25.12.2010 Εγκύκλιος Μητροπολίτου Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ
ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ - ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΣ
Ἀριθ. Πρωτ. 1296
Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, 25 Δεκεμβρίου 2010
.
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ  
2010

1. Χριστούγεννα ἑορτάζουμε σήμερα, ἀδελφοί χριστιανοί. Ἡ ἑορτή αὐτή εἶναι λαμπρή καί παράδοξη. Λαμπρή γιατί ἔφερε τήν σωτηρία στήν ἀνθρωπότητα πού βαρύνεται ἀπό τήν ἁμαρτία. Καί εἶναι καί παράδοξη ἡ ἑορτή τῶν Χριστουγέννων, γιατί πραγματικά σ᾽αὐτήν ἔχουμε δύο παράδοξα. Πρῶτον μέν τό ὅτι ὁ Θεός ἔγινε Ανθρωπος χωρίς νά παύσει νά εἶναι Θεός. E ὅτι δηλαδή στό Πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἑνώθηκαν, χωρίς νά συγχέονται, ἀλλά καί χωρίς νά χωρίζονται, ἡ θεία καί ἡ ἀνθρώπινη φύση. Πραγματικά εἶναι παράδοξο αὐτό αφοῦ αὐτός ὁ μεγάλος φιλόσοφος ὁ δικός μας Πλάτωνας δέν θά τό πίστευε αὐτό γιατί ἔλεγε ὅτι εἶναι ・・ἀδύνατο νά μειχθεῖ ἡ θεία φύση μέ τήν ἀνθρώπινη・・. Καί τό ἄλλο παράδοξο μέ τήν ἑορτή τῶν Χριστουγέννων εἶναι ὅτι ὁΥἱός τοῦ Θεοῦ σαρκώθηκε παρθενικά στήν Παναγία καί γεννήθηκε παρθενικά πάλι ἀπ᾽ Αὐτήν. Καί ἔτσι βέβαια ἔπρεπε νά γίνει, γιατί ὁ ἐρχομός τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ στόν κόσμο ἔπρεπε νά γίνει ὄχι κατά τόν συνήθη τρόπο μέ τόν ὁποῖον γεννιόμαστε ἡμεῖς οἱ ἄνθρωποι, ἀλλά ἔπρεπε νά γίνει κατά ἄλλο, κατά ξένο, κατά παρθενικό τρόπο.

2. Ἀλλά στήν γέννηση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ χριστιανοί μου, θαυμάζουμε, ἀκόμη καί τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο Αὐτός ἦλθε ἀνάμεσά μας Ἦλθε μέ φτώχεια καί μέ πολύ ἁπλότητα. Σάν Θεός πού ἦταν ἐξέλεξε αὐτός καί τήν Μητέρα ἀπό τήν ὁποία γεννήθηκε καί τόν τόπο καί τόν καιρό καί τίς συνθῆκες ὑπό τίς ὁποῖες γεννήθηκε. Θά μποροῦσε νά γεννηθεῖ τήν ὡραία ἐποχή τῆς ἄνοιξης ἤ τοῦ καλοκαιριοῦ καί νά γεννηθεῖ σέ ἕνα πλούσιο ἀρχοντικό ἀπό μιά πλούσια καί μέ κοσμικό ἀξίωμα γυναίκα. Καί ὅμως Γεννήθηκε στά κρύα τοῦ χειμῶνα, ἀπό μιά πτωχή καί πτωχοτάτη παρθένο, τήν Μαριάμ, καί γεννήθηκε ποῦ Σέ μιά σπηλιά πού τήν ἔκαναν φάτνη γιά τά ἄλογα ζῶα. Ποῦ ἡ θερμάστρα, ποῦ ἡ σόμπα, ποῦ τά ταπέτα καί τά κομφόρ; Στήν φάτνη τῶν ἀλόγων, χειμώνα καιρό καί λίγο μετά τήν γέννησή Του διωκόμενος ἀπό τόν βασιλιᾶ Ἡρώδη, αὐτές ἦταν οἱ συνθῆκες πού γεννήθηκε ὁ Ἰησοῦς Χριστός

3. Ἀλλά καί σέ ὅλη Του τήν ζωή ὁ Χριστός μας ἀγαπητοί μου, ἔζησε μέ φτώχεια καί ἁπλότητα. Τόπρῶτο κρεββάτι τοῦ Χριστοῦ τήν κούνια Του, τήν εἴδαμε. Ἦταν ἡ φάτνη! Καί τό τελευταῖο κρεββάτι, στό ὁποῖο ἀκούμπησε τό κουρασμένο Του σῶμα ὁ υἱός τῆς Παρθένου, ἦταν δύο ξύλα, τά ξύλα τοῦ Σταυροῦ Καί προσκέφαλό Του ἦταν ὁ ἀκάνθινος στέφανος Αὐτός εἶναι ὁ Θεός μας ἀγαπητοί μου! Ἐδῶ στήν γῆ πού ἦρθε ἔζησε πτωχά ἁπλᾶ καί ταπεινά ῞Οπως μᾶς τό λέγει ὁ ἀπόστολος Παῦλος・・ἦταν πλούσιος καί ἔγινε γιά χάρη μας φτωχός γιά νά μπορέσουμε ἐμεῖς νά πλουτίσουμε μέ τήν φτώχεια ἐκείνου・・(Β・L Κορ. 8,9)! Πῶς ἦταν πλούσιος Ἦταν καί εἶναι πλούσιος γιατί εἶναι Θεός Καί ὅμως ἔγινε ἄνθρωπος καί σάν ἄνθρωπος ἔζησε ζωή φτώχειας Καί ὅλα αὐτά・・γιάχάρη μας・ λέγει ὁ Ἀπόστολος ・・ Γιά νά μπορέσουμε ἐμεῖς νά πλουτίσουμε μέ τήν φτώχεια Του・・Ἀλλά γιά νά γίνει αὐτό ἀγαπητοί μου, θά πρέπει, σάν χριστιανοί πού εἴμαστε, νά ἀκολουθήσουμε τόν τρόπο τῆς ζωῆςτοῦ Χριστοῦ μας Γιατί ὅπως μᾶς τό λέγει ὁ ἀπόστολος Πέτρος ἡ ζωή τοῦ Χριστοῦ πρέπει νά μᾶς εἶναι ὑπόδειγμα, γιά νά βαδίσουμε στά ἀχνάρια τά δικά του (Α.L Πέτρ. 2,21). Δηλαδή νά ζοῦμε καί ἐμεῖς σάν τόν Χριστό μας φτωχά ἁπλᾶ καί ταπεινά Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ σαρκώθηκε καί ἔγινε ἄνθρωπος γιά νά κτυπήσει μέ τήν γέννησή Του καί τήν ὅλη Του ζωή τρεῖς ἔρωτες λέγει ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ ἁγιορείτης Τόν ἔρωτα τῆς δόξης τόν ἔρωτα τοῦ πλούτου καί τόν ἔρωτα τῶν σαρκικῶν ἡδονῶν.

4. Μᾶς τρομάζει ἡ οἰκονομική κρίση τοῦ καιροῦ μας γιατί δέν ἔχουμε μάθει νά ζοῦμε, ὅπως οἱ παποῦδες μας φτωχά καί ἁπλᾶ Ἄς ἀρχίσουμε καί᾽μεῖς ἀγαπητοί μου, νά ζοῦμε μιά τέτοια ζωή ζωή φτώχειας καί ἁπλότητας Καί νά ἀρχίσουμε νά ζοῦμε μιά τέτοια ζωή ὄχι γιατί μᾶς τό ἐπιβάλλουν οἱ συνθῆκες τῶν καιρῶν μας ἀλλά γιατί ἔτσι πρέπει νά ζοῦμε σάν χριστιανοί γιατί τέτοια ζωή ἔζησε ὁ Ἀρχηγός μας ὁ Ἰησοῦς Χριστός Ἔζησε φτωχικά Δυστυχῶς ὅμως ἀδελφοί ἐπειδή καί ἡμεῖς οἱ κληρικοί σας δέν σᾶς δίνουμε καί σ᾽αὐτό καλό παράδειγμα, γι᾽αὐτό καί σεῖς οἱ λαϊκοί ἀγαπᾶτε τήν δόξα καί τήν καλοπέραση. Τό κακό ὅλων μας εἶναι ὅτι ἀγαποῦμε τόν εὐδαιμονισμό Ὄχι! Ὀφείλω νά σᾶς πῶ καθαρά τήν ἀλήθεια καί τήν λέγω καί στόν ἑαυτό μου πρῶτα τήν ἀλήθεια αὐτή Ὅποιος ἀγαπάει τόν πλοῦτο καί τήν δόξα, ὅποιος ἀγαπάει τόν εὐδαιμονισμό δέν ἔχει σχέση μέ τόν πτωχό καί τόν ταπεινό Ἰησοῦ Χριστό Καί ὁ ὑμνωδός μιλώντας στόν προδότη Ἰούδα, ὁ ὁποῖος ἄν καί ἦταν μαθητής τοῦ Χριστοῦ ὅμως ἀγαποῦσε τόν πλοῦτο, τοῦ λέγει: ・・Εἰ πλοῦτον ἠγάπας τί τόν περί πτωχείας διδάσκοντι ἐφοίτας・・. Δυστυχῶς αὐτός ὁ λόγος τοῦ ὑμνωδοῦ πρός τόν Ἰούδα εἶναι ὅτι πρέπει γιά πολλούς ἀπό μᾶς...Διαβᾶστε τήν ζωή τῶν ἁγίων, ἀδελφοί χριστιανοί καί μάλιστα τήν ζωή τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας και θά δεῖτε ὅτι ὅλοι τους ἔζησαν φτωχά ἁπλᾶ καί ταπεινά Ὁ ἅγιος Βασίλειος γιά παράδειγμα, πού θά ἑορτάσουμε σέ λίγες μέρες ἦταν δικηγόρος πρῶτα καί ἦταν ὁ πλουσιότερος σ᾽ὅλη τήν Καισάρεια τῆς Καππαδοκίας Ἀλλά ὅταν αὐτός ὁ πλουσιότατος ἔγινε ἐπίσκοπος καί πήγαινε τότε στά χρόνια του κάποιος στήν Καισάρεια γιά νά κάνει μιά ἐλεημοσύνη σέ ἕνα πτωχό ὅλοι στήν πόλη τό ἤξεραν καί τό ἔλεγαν: Ὁ πτωχότερος ἀπ᾽ὅλους μας εἶναι ὁ Δεσπότης μας ὁ Βασίλειος Ἄς ἀρχίσουμε καί ἐμεῖς ἀγαπητοί κατά τό παράδειγμα τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας ἄς ἀρχίσουμε, λέγω, μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ νά μιμηθοῦμε τήν ζωή ἁπλότητας καί ταπεινώσεως τοῦ σαρκωθέντος γιά᾽μᾶς Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ Τότε θά εἴμαστε πραγματικά δικοί Του. Γιατί ὁ Θεός στήν Ἁγία Γραφή δέν λέγεται Θεός τῶν βασιλέων καί τῶν πλουσίων, ἀλλά λέγεται Θεός・・τῶν πτωχῶν καί τῶν ταπεινῶν・・καί τῶν καταφρονεμένων!

Χρόνια σας πολλά καί εὐλογημένο ἀπό τόν Θεό τό ἐρχόμενο νέο ἔτος

Μέ πολλές εὐχές † Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας

 

 

Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Η διάνοιξη του δρόμου από τον Αγιώργη το Σαρά μέχρι το χωριό, μήκους 12 χιλιομέτρων έγινε το 1950. Οι Σερβαίοι διέθεσαν τις μερίδες τους από τη βοήθεια της UNRA που πουλήθηκαν για να συγκεντρωθούν χρήματα για την μπολντόζα. Επίσης δούλεψαν προσωπική εργασία όλοι οι ενήλικες του χωριού. Οι Αραπαίοι, επειδή είχαν να περπατήσουν μια ώρα παραπάνω από τους Σερβαίους, για να φθάσουν από το σπίτι τους στο έργο και μία να γυρίσουν, κοιμόσαντε το βράδυ εκεί που δούλευαν.