Το πρωί πρώτος έμπαινε ο θείος.
-Αίσιον και ευτυχές το νέον έτος!...Ελάτε κοντά για τους μποναμάδες σας...
Πολύ σπουδαίο πράγμα πρέπει να ήταν το αίσιο!. Έτσι θερμά και επίσημα που το έλεγε. Δεν μπορεί. Κάτι πολύ σπουδαίο ήταν... Κουδούνιζε ο τσίγκινος κουμπαράς, το τραγούδι των "μπουλαμάδων". Πενηνταράκι, φράγκο, δίφραγκο, μπορεί και ...τάλιρο. Μην και έβλεπες από τη χαρά σου;
Το χωριό ντυμένο στ άσπρα του. Ευτυχισμένο. Από την άκρη των κεραμιδιών ίσαμε κάτω, τα κρουσταλλένια "σπαθιά" στη γραμμή. Τιμή στον Άρχοντα στο χρόνο, που είχε φτάσει.
Ο κόκορας άχνιζε στον τέντζερη, που χόρευε πάνω στη σιδεροστιά. Και η πείνα πια!... Από τα φουγάρα, καπνός και ευωδιές σμίγανε σ΄αξεδιάλυτο σύννεφο.
Μπουλούκια ξεχυνόμασταν τα παιδιά στους δρόμους, μετά το φαϊ για τα πολλά χρόνια στους "Βασίληδες". Σπίτι το σπίτι, μαχαλά σε μαχαλά και οι τσέπες φούσκωναν από τις "φιλιές". Καρύδια, τσαπελόσυκα, λουκούμι που και που... Και νάχεις τους πονηρούς να ξεκόβουνε, να τραβάνε μοναχός του ο καθένας και να σου γυρίζουνε πίσω με δίπλες, χαλβάδες, ως και κουραμπιέδες ακόμα...
Επίσημα οι μεγάλοι, γυναίκες και άντρες, γιορτοφορεμένοι πήγαιναν συντροφιές για "χαιρετούρα" και εκείνοι. Από την μία άκρη του χωριού ως την άλλη, δίχως διάκριση. Τραγούδια στους δρόμους και άσε πια στα σπίτια που είχανε γιορτή. Γλέντια και ευχές χωρίς τελειωμό.
Κι ερχότανε το βράδυ πια (τι γρήγορα βραδιάζει τις γιορτές) η ώρα της "βασιλοκουλούρας". Η χόβολη έτοιμη και στο άψε σβήσε ετοίμαζε η μάνα την κουλούρα. Νερό κι΄αλεύρι σιταρένιο, αλάτι, λίγη ζάχαρη, ένα κόμπο λάδι και το φλουρί "ένα πενηνταράκι στο ζυμάρι" για τη δοκιμή της τύχης. Ζεματιστή την κομμάτιαζε ο πατέρας.
"Του Χριστού, του Ξένου, του σπιτιού...Κι ύστερα κατά ηλικίαν η οικογένεια. Θέ μου, καρδιοχτύπι για το φλουρί. Κι όσο για τη βασιλοκουλούρα, γλυκύτερο πράγμα στον κόσμο δεν γίνεται...
-Πολλά χρόνια. Αίσιον κι ευτυχές το νέον έτος.
Τα τραγούδια, από τα σπίτια που είχανε γιορτή, παραδεισένιοι ήχοι χάιδευαν τα αυτιά. Σκυλί δεν ακουγότανε κι ας κινιότανε τόσος κόσμος πάνω-κάτω. Όλα φιλιωμένα σήμερα. Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά σου λέει... Χορτάτα μάτια και καρδιά φέρνανε στο κορμί την λαχτάρα του ύπνου. Το αύριο, μακρινό και γιορτινό μαζί, στεριωμένο γερά στο "αίσιον" των ευχών.
Χρόνια πολλά καλή νύχτα.
