Η Αδελφότης Ψαραίων αναβίωσε και πραγματοποεί το πανηγύρι του "Αη- Γιαννιού".
 
Γράφει ο Βασίλης Κ. Σχίζας
 
Ψάρι Αρκαδίας.
 Είναι ένα μικρό χωριό αγροκτηνοτρόφων (παλαιότερα) το οποίο σχεδόν «εγκατέλειψαν» οι κάτοικοί του με την εσωτερική μετανάστευση στις 10ετίες 1960 και -1970 αναζητώντας καλύτερες συνθήκες ζωής, που αλλού; στην Αθήνα. Στην πρωτεύουσα οι πιο πολλοί έγιναν περιπτεράδες, λαχειοπώλες, εφημεριδοπώλες...Δουλειές, που ήσαν μέσα στον ευρύ χώρο της εμπορικής δραστηριότητας. Μέσα λοιπόν από τα περίπτερα βγήκαν άνθρωποι σπουδαγμένοι και επιτυχημένοι Επιχειρηματίες, Εκπαιδευτικοί, Αξιωματικοί, Έμποροι, Επιστήμονες.
.
Σημαντική προσωπικότητα που πέρασε από τα περίπτερα της Αθήνας και τα Νυχτερινά Γυμνάσια, είναι ο επίτιμος Λυκειάρχης και Σχολικός Σύμβουλος Μέσης Εκπαίδευσης και τώρα αντιδήμαρχος και δημοτικός σύμβουλος στο Δήμο Ιλίου Αττικής, Γιάννης Γκιώνης, ο οποίος έχει πλούσια πολιτιστική δραστηριότητα στην Ήπειρο, όπου υπηρέτησε ως εκπαιδευτικός και το σημαντικότερο συντηρεί τους πολιτιστικούς αυτούς δεσμούς και δράσεις αφού οι Ηπειρώτες  αναγνωρίζουν και δέχονται την προσφορά του. Στο χωριό Λιγοψά Ιωαννίνων είναι πρόεδρος της επιτροπής στο διαγωνισμό παρασκευής καλύτερης πίτας στην εκδήλωση «Γιορτή Πίτας» που γίνεται κάθε καλοκαίρι. Ως επισκέπτης την πρώτη φορά, επαίνεσε την πίτα που του πρόσφεραν και οι κυρίες του χωριού τον έβαλαν να δοκιμάσει και τις δικές τους, για να κρίνει αντικειμενικά την καλύτερη. Έτσι ξεκίνησε αυτή η εκδήλωση. Ο Γιάννης Γκιώνης πριν μερικά χρόνια, ως πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου του χωριού του αναβίωσε το πανηγύρι του Αη- Γιαννιού στις 29 Αυγούστου και το ανέπτυξε περισσότερο απ' ότι ήταν παλαιότερα. Στο μεταξύ οι συγχωριανοί του συντήρησαν τα 60 σπίτια του χωριού τους τα οποία σήμερα είναι σε άριστη κατάσταση.
.
Psari_Zafiropoulos

Ο πρόεδρος του Συλλόγου

Γ. Κωνσταντόπουλος

απευθύνει χαιρετισμό.

Ο σημερινός πρόεδρος του συλλόγου Γιώργης Κωνσταντόπουλος και τα άλλα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου συνεχίζουν αυτή την δραστηριότητα και πέτυχαν να αποτελεί το πανηγύρι, κυρίαρχο πολιτιστικό γεγονός στην ευρύτερη περιοχή, τηρούμενου του εθίμου της νηστείας την ημέρα του Αη- Γιαννιού. Νηστεία μέχρι την 10η βραδινή ώρα οπότε με την «άδεια» του παπά αρχίζει το μεγάλο γλέντι με γίδα βραστή, ψητή γουρουνοπούλα και πολύ χορό με δημοτική μουσική. Φέτος ο Μαυρέλιας με το κλαρίνο του, ο Ζαφειρόπουλος με το τραγούδι του όπως και οι άλλοι λαϊκοί καλλιτέχνες έστειλαν με τα τραγούδια τους μέσα στην ησυχία της νύχτας, μηνύματα - μαθήματα ως το απέναντι μεγαλύτερο χωριό στην  πλαγιά του Παλιόκαστρου!
-Ζαφειρόπουλε, που έμαθες και τραγουδάς τόσο καλά;
-Εδώ παρακάτω είχα κάτι προβατάκια και με τα κουδούνια τους που βαρήγανε έμαθα και' γώ σιγά - σιγά να τραγουδάω.
-Τραγούδαγες δηλαδή με μουσική.
-Ναι. Κουδούνια, τροκάνια λογιών-λογιών, χάρβαλα των σκυλιών...όλα μαζί μια συναυλία!!!
.
Psari_Panigiri
Από αριστερά Ευσταθεία Μανωλοπούλου-Γκιώνη, Νίνα Τσόκα, Ελευθερία Σχίζα, Λευτ. Τσόκας (πρόεδρος Ελλήνων λογοτεχνών) και Ι. Γκιώνης
Φέτος στο πανηγύρι των Ψαραίων πήγαν πολλοί «πανηγυριώτες» απ' τα διπλανά χωριά του Δήμου Ηραίας αλλά και από πιο μακριά. Χόρεψαν και διασκέδασαν μέχρι τις πρωινές ώρες της επομένης. Έτσι ξαναζωντανεύει η εγκαταλελειμμένη ύπαιθρος.
.
Οφείλουν λοιπόν να τα «βλέπουν» οι τοπικοί άρχοντες να στηρίζουν τέτοιες ενέργειες και να αποδίδουν έπαινο στους πρωτεργάτες παρόμοιων πρωτοβουλιών και δραστηριοτήτων.
 

Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Το 1952 εκδηλώθηκε επιδημία τύφου στο χωριό. Οι υγειονομικές αρχές τότε θεώρησαν σαν αιτία της μόλυνσης τις κορύτες στις βρύσες και στα πλαίσια των έργων εξυγίανσης αντικατέστησαν τις καλαίσθητες πέτρινες πελεκητές κορύτες με ακαλαίσθητους μεταλλικούς σωλήνες. Δεν τους πέρασε από το μυαλό ότι το νερό θα μπορούσε να είχε μολυνθεί από το πέρασμά του κάτω από αυλές και σπίτια, αφού οι βρύσες ήταν σε σημείο χαμηλότερο από τα σπίτια. Το υδραγωγείο που έφερε καθαρό νερό από την Κοκκινόβρυση έγινε αργότερα, το 1959.