνι, γαϊτανάκι,
Στο Γύφτο κοκοράκι.
Στον γέρο τον παλιόγερο,
Γαϊτάνι, γαϊτάνι.
Γαϊτάνι, γαϊτανάκι,
Χυλό στο τηγανάκι.
272. Ο ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ
(Συρτός, περπατητός)
Σ’ αφήνω γεια… βρε γεια, μανούλα μου,
Σ’ αφήνω γεια πατέρα.
Έχετε γεια… βρε γεια, αδερφάκια μου,
Και σεις ξαδερφοπούλες.
Θα φύγω να… βρε να ξενιτευτώ,
Θα πάω μακριά στα ξένα.
Θα φύγω μα… βρε μάνα και μην κλαις,
Και μην πολυλυπιέσαι.
Από τα ξε… τα ξένα όπου βρεθώ,
Μηνύματα θα στέλνω.
Με τη δροσιά… δροσιά της άνοιξης,
Την πάχνη του χειμώνα.
Και με τ’αστε… αστέρια τ’ ουρανού,
Και του Μαγιού (Μαϊου) τα ρόδα.
Και θα σου στε… σου στέλνω μάλαμα,
Και θα σου στέλνω ασήμι.
Και θα σου στε… σου στέλνω πράματα,
Που δεν τα συλλογιέσαι.
-Παιδί μου πα… βρε πάαινε στο καλό,
Κι η Παναγιά μαζί σου.
Και η δική… δική μου η ευχή,
Νάναι πάντα μαζί σου.
Να μην σε πια… σε πιάνει βάσκαμα,
Και το κακό το μάτι.
Μην μας ξεχνάς… κι εμάς παιδάκι μου,
Αδέρφια και γονείς σου.
Μην σε πλανε… πλανέψει η ξενιτιά,
Και μας αλησμονήσεις.
-Κάλλιο μανου… μανούλα μου γλυκιά,
Κάλλιο να σκάσω πρώτα.
Παρά να μη… να μη σας θυμηθώ,
Στα έρημα τα ξένα…
273. ΑΠ’ ΟΛΑ Τ’ ΑΝΘΗ ΤΟΥ ΜΠΑΞΕ
(Συρτός)
Απ’ όλα τ’ άνθη του μπαξέ,
Μου αρέσουνε τα Ία.
Αμάν! Κι απ’ όλα τα ονόματα,
Μου αρέσει η Μαρία.
Απ’ όλα τ’ άνθη του μπαξέ,
Μου αρέσουνε τα κρίνα.
Αμάν! Κι απ’ όλα τα ονόματα,
Μου αρέσει η Κατερίνα.
Απ’ όλα τ’ άνθη του μπαξέ,
Μου αρέσει η βιολέτα.
Αμάν! Κι απ’ όλα τα ονόματα,
Μου αρέσει η Νικολέτα.
Απ’ όλα τ’ άνθη το μπαξέ,
Μου αρέσει η μαντζουράνα.
Αμάν! Κι απ’ όλα τα ονόματα,
Μου αρέσει η Ανδριάνα.
Απ’ όλα τ’ άνθη του μπαξέ,
Μου αρέσει η λεβάντα.
Αμάν! Κι απ’ όλα τα ονόματα,
Μου αρέσει η Αλεξάνδρα.
(Στο τραγούδι αυτό, καθένας
έλεγε το όνομα που ήθελε).
274. ΤΟ ΜΑΘΑΤΕ ΤΙ ΕΓΙΝΕ
(Συρτός)
Το μάθατε, βρε αμάν! Αμάν!
Το μάθατε τι έγινε.
Μες στον Πύργο, μες στ’ αλώνια,
Πέστε το πουλιά κι αηδόνια.
Αγάπησε βρε αμάν! Αμάν!
Αγάπησέ ένας λοχαγός.
Δύο πρώτες ξαδερφάδες,
Κακό που ‘πάθαν οι μαύρες.
Τη μια τη λε… βρε αμάν! Αμάν!
Τη μια λέγαν Αθηνά.
Και την άλλη Παναγούλα,
Τι κακό ‘παθε η μαυρούλα.
(Μερικοί, αντί για Αθηνά, έλεγαν Θεωνιά)
Ανάθεμά, κι αμάν ! αμάν!
Ανάθεμά σε λοχαγέ.
Αχ! Κι εσύ επιλοχία,
Δεν αγάπαγες τη μία.
Καλά έκανες, κι αμάν! Αμάν!
Καλά έκανες κι αγάπησες.
Αχ! Κοντά στη γειτονιά σου,
Γεια σου λοχαγέ μου, γεια σου.
Έχεις τον υ… βρε αμάν! Αμάν!
Έχεις τον ύπνο διαφορά.
Αχ! Και το φιλί κοντά σου,
Γεια σου λοχαγέ μου, γεια σου.
275. ΣΤ’ ΑΝΑΠΛΙΟΥ ΤΟ ΠΑΛΑΜΙΔΙ
(Τσάμικος)
Στ’ Αναπλιού, γεια σας παιδιά μου, γεια σας,
Στ’ Αναπλιού το Παλαμήδι.
Στ’ Αναπλιού το Παλαμήδι,
Εκεί βροντάει το κανονίδι.
Το βροντούν, γεια σας παιδιά μου, γεια σας,
Το βροντούν οι Μοραΐτες.
Το βροντούν οι Μοραΐτες,
Κι όλοι οι βαρυποινίτες.
Το βροντά, γεια σας παιδιά μου, γεια σας,
Το βροντά και μια γυναίκα.
Το βροντά και μια γυναίκα,
Δικασμένη χρόνους δέκα.
Το βροντά, γεια σας παιδιά μου, γεια σας,
Το βροντά και μια δασκάλα.
Το βροντά και μια δασκάλα,
Που ‘ναι άσπρη σαν το γάλα.
276. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΞΗΜΕΡΩΝΕ
(τσάμικος οι δυο πρώτοι στοίχοι
και συρτός οι επόμενοι δυο)
Τρίτη τετά… μωρέ Τάγγαλε,
Τρίτη Τετάρτη θλιβερή. (Τσάμικος 1)
Τρίτη Τετάρτη θλιβερή,
Πέμπτη, φαρμακωμένη. (Συρτός 2)
Παρασκευή, μωρέ Τάγγαλε,
Παρασκευή ξημέρωνε. (1)
Παρασκευή ξημέρωνε,
Π’ αχέ μην ξημερώσει. (2)
.
Που πιάσανε, μωρέ Τάγγαλε,
Που πιάσανε τον Τάγγαλο. (1)
Που πιάσανε τον Τάγγαλο,
Και παν’ να τον κρεμάσουν. (2)
Χίλιοι τον παν, μωρέ Τάγγαλε,
Χίλιοι τον παν από μπροστά, (1)
Χίλιοι τον παν από μπροστά,
Και δυο χιλιάδες πίσω. (2)
Και μες τη με…μωρέ Τάγγαλε,
Και μες τη μέση ο Τάγγαλος, (1)
Και μες τη μέση ο Τάγγαλος,
Σαν φύλλο μαραμένο…(2)
277. ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΓΙΑΝΝΕΝΑ
(Τραπεζιού)
-Κορίτσια από τα Γιάννενα….
Κορίτσια από το Σούλι.
Ελάτε μια πιο κοντά,
Κάτι να σας ρωτήσω.
Μην ειν’ στρατιώ… μη ειν’,
Στρατιώτες στο χωριό…
Μην ειν’ στρατιώτες στο χωριό…
Μην ειν’ κι ο Βελιγκέκας…
-Ποιος εισ’ εσύ… ποιος είσαι,
Εσύ που μας ρωτάς…
Ποιος εισ’ εσύ που μας ρωτάς…
Και πρέπει να σου πούμε…
Έγώ είμαι ο Πα… εγώ είμαι
Ο Παύλος ο Μελάς…
Εγώ είμαι ο Παύλος ο Μελάς…
Στον κόσμο ξακουσμένος…
Που ‘χω τρομα… που ‘χω,
Που ‘χω τρομα…
Που ‘χω τρομάξει την Τουρκιά…
Κι όλο τους το ντοβλέτι…
ΡΕΦΡΕΝ
Αέρας τα φυσάει, τα πλατανόφυλλα,
Θεός να τα φυλάει τα Ελληνόπουλα
278. ΑΠΟΨΕ ΔΕΝ ΚΟΙΜΗΘΗΚΑ
(Συρτός)
Απόψε δεν κοιμήθηκα,
Πέρδικα μωρέ, πέρδικα.
Πέρδικα, πέρδικά μου,
Και σήμερα νυστάζω.
Γιατί κουβέντιασα πολύ,
Πέρδικα, μωρέ, πέρδικα.
Πέρδικα πέρδικά μου,
Με μια γειτόνισσά μου.
Είχε τα μάτια σαν ελιές,
Πέρδικα δεν μας το λες.
Πέρδικα, πέρδικά μου,
Τα φρύδια σαν γαϊτάνι.
Τα δυο της πετρομάγουλα,
Πέρδικα, μωρέ, πέρδικα.
Πέρδικα, πέρδικά μου,
Με το βεργκί βαμμένα.
Είχε τα χείλη κόκκινα,
Πέρδικα, μωρέ, πέρδικα.
Πέρδικα, πέρδικά μου,
Με το κραγιόν βαμμένα.
Έσκυψα και τα φίλησα,
Πέρδικα, μωρέ, πέρδικα.
Πέρδικα, πέρδικά μου,
Και βάψαν τα δικά μου.
Σ’ εννιά ποτάμια τα έπλυνα,
Πέρδικα, μωρέ, πέρδικα.
Πέρδικα, πέρδικά μου,
Και τα εννιά εβάψαν.
Έβαψε η άκρη του γιαλού,
Πέρδικα μην πας αλλού.
Πέρδικα, πέρδικά μου,
Κι η άκρη του πελάγου(ς).
279. ΠΕΝΤΕ ΔΕΚΑ ΠΑΠΑΔΙΕΣ
(Συρτός)
Πέντε δε… αμάν! Ωχ! Αμάν!
Πέντε δέκα παπαδιές.
Πέντε δέκα παπαδιές,
Κι άλλες τόσες καλογριές.
Πάνε να… αμάν! Ωχ! Αμάν!
Πάνε να θερίσουνε.
Πάνε να θερίσουνε,
Και να κουβαλήσουνε.
‘Κει που το… αμάν! Ωχ! Αμάν!
‘Κει που το θερίζανε.
‘Κει που το θερίζανε,
Και το κουβαλούσανε.
Δίψασε… αμάν! Ωχ! Αμάν!
Δίψασε η ηγουμένισσα.
Δίψασε η ηγουμένισσα.
Και η καπετάνισσα.
Παν’ στη βρυ… αμάν! Ωχ! Αμάν!
Παν’ στη βρύση για νερό.
Παν’ στη βρύση για νερό,
Βρίσκουν το νερό θολό.
Βρύση ποιος… αμάν! Ωχ! Αμάν!
Βρύση ποιος επέρασε.
Βρύση ποιος επέρασε,
Ήπιε και σε θόλωσε. (Και δεν σε ξαστέρωσε).
Ηγούμενος… αμάν! Ωχ! Αμάν!
Ηγούμενος επέρασε.
Ηγούμενος επέρασε,
Ήπιε και με θόλωσε. (Και δεν με ξαστέρωσε).
280. ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΤΑΜΙΑ
(Συρτός)
Αυτή μωρέ, αυτή, αυτή
Την ακροποταμιά.
Αυτή την ακροποταμιά,
Θέλω να βοτανίσω.
Και το μωρέ! Και το, και το,
Κορίτσι του παπά.
Και το κορίτσι του παπά,
Θέλω να το φιλήσω.
Νύχτα μωρέ! Νύχτα, νύχτα ήταν,
Που τη φίλησα.
Νύχτα ήταν που τη φίλησα,
Ποιος ήταν ποιος μας είδε.
Μας ει… μωρέ! Μας ει... μας είδε,
Τ’ άστρο της αυγής.
Μας είδε τ’ άστρο της αυγής,
Αυγερινός κι η πούλια.
Μας ει… μωρέ! Μας ει… μας είδε,
Το κλεφτόπουλο.
Μας είδε το κλεφτόπουλο,
Που τριγυρνά τις νύχτες.
281. ΧΟΡΤΑΡΑΚΙ ΑΠ’ ΤΟ ΛΙΒΑΔΙ
(Συρτός και Τσάμικος)
Τους δυο πρώτους στοίχους τους τραγουδούσαν
και τους χόρευαν σε γρήγορο ρυθμό συρτό.
Τους δυο δεύτερους σε αργό, τσάμικο.
Χορταρά… μωρέ, χορταρά…
Χορταράκι απ’ το λιβάδι.(1 Γρήγορος)
Χορταρά… κι απ’ το λιβάδι,
Και νερό… απ΄ το πηγάδι.(2 Αργός)
Στείλανε… μωρέ, στείλανε,
Στείλανε να πάω να φέρω. (1)
Στείλανε… να πάω να φέρω,
Και το δρό…μο δεν τον ξέρω. (2)
Και στο δρο… μωρέ, και στο δρο…
Και στο δρόμο που πηγαίνω. (1)
Και στο δρό… μο που πηγαίνω,
Τρεις κοπέ… λες απανταίνω. (2)
Και μου ρη… καλέ, και μου ρη…
Και μου ρήξαν’ αβανιά, (1)
Και μου ρη… ξαν’ αβανιά,
Πως εφί… λησα τη μια.(2)
Όρκο μα… μωρέ, όρκο μα…
Όρκο μα την Παναγιά.(1)
Όρκο μα… την Παναγιά,
Εγώ δεν φι… λησα καμιά. (2)
Μόνο την… μωρέ, μόνο την…
Μόνο την Παπαδόπουλα. (1)
Μόνο την Παπα… δοπούλα,
Την εφί…λησα μικρούλα.(2)
282. ΣΑΤΥΡΙΚΟ ΑΝΑΜΝ/ΚΟ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΡΑΤΟ
(Συρτός στα τρία)
1 Ένα, μάνα μ’ ένα, πήρανε κι εμένα.
Στου στρατού την τακτική,
Μάνα μου, μην κλαις πολύ.
2 Δυο, μάνα μ’ δυο, και στο πειθαρχείο.
Κάνουμε και φυλακή,
Μάνα μου, μην κλαις πολύ.
.
3 Τρία, μάνα μ’ τρία, και στη θεωρία.
Κάνουμε και τακτική,
Μάνα μου, μην κλαις πολύ.
4 Τέσσερα, μάνα μ΄ τέσσερα, στο στρατό γκεζέρισα.
Το πρωί στο μαγειρείο,
Και το βράδυ πειθαρχείο.
5 Πέντε, μάνα μ’ πέντε, έχουμε και λέμε.
Το πρωί στη θεωρία,
Και το βράδυ αγγαρεία.
6 Έξι, μάνα μ’ έξι, ο Θεός να με ξεμπλέξει.
Από του στρατού την τάξη,
Μάνα μου, να είμαι εντάξει.
7 Εφτά, μάνα μ’ εφτά, στείλε μου λεφτά.
Να πηγαίνω στην ταβέρνα,
Μάνα μου, δεν είναι ψέμα.
8 Οκτώ, μάνα μ’ οκτώ, παίρνω και μισθό.
Τρεις δεκάρες την ημέρα,
Μάνα μου, θα μου ‘ρθει τρέλα.
9 Εννιά, μάνα μ’ εννιά, έχω γυναίκα νεια.
Να προσέχει τα παιδιά,
Όσο εγώ είμαι μακριά.
10 Δέκα, μάνα μ’ δέκα, πέσε στη γυναίκα.
Αν τυχόν και μείνει χήρα,
Να μην κλαίει η κακομοίρα…
.
283. ΞΗΡΟΜΕΡΟ ΚΑΙ ΑΓΡΑΦΑ
(Τσάμικος, .
Το τραγουδούσαν συνήθως
την 25η Μαρτίου).
.
Κάτω στου Βάλτου τα χωριά,
Ξηρόμερο και Άγραφα .
Και στα πέντε… βιλαέτια,
Βγείτε δες τε βρε αδέρφια.
.
Εκεί ειν’ οι κλέφτες οι πολλοί,
Όλοι ντυμένοι στο φλουρί.
Κάθονται και… τρων και πίνουν,
Και την Άρτα φοβερίζουν.
.
Πιάνουν και γράφουν μια γραφή,
Βρίζουν τα γένια του Κατή.
Γράφουνε και στο… Κομπότι,
Προσκυνούν και το Δεσπότη.
.
Συλλογισθείτε το καλά,
Γιατί σας καίμε τα χωριά.
Γρήγορα… τ’ αρματολίκι,
Γιατί ερχόμαστε σαν λύκοι.
.
284. ΟΤΑΝ ΠΕΡΝΑΣ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΧΑΜΗΛΩΝΕΙΣ
(Συρτός)
(Το τραγούδι αυτό, το τραγουδούσαν μετά το 1955.
Κάθε στοίχο (2 σειρές) το επαναλάμβαναν).
Όταν περνάς, γιατί, τα μάτια χαμηλώνεις,
Όταν περνάς γιατί, τα μάτια χαμηλώνεις.
Έχεις παράπονο, και δεν το φανερώνεις,
Έχεις παράπονο και δεν το φανερώνεις.
Δεν μου μιλάς, γιατί, δεν θες να μου μιλήσεις,
Δεν μου μιλάς γιατί, δεν θες να μου μιλήσεις.
Ρίξε μου μια ματιά, να με παρηγορήσεις,
Ρίξε μου μια μάτιά να με παρηγορήσεις.
285. ΑΛΦΑ ΛΕΕΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΓΡΑΜΜΑ
(Συρτός)
Α Α… μωρέ! Άλφα ειν’ το πρώτο γράμμα.
Άλφα, ειν’ το πρώτο γράμμα,
Για να περπατάμε αντάμα.
Β Βη… μωρέ! Βήτα βέβαια σου λέω.
Βήτα, βέβαια σου λέω,
Μην με τυραννείς και κλαίω.
Γ Γά… μωρέ! Γάμα, γίνομαι κομμάτια.
Γάμα, γίνομαι κομμάτια,
Για τα δυο σου μαύρα μάτια.
Δ Δε… μωρέ! Δέλτα, δεν σου φανερώνω.
Δέλτα, δεν σου φανερώνω,
Της καρδούλας μου τον πόνο.
Ε Ε… μωρέ! Ε… ψιλό μου κυπαρίσσι.
Ε, ψηλό μου, κυπαρίσσι,
Ο βορειάς θα σε λυγίσει.
Ζ Ζη… μωρέ! Ζήτα, με απ’ τη μαμά μου.
Ζήτα με, απ’ τη μαμά μου,
Μην με δείρει ο μπαμπάς μου.
Η Η… μωρέ! Ήταν, τυχερό για μένα.
Ήταν τυχερό για μένα,
Που εγνώρισα εσένα.
Θ Θα, μωρέ! Θα σε πάρω απ’ τη μαμά σου.
Θα σε πάρω απ’ τη μαμά σου,
Μην σε δέρνει ο μπαμπάς σου.
Ι Γιω… μωρέ! Γιώτα, λεν την Παναγιώτα.
Γιώτα λεν’ την Παναγιώτα,
Την αγάπαγα από πρώτα.
Κ Κα… μωρέ! Κάπου πρέπει να βρεθούμε.
Κάπου πρέπει να βρεθούμε
Και γλυκά να φιληθούμε…
286. ΑΥΤΑ ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΜΑΤΙΑ
(Συρτός)
-Αυτά τα μαύρα μάτια, αυτά τα μαύρα μάτια,
Αυτά τα μαύρα μάτια, που με κοιτάζουνε.
Αυτά τα μαύρα μάτια, που με κοιτάζουνε,
Χαμήλωσέ τα λίγο, γιατί με σφάζουνε.
-Πως να τα χαμηλώσω, πως να τα χαμηλώσω,
Πως να τα χαμηλώσω, δεν χαμηλώνουνε.
Πως να τα χαμηλώσω, δεν χαμηλώνουνε,
Γιατί έχουνε καρφίτσες, και μ’ αγγελόνουνε.
-Δεν θέλω να δουλεύεις, δεν θέλω να δουλεύεις.
Δεν θέλω να δουλεύεις, να βασανίζεσαι,
Δεν θέλω να δουλεύεις, να βασανίζεσαι,
Παρά να τρως να πίνεις, και να στολίζεσαι.
Έβγα στο μπαλκονάκι, έβγα στο μπαλκονάκι,
Έβγα στο μπαλκονάκι, να δεις τι γίνεται.
Έβγα στο μπαλκονάκι να δεις τι γίνεται,
Το αίμα της καρδιάς μου για σένα χύνεται.
Εσύ στο μπαλκονάκι, εσύ στο μπαλκονάκι,
Εσύ στο μπαλκονάκι, εγώ στον καφενέ.
Εσύ στο μπαλκονάκι, κι εγώ στον καφενέ,
Ρίξε μου ένα φραγκάκι, να πιώ έναν καφέ.
287. ΕΙΧΑ ΕΝΑ ΠΕΡΙΒΟΛΑΚΙ
(Συρτός)
Είχα ένα… μάνα μου, μαντζουράνα μου μάνα,
Είχα ένα περιβολάκι.
Είχα ένα περιβολάκι,
Όμορφο και μικρουλάκι.
Είχα γυ… μάνα μου, μαντζουράνα μου, μάνα,
Είχα γύρω, γύρω δάφνες.
Είχα γύρω, γύρω δάφνες,
Και πιο έξω πικροδάφνες.
Και στη με… μάνα μου μαντζουράνα μου, μάνα,
Και στη μέση, μια μηλίτσα.
Και στη μέση, μια μηλίτσα,
Όμορφη σαν μια κουκλίτσα.
Ήταν φο… μάνα μου, μαντζουράνα μου, μάνα,
Ήταν φορτωμένη μήλα.
Ήταν φορτωμένη μήλα,
Κόκκινα και νοστιμούλια.
Πάω κι εγώ… μάνα μου μαντζουράνα μου, μάνα.
Πάω κι εγώ να κόψω μήλο,
Πάω κι εγώ να κόψω μήλο,
Μ’ αποκρίνεται το φύλλο.
Τα ‘χει αφε… μάνα μου, μαντζουράνα μου, μάνα,
Τα ‘χει αφέντης μετρημένα.
Τα ‘χει αφέντης μετρημένα,
Κι η κυρά λογαριασμένα.
288. Μ’ ΕΚΑΨΕΣ ΓΕΙΤΟΝΙΣΣΑ
(Συρτός).
Μ’ έκαψες, μ’ έκαψες,
Μ’ έκαψες γειτόνισσα.
Μ’ έκαψες γειτόνισσα,
Κακούργα δολοφόνισσα.
Μ’ έκαψε, μ’ έκαψε,
Μ’ έκαψε η φούστα σου.
Μ’ έκαψε η φούστα σου,
Τα νάζια και τα γούστα σου.
Μ’ έκαψε, μ’ έκαψε,
Μ’ έκαψε η τσεμπέρα σου.
Μ’ έκαψε η τσεμπέρα σου,
Τα λόγια της μητέρας σου.
Μ’ έκαψες, μ’ έκαψες,
Μ’ έκαψες που να καείς.
Μ’ έκαψες που να καείς,
Σαν το κεράκι της Λαμπρής.
289. ΑΠΟ ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΟ ΡΑΔΙΚΙ
(Συρτός)
(Το τραγουδούσαν στα μαγαζιά,
όταν έπιναν τα ποτηράκια του
και έρχονταν στο κέφι).
.
Από κάτω απ’ το ραδίκι, μπρε!
Από κάτω απ’ το ραδίκι, μπρε!
Από κάτω απ’ το ραδίκι.
Κάθονται δυο πιτσιρίκοι.
Το ‘να πόδι επάνω στ’ άλλο, μπρε!
Το ‘να πόδι επάνω στ’ άλλο, μπρε!
Το ‘να πόδι επάνω στ’ άλλο,
Και φουμάρανε τσιγάρο.
\
290. ΤΙ ΜΕ ΚΟΙΤΑΤΕ ΑΝΥΠΑΝΤΡΕΣ
(Τσάμικος)
Τι με κοιτα… λέει! Τι με κοιτα…
Τι με κοιτάτε ανύπαντρες.
Τι με κοιτάτε ανύπαντρες,
Κι εσείς κοπέλες ελεύθερες.
Κοιτάτε το…λέει! Κοιτάτε το…
Κοιτάτε το χεράκι μου.
Κοιτάτε το χεράκι μου,
Και το δαχτυλιδάκι μου.
Που ‘χει αρραβω…λέει! Που ‘χει αρραβω…
Που ΄χει αρραβώνα κι είναι χρυσή.
Που ‘χει αρραβώνα κι είναι χρυσή,
Φερμένη απ’ την Αμερική.
291. ΣΑΝ ΤΗ ΜΑΡΜΑΡΟΚΟΛΩΝΑ
(Συρτός, αργός)
Δεν σου είπα παντρεμένη,
Στο γιαλό μην κατεβείς.
Τι ο γιαλός φέρνει φουρτούνα,
Και σε πάρει και χαθείς.
Βάζω το κορμί μου βάρκα,
Και τα χέρια μου κουπιά.
Και το χρυσομάντηλό μου,
Της βαρκούλας τα πανιά.
Σαν τη μαρμαροκολώνα,
Στέκεις μες την εκκλησιά.
Και μαραίνεις και τρελαίνεις,
Νέους, γέρους και παιδιά.
292. ΟΛΕΣ ΟΙ ΔΑΦΝΕΣ, ΔΑΦΝΕΣ
(Τσάμικος)
Όλες οι Δα…τσατσούλα βγένω,
Σε γέλασα και δεν σε παίρνω.
Όλες οι Δάφ…νες, Δάφνες,
Κι όλες οι μαυρο…μάτες.
Όλες φιλί…τσατσούλα βγένω,
Σε γέλασα και δεν σε παίρνω.
Όλες φιλί μου…’δώσαν,
Κι όλες το μετανοιώσαν.
Και μια μικρή…τσατσούλα βγένω,
Σε γέλασα και δεν σε παίρνω.
Και μια μικρή…Δαφνόυλα,
Δάφνη και Δαφνοπούλα.
Λέει δεν θα μου…τσατσούλα βγένω,
Σε γέλασα και δεν σε παίρνω.
Λέει δεν θα μου…το δώσει,
Μα δεν θα μου…γλυτώσει…
293. ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΕΙΧΑ ΠΑΠΙΑ Μ’
(Συρτός)
Περιβόλι είχα, πάπια μ’,
Περιβόλι είχα.
Ώρε! περιβόλι είχα,
Νεραντζοσπαρμένο.
Νεραντζοσπαρμένο, πάπια μ’
Νεραντζοσπαρμένο.
Ώρε! Νεραντζοσπαρμένο,
Κι άνθη γεμισμένο.
Κάτω από τ’ άνθη, πάπια μ’
Κάτω από τ’ άνθη.
Ώρε! Κάτω από τ’ άνθη,
Πέρδικα καθόταν.
Πέρδικα καθόταν, πάπια μ’
Πέρδικα καθόταν.
Ώρε! Πέρδικα καθόταν,
Και δροσολογιόταν.
Κι από τη δροσιά της, πάπια μ’
Κι από τη δροσιά της.
Ώρε! Κι από τη δροσιά της,
‘Πέσαν τα φτερά της.
‘Πέσαν τα φτερά της, πάπια μ’
‘Πέσαν τα φτερά της.
Ώρε! ‘πέσαν τα φτερά της,
Τα χρυσοπούπουλά της.
294. ΤΗΣ ΓΑΛΑΝΗΣ ΤΟ ΦΟΡΕΜΑ
(Συρτός)
Της γαλανής…της γαλανής,
Το φόρεμα, μωρ’ Ελενιώ.
Της γαλανής το φόρεμα,
Της ρούσας το φουστάνι.
‘Ξήντα ραφτα…ξήντα ραφτάδες,
Το έραβαν μωρ’ Ελενιώ.
‘Ξήντα ραφτάδες το έραβαν,
Κι εξήντα μαθητάδες.
Κι ένα μικρό…κι ένα μικρό,
Ραφτόπουλο μωρ’ Ελενιώ.
Κι ένα μικρό ραφτόπουλο,
Ράβει και τραγουδάει.
295. ΣΑΝ ΠΉΡΑ ΕΝΑΝ ΑΝΗΦΟΡΟ
(Τσάμικος)
Σαν πήρα έναν… λέει, σαν πήρα έναν,
Σαν πήρα έναν ανήφορο.
Ώρε! Και βγήκα ιδρωμένος,
Πως το ‘πάθα ο καημένος.
Πάω τα χαι…λέει, πάω τα χαι..
Πάω τα χαιρετίσματα.
Ώρε! Σε μια μου φιλενάδα,
Που να την κάψει λαύρα.
Πάω και δεν…πάω και δεν…
Πάω και δεν τη βρίσκω εκεί.
Ώρε! Της κρένω δεν μου κρένει,
Στον αργαλειό να υφαίνει.
Κρίνε καλή μου, κρίνε μου,
Που υφαίνεις και ξ(ε)υφαίνεις.
Ώρε! Δυο λόγια μπιστεμένα,
Και μη γελάς με ‘μένα.
296. ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΣΤΡΑ ΤΑ ΕΙΔΑ
(Συρτός)
Όλα τα κάστρα τα είδα, τα περπάτησα.
Τα είδα τα περπάτησα…
Φράγκο Ρου…Φράγκο Ρουμελιώτησσα.
Σαν της Ώριάς το Κάστρο, Κάστρο δεν είδα.
Κάστρο, Κάστρο δεν είδα…
Φράγκο Ρου…Φράγκο Ρουμελιώτησσα.
Μα είχε ασημένιες πόρτες, κι αργυρά κλειδιά.
Κι αργυρά, χρυσά κλειδιά…
Φράγκο Ρου…Φράγκο Ρουμελιώτησσα.
Σαράντα πολεμούνε, να τ’ ανοίξουνε.
Να τ’ ανοι… ανοίξουνε…
Και να το…και να το πατήσουνε.
Και μια μικρή Τουρκάλα, μιας Ρωμιάς παιδί.
Μιας Ρωμιάς, Ρωμιάς παιδί…
Τουρκοπου…Τουρκοπούλα να γε(ι)νείς.
Βάζει ωριές βαμβάκι, αντίς γκαστριά.
Αντίς, αντίς για γκαστριά…
Τουρκοπου…Τουρκοπούλα και Ρωμιά.
Πάει και χτυπάει την πόρτα και συχνόκλαιγε.
Και συχνο…συχνόκλαιγε…
Έλα ανοι…έλα ανοίχτε μ’ έλεγε.
Ανοίχτε της δόλιας, και της ορφανής.
Και της ο…της ορφανής…
Τουρκοπούλα να γε(ι)νείς.
Γιατί είμαι γκαστρωμένη, και στο μήνα μου.
Και στο μη…στο μήνα μου…
Να ‘χετε το κρίμα μου.
.
297. ΠΕΡΑΣΑ ΞΑΝΑ ΠΕΡΑΣΑ
(Συρτός)
- Πέρασα, μωρέ! Πέρασα,
Πέρασα απ’ την πόρτα σου.
Πέρασα απ’ την πόρτα σου,
Κι έγνεθες τη ρόκα σου.
Δαχχτυλι…μωρέ! Δαχτυλι…
Δαχτυλίδι λάμπισε.
Δαχτυλίδι λάμπισε,
Κι η καρδιά μου ράγισε.
Μην σ’ αρρα…μωρέ! Μην σ’ αρρα…
Μην σ’ αρραβωνιάσανε.
Μην σ’ αρραβωνιάσανε,
Μην σε καπαριάσανε.
-Δεν μ’ αρρα…μωρέ! Δεν μ’ αρρα…
Δεν μ’ αρραβωνιάσανε.
Δεν μ’ αρραβωνιάσανε,
Δεν με καπαριάσανε.
Είναι μο…μωρέ! Είναι μο…
Είναι μόδα στο χωριό.
Είναι μόδα στο χωριό,
Δαχτυλίδι να φορώ.
-Δαχτυλι…μωρέ! Δαχτυλι…
Δαχτυλίδι κι αρραβώνα.
Δαχτυλίδι κι αρραβώνα,
Κόρη ανύπαντρη ‘σαι ακόμα.
298. ΣΤΑ ΒΕΡΒΕΝΑ ΔΟΛΙΑΝΑ
(Συρτός)
Αμάν! Στα Βέρβενα, στα Βέρβενα,
Στα Βούρβουρα κυρά μου.
‘Κει στον ωραίο τόπο,
Που μιλάνε με τον τρόπο.
Αμάν! Εκεί ‘ναι τα, εκεί ‘ναι,
Τα γλυκά κρασιά κυρά μου.
Και μεθούν τα παλικάρια,
Μαργαριταριάς κλωνάρια.
299. ΦΟΡΑΣ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΦΟΡΕΣΙΑ
(Συρτός)
Φοράς καινού…ρια φορεσιά,
Που σου πηγαίνει τρέλα, βρε Σταυρούλα μου.
Που σου πηγαίνει τρέλα, μοδιστρούλα μου.
Είσαι σαν πας…στην εκκλησιά,
Η πιο όμορφη κοπέλα, βρε Σταυρούλα μου,
Η πιο όμορφη κοπέλα , μοδιστρούλα μου.
Τα παλικάρια του χωριού,
Εσύ θα τα τρελάνεις, βρε Σταυρούλα μου,
Εσύ θα τα τρελάνεις, μοδιστρούλα μου.
300. ΣΑΝ ΠΑΣ ΜΑΛΑΜΩ ΓΙΑ ΝΕΡΟ
(Συρτός)
Σαν πας Μαλα…Μαλάμω μου,
Σαν πας Μαλάμω για νερό.
Σαν πας Μαλάμω για νερό,
Εγώ στη βρύση καρτερώ.
Να σου τσακί…Μαλάμω μου,
Να σου τσακίσω το σταμνί.
Να σου τσακίσω το σταμνί,
Να πας στη μάνα σ’ αδειανή.
Κι αν σε ρωτή…Μαλάμω μου,
Κι αν σε ρωτήσει η μάνα σου.
Κι αν σε ρωτήσει η μάνα σου,
Μαλάμω που ειν’ η στάμνα σου.
Μανούλα πα…Μαλάμω μου,
Μανούλα παραπάτησα.
Μανούλα παραπάτησα,
Και ‘πέσα και την τσάκισα.
Δεν είναι πα…Μαλάμω μου,
Δεν είναι παραπάτημα.
Δεν είναι παραπάτημα,
Παρά είναι ανδρός αγκάλιασμα.
.
.
ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ
(χιμ)
