Το ΔΣ του Συλλόγου ευχαριστεί την Παναγιώτα, για την ωραία και πολύ χρήσιμη παρουσία για μικρούς και μεγάλους.

                                                                    Ακολουθεί η ομιλία της καλής μας συγχωριανής.

1biblia

1tom8Ευχαριστώ τον σύλλογο για το ωραίο απόγευμα που οργανώσαμε. Και φυσικά τους μικρούς και τους μεγάλους για την εξαιρετική παρέα

Το χωριό από όπου κατάγομαι μοιάζει με… στρουμφοχωριό! Έτσι το έλεγαν τα παιδιά μας όταν ήταν μικρά. «Το βλέπουν μόνο όσοι είναι από εκεί» έλεγαν. Και πράγματι, κάπως έτσι είναι ακόμα: ένα χωριό ψηλά στο βουνό, με ήρεμα μονοπάτια, πετρόχτιστα σπίτια, βγαλμένο από τα παιδικά μου χρόνια αλλά και από τα παιδικά χρόνια των παιδιών μας.

Μετά από καιρό, βρεθήκαμε ξανά σε αυτό τον αγαπημένο τόπο. Ανάμεσα σε ξεκούραση, περιπάτους, διάβασμα και περισυλλογή, σκέφτηκα να βρω έναν τρόπο να συναντήσω παλιούς γνωστούς, να γνωρίσω καινούριους και να κάνω κάτι που αγαπώ: να μοιραστώ ιστορίες.

Με τη βοήθεια του συλλόγου (πολύτιμος συνδετικός κρίκος που κάθε φορά προσπαθεί να φέρει κοντά το παλιό με το νέο, τους παλιούς με τους νεότερους), οργανώσαμε ένα απόγευμα γνωριμίας με αφορμή βιβλία. Και τι χαρά να βλέπεις ότι, σε ένα χωριό χωρίς παιδότοπους ή άλλες «παροχές», τα παιδιά είναι πολλά και γεμάτα καλή διάθεση.

Ένα αγόρι ήθελε να μας διαβάσει όσο περισσότερες σελίδες μπορούσε.

Ένα κορίτσι έφερε το αγαπημένο του βιβλίο (με δόση από Χριστούγεννα) κι ένα άλλο, ένα βιβλίο γνώσεων.

Η πιο μικρούλα μας έδειξε έναν κροκόδειλο να ξεπηδά από τις σελίδες.

Δύο φίλοι ήρθαν με βιβλία με δεινόσαυρους και ζώα.

Μεγαλύτερα κορίτσια έφεραν βιβλία που ακόμη δεν είχαν διαβάσει, αλλά ήρθαν για να ακούσουν και να μας πούν τις ιστορίες πίσω από αυτά.

Πέρασε η ώρα και ούτε που το καταλάβαμε. Συστηθήκαμε, γνωριστήκαμε και βρήκαμε κοινά σημεία μέσα από τα βιβλία μας. Είδαμε στην πράξη πως, ακόμη και χωρίς «κομφόρ», μπορείς να περάσεις υπέροχα. Φτάνει να έχεις καλή παρέα, ωραία συνθήκη και καλές ιστορίες (εντός και εκτός βιβλίων).

Αν μετάνιωσα για κάτι, είναι που δεν οργανώσαμε τη συνάντηση σε εξωτερικό χώρο. Όμως ίσως αυτό να ήταν η αφορμή για να ανακαλύψουμε ότι στο χωριό, σε ένα εν δυνάμει πολιτιστικό κέντρο υπάρχει μια μικρή βιβλιοθήκη. Και ποιος ξέρει; Ίσως αυτή η συνάντηση να είναι το πρώτο βήμα για να μεγαλώσει.

Έφη Λιατσοπούλου

Πρόεδρος ΔΣ

1tomo

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1tom2

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1tom3

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1tom4

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1tom5

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1tom11

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

     

 


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Η διάνοιξη του δρόμου από τον Αγιώργη το Σαρά μέχρι το χωριό, μήκους 12 χιλιομέτρων έγινε το 1950. Οι Σερβαίοι διέθεσαν τις μερίδες τους από τη βοήθεια της UNRA που πουλήθηκαν για να συγκεντρωθούν χρήματα για την μπολντόζα. Επίσης δούλεψαν προσωπική εργασία όλοι οι ενήλικες του χωριού. Οι Αραπαίοι, επειδή είχαν να περπατήσουν μια ώρα παραπάνω από τους Σερβαίους, για να φθάσουν από το σπίτι τους στο έργο και μία να γυρίσουν, κοιμόσαντε το βράδυ εκεί που δούλευαν.