Μαρίας Παναγοπούλου
.
Μ΄έντυσαν
Τον χιτώνα της προσδοκίας,
Και καθήλωσαν
Με τις ελπίδες καρφιά
Τα μέλη μου
Στης καθημερινότητας το σταυρό,
Μέχρι τέλους.
.
Μόνο,
Της καταδίκης μου την αιτία
Κύριε,
Παρέλειψαν να την γράψουν
Στην κεφαλή του σταυρού.