Σχετικά με το φαράγγι της "Γκούρας", διάβασα 2 πολύ ενδιαφέροντα άρθρα του συνδημότη Β. Αναστασόπουλου από του Ψάρι, στη ιστοσελίδα "Ψάρι Ηραίας". Το ένα έχει τίτλο "Διάσχιση στην καρδιά της Γκούρας" και το άλλο "Η πεζοπορία του Ομίλου Γκούρας". Τα άρθρα μπορείτε να επισκεφθείτε και από την ιστοσελίδα servou.gr, (Menou: Σύνδεσμος_Ιστοσελίδες Ηραίας_Ψάρι Ηραίας) και να περιηγηθείτε νοερά ένα τμήμα της Γκούρας, με τον γλαφυρό τρόπο που περιγράφει τη διαδρομή ο κ. Αναστασόπουλος.
Πέρα από τις όποιες διαφορές μπορεί να έχει κάποιος σε επί μέρους εκτιμήσεις (και λογικό είναι να υπάρχουν διαφορές), το κυρίαρχο ζήτημα είναι πως ξεκίνησε η ανάδειξη του καταπληκτικού, όπως φαίνεται, φαραγγιού της Γκούρας και μην ξεχνάμε πως ...η αρχή είναι το ήμισυ του παντός.
Θα σταθώ σε δύο σημεία των άρθρων.
Στο ένα αναφέρεται: "Ζήσαμε 6 εκπληκτικές ώρες στην καρδιά του φαραγγιού". Επειδή πολλοί "ζηλεύουμε" και θα θέλαμε και εμείς να ζήσουμε ανάλογες εκπληκτικές ώρες στο φαράγγι, ας βάλουμε όλοι ένα χεράκι, καθένας με τον τρόπο του, να γίνει ότι καλύτερο είναι δυνατόν, για ασφαλή επίσκεψη στο καταπληκτικό αυτό δημιούργημα της φύσης.
Στο άλλο σημείο αναφέρει ο κ. Αναστασόπουλος: "Δυστυχώς όμως σήμερα, Τετάρτη 6 Μαΐου 2009, στην αρχή του φαραγγιού στον Αρτοζήνο, μπουλντόζα κάνει διάνοιξη παρόχθιου δρόμου προς αυτήν...". Θα μου επιτρέψετε κ. Αναστασόπουλε να αντικαταστήσω τη λέξη "Δυστυχώς" με την λέξη "Ευτυχώς", γιατί η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που θέλουν να επισκεφθούν το φαράγγι ούτε ορειβάτες είναι, ούτε εκπαιδευμένοι, ούτε διαθέτουν ειδικό εξοπλισμό, ούτε έχουν οπωσδήποτε πολλές σωματικές δυνάμεις. Συνεπώς θέλουν να πάνε με το αυτοκίνητο τους μέχρι κάποιου σημείου και μετά να περπατήσουν όσο μπορέσουν και όχι στα πολύ δύσκολα. Μην ανησυχείτε πως ο δρόμος θα προκαλέσει σημαντική ζημιά στο περιβάλλον. Είναι ελάχιστο το κομμάτι που μπορεί να γίνει διάνοιξη, μπρος στο μήκος του φαραγγιού. Από την άλλη πλευρά μην ξεχνάμε πως τα ωραία πράγματα στη ζωή έχουν και κάποιο κόστος....
|
|
|
Την ανωτέρω επιστολή λάβαμε στη σελίδα μας opsarion.gr, από τον αγαπητό συνδημότη Σερβαίο Χρήστο Μαραγκό και δημοσιεύουμε ως έχει. Θα συμφωνήσω με τον Χρήστο Μαραγκό στο ότι, πέρα από διαφορές σε επιμέρους εκτιμήσεις που μπορεί να έχει ο καθένας μας, η ανάδειξη της Γκούρας ξεκίνησε και πως η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Η προσωπική μου άποψη - ερχόμενη εκ διαμέτρου αντίθετη με τους περισσοτέρους που ασχολούνται συστηματικά με την Γκούρα τα τελευταία χρόνια, είναι ότι, το φαράγγι της δεν ενδείκνυται για μαζικό τουρισμό που αρκετοί επιθυμούν. Και αυτό διότι είναι φαράγγι δύσκολο σε πολλά περάσματά του και οι κίνδυνοι τραυματισμών αυξάνουν όταν οι ομάδες υπερβαίνουν κατά πολύ τον αριθμό ασφαλείας. Ο δε αριθμός ασφαλείας εξαρτάται άμεσα από την ανάλογη εκπαίδευση του κάθε πεζοπόρου, ορειβάτη κτλ. Στο πρώτο σημείο του άρθρου που στέκεται ο Χρήστος Μαραγκός και «ζηλεύει» την 6ωρη διάσχιση από την 6μελή ομάδας μας, θα ήθελα να επισημάνω μερικά πράγματα:. «η διάσχιση που κάναμε δεν ήταν καθόλου ασφαλής και οι κίνδυνοι ατυχήματος ήσαν ορατοί σε κάθε μας βήμα. Η ευθύνη όμως της απόφασής μας να πάμε στην Γκούρα, βάρυνε εξ ολοκλήρου την μικρή μας ομάδα. Και βοήθησε σημαντικά θα ‘λεγα η αλληλοβοήθεια που είχαμε. Μία μεγάλη ομάδα όμως έστω 20 ατόμων, θα είχε πολλές περισσότερες πιθανότητες για ατυχήματα. Αλλά οι μεγάλες ομάδες πεζοπόρων δεν ενδείκνυνται ούτε σε απλά μονοπάτια, πόσο μάλλον σε ένα φαράγγι». Για τον παραπάνω λόγο που τον θεωρώ τον σημαντικότερο όλων - της ασφάλειας δηλαδή, πεποίθησή μου είναι, ότι, η διάσχιση στη Γκούρα πρέπει να γίνεται κάτω από αυστηρούς κανόνες που θα τηρούνται με ευλάβεια από τους συμμετέχοντες. Η επίσκεψη στη Γκούρα και η ήπια πεζοπορία είναι εντελώς άλλο πράγμα και προϋποθέτει λιγότερη προετοιμασία. Στο δεύτερο σημείο που στέκεται ο Χρήστος Μαραγκός, για την «διάνοιξη του παρόχθιου δρόμου», θα ήθελα να σταθώ λίγο περισσότερο: «αποκαλεί ευτύχημα την διάνοιξη του δρόμου αυτού που θα ωφελήσει τους επισκέπτες ή τους πεζοπόρους της Γκούρας - που επιλέγουν ηπιότερους τρόπους πρόσβασης προς αυτήν. Τα επιχειρήματα του είναι λογικά και τα σέβομαι απόλυτα. Η άποψή μου όμως - μην παραγνωρίζοντας τους λόγους που αναφέρει, είναι διαφορετική. Η Γκούρα σε όλο της το μήκος, έχει αρκετές ήπιες προσβάσεις και μπορούν να γίνουν ωραίοι περίπατοι, ασφαλείς, δίχως να χρειάζεται να είναι κάποιος εκπαιδευμένος και ανεξαρτήτου ηλικίας. Ας αναφέρω ένα ωραίο περίπατο από του Λυκούρεσι με κατεύθυνση ανατολική που πηγαίνει προς την αρχή του φαραγγιού. Ένας άλλος πανέμορφος περίπατος ξεκινά από το γεφύρι ανάμεσα Λυσσαρέα - Αράπηδες - Κοκκινοράχη (αν ξέρει κάποιος την ονομασία του γεφυριού αυτού ας μας πληροφορήσει), και οδηγεί προς το φαράγγι είτε μέσα από την κοίτη του ρέματος είτε από μικρό αγροτικό δρόμο που συναντά και τον μύλο του «Θύμιου». Από τα Όχθια επίσης αγροτικός δρόμος οδηγεί με ασφάλεια στη Γκούρα και στη συνέχεια ο επισκέπτης επιλέγει να πάει προς την Αετοράχη ή αν θέλει προς την συμβολή του φαραγγιού με το Λαγκαδινό ρέμα. Η διαδρομή αυτή είναι μαγευτική». Δεν ήταν απαραίτητος λοιπόν κατά τη γνώμη μου ακόμα ένας δρόμος για επίσκεψη ακόμα και με αυτοκίνητα στη Γκούρα. Οι υπάρχουσες διανοίξεις είναι υπεραρκετές και μπορεί ο επισκέπτης να επιλέξει αυτή που τον εξυπηρετεί καλύτερα. Μα και σε άλλα ανά την Ελλάδα φαράγγια να πάει κανείς, δεν υπάρχουν δρόμοι παρόχθιοι. Στο φαράγγι του Βίκου επί παραδείγματι, μπορεί κανείς να θαυμάσει το φαράγγι από το μπαλκόνι της Αγίας Παρασκευής στο Μονοδένδρι ή από το μπαλκόνι του χωριού Βίκος - που από εκεί υπάρχει ασφαλές μονοπάτι για να επισκεφτεί αν θελήσει κάποιος τις πηγές του Βοϊδομάτη ποταμού. Μα και άλλα φαράγγια στην Ελλάδα που χαρακτηρίζονται ως δύσκολα, δεν έχουν παρά ελάχιστες προσβάσεις. Η ζημιά στο περιβάλλον ίσως να μην είναι σημαντική όπως αναφέρει ο Χρήστος Μαραγκός. Είναι όμως ζημιά. Και πιστεύω ότι η Γκούρα μπορεί να παραμείνει εντελώς παρθένο μέρος, ειδικά τώρα που έγινε η αρχή. Και πραγματικά δεν χρειάζεται διανοίξεις ούτε δρόμων, ούτε μονοπατιών. Χρειάζεται καθαρισμούς υπαρχόντων μονοπατιών από τα όμορα χωριά για να υπάρχει άλλωστε και μία ακολουθία με την αγάπη μας για το περιβάλλον που επικαλούμαστε.
Ας ελπίσουμε η Γκούρα να έχει το λιγότερο κόστος ... Βασίλης Αναστασόπουλος υγ: ευχαριστώ τον αγαπητό Χρήστο Μαραγκό για την επιστολή του Αν για οποιδήποτε λόγο δεν επιθυμείτε την δημοσίευση της επιστολής σας, ενημερώστε με για να την αποσύρω.
Σας ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σας και τον ένδιαφέρον σας.
|
Δεν μπορώ να ισχυριστώ πως γνωρίζω το αντικείμενο. Η πολυετής ενασχόλησή μου με διασχίσεις φαραγγιών και ορεινής πεζοπορίας στην Ελλάδα, με κάνει και είμαι επιφυλακτικός στις μαζικές επισκέψεις που αυξάνουν τους κινδύνους ατυχημάτων. Μία σχετική εμπειρία ίσως να διαθέτω και τίποτα περισσότερο. Και με κάνει η εμπειρία αυτή να δίνω την μεγαλύτερη προτεραιότητα στην ασφάλεια. Δεν είμαι ειδικός λοιπόν.
Ειδικά τα φαράγγια, αλλάζουν συνεχώς την ιδιομορφία τους από τα φερτά υλικά κυρίως τους χειμερινούς μήνες και κάθε φορά που τα επισκέπτετε κανείς, έχουν και διαφορετική εικόνα.
Ας μου επιτρέψετε όμως μία "διόρθωση". Γράφετε για τον νεοσύστατο φορέα αξιοποίησης του φαραγγιού. Ο μόνος Φορέας που μπορεί να αξιοποιήσει τη Γκούρα είναι ο Δήμος Ηραίας. Αυτό άλλωστε είναι σαφές και από τις μελέτες που "τρέχουν" για λογαριασμό του αφενός και αφετέρου δε από τις οικονομικές ενισχύσεις που το τελευταίο διάστημα έχει εγκρίνει το Δ.Σ του Δήμου. Οι άλλοι Φορείς που εμπλέκονται ή θα εμπλακούν με την Γκούρα (Όμιλος, Αδελφότητες, Τοπικά Συμβούλια), επικουρικά μόνο μπορούν να σταθούν στην προσπάθεια του Δήμου για την ανάδειξη του φαραγγιού. Οι ρόλοι του κάθε Φορέα είναι ξεκάθαροι και μόνο έτσι μπορεί να υπάρξει το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Σας ευχαριστώ και πάλι για την επικοινωνία μας και την ευγένεια σας.
Β. Αναστασόπουλος
.
