Toφετινό πανηγύρι το Δεκαπενταύγουστο στου Σέρβου ξεπέρασε κάθε προσδοκία και στέφτηκε από απόλυτη επιτυχία, λαμβανομένων υπόψη όλων των συνεχιζόμενων αρνητικών οικονομικών, κοινωνικών, αλλά και προσωπικών συγκυριών.

 Είχε όλα εκείνα τα επιθυμητά χαρακτηριστικά τα οποία κόμισε και προσέδωσε ο καθένας από τους συμμετέχοντες, ως μια ατομική υπερβατική απαίτηση, για δημιουργία ενός κλίματος ευφροσύνης μέσω της άπλετης κοινωνικότητας,  που ο ένας γίνονται όλοι και όλοι γίνονται ένας.

Αυτή είναι η πεμπτουσία «η σύναξη» με καλή προαίρεση,  πετάγοντας από πάνω μας  στο «σωρό της γριάς»  όλα τα αρνητικά που μας περιζώνουν και ερχόμενοι να συνεχίσουμε την παράδοση, όχι ως αυτοσκοπός, αλλά ως  προσθετική διαδικασία, που θα μας επιτρέψει, φεύγοντας πια στο τέλος, να έχουμε εγγράψει  ιερή παρακαταθήκη για τη ζωή μας και τη ζωή των δικών για το μέλλον.

Σε αυτή τη διαδικασία, το ευτύχημα είναι, ότι συμμετείχαν όλες οι ηλικίες, από μωρά μέχρι και υπέργηροι, δηλαδή μια μικροκοινωνία σε όλο το μέγεθός της.  Αδιάψευτος μάρτυρας του εξαιρετικού θετικού κλίματος ήταν ο καθένας από τους συμμετέχοντες, με αποτυπωμένα πάνω του τα συναισθήματα της χαράς και της τέρψης.

Προς τούτο συνέβαλαν τα μέγιστα οι μουσικοί του συγκροτήματος του κου.Γ. Δαλιάνη,  που για μια ακόμη φορά, με τον ποιοτικό τους ήχο έδωσαν το έναυσμα για την «απογείωση» με όλη τη σημασία της λέξεως. Εκείνες οι στιγμές είναι ιερές και επισφραγίζονται με το τσούγκρισμα των γεμάτων ποτηριών και με το σφιχτοδέσιμο των χεριών  που οδηγεί μέσω των χορών στην ατομική και ομαδική υπέρβαση. Οι χοροί κάνουν κύκλο και μας κλείνουν από παντού και οι ήχοι διαχέονται και διεισδύουν στα κατάβαθα της ύπαρξής μας για να αναβληθούν λυτρωτικά όποτε τους έχουμε ανάγκη. 

Με πόσα λίγα πράγματα μπορεί να επιτευχθεί  το ζητούμενο, που είναι η «τέρψη» και μας βοηθά, ανάλαφροι να πάμε παρακάτω τη ζωή μας,  μέχρι που να ξανανταμώσουμε για άλλα ξεφαντώματα.

Καλό φθινόπωρο ,                                   

Διονύσιος Ραυτόπουλος

 

Τo Slideshow ανοίγει σε νέο παράθυρο/καρτέλα.
Για να επιστρέψετε στην παρούσα σελίδα και να συνεχίσετε θα πρέπει να κλείσετε το νέο παράθυρο/καρτέλα.
Κλικ στην κατωτέρω φωτογραφία για να συνδεθείτε.

08-201435 Φωτογραφίες

Φώτο: Από τη Συλλογή του Διονύσιου Ραυτόπουλου


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Τον Φεβρουάριο 1956 έριξε τόσο χιόνι που έκλεισε ο δρόμος και το χωριό αποκλείσθηκε από το υπόλοιπο κόσμο για εβδομάδες. Οι «σάκκινες» με το αλεύρι στα μαγαζιά τελείωσαν και ο κόσμος άρχισε να μην έχει ψωμί. Ο τότε πρόεδρος της Κοινότητας Γιώργης Δάρας (Γιώκο-Ντάρας) τηλεφώνησε στο Νομάρχη και του είπε «πεθαίνουμε απαξάπαντες. Ανάγκη να μας στείλετε κατεπειγόντως άλευρα. Μη βραδύνετε». Η νομαρχία ανταποκρίθηκε και την άλλη ημέρα ήρθε ένα ντακότα και έριξε αλεύρι και σιτάρι στα χωράφια, στην απάνω μεριά του χωριού, από τη Ζευγολατίτσα μέχρι το σπίτι του Γιωργιού.