1) Περίοδος 1922-1935
Πρώτος πρόεδρος του Συνδέσμου αναδείχθηκε ο Γ. Γ. Τρουπής για περίοδο 6,5 ετών. Ακολούθησε ο Μαρίνης Γκούτης για 1,5 χρόνο και στη συνέχεια ο Π. Μανιάτης (ή Μανιατόπουλος) για 5 χρόνια. Στο διάστημα αυτό έγιναν όλες οι απαραίτητες ενέργειες και συγκεντρώθηκαν χρήματα ώστε το Πάσχα του 1930 άρχισαν οι εργασίες κατεδάφισης του μικρού ναού για ανέγερση του ναού της Κοίμησης της Θεοτόκου. Το κτίσμα έφθασε σε ύψος 1,5 μέτρο και εκεί σταμάτησαν οι εργασίες για περίοδο 21 ετών, κυρίως λόγω έλλειψης χρημάτων, αλλά και της επιτακτικής ανάγκης κατασκευής Δημοτικού Σχολείου και στη συνέχεια της διάνοιξης του δρόμου από τον Σαρρά μέχρι το χωριό.
Το 1933 ο Σύνδεσμος έστειλε χρήματα στο χωριό για αγορά οικοπέδου με σκοπό ανέγερση Δημοτικού Σχολείου. Το 1936 πρόεδρος αναδείχτηκε ο γιατρός Ι. Δημόπουλος, ο οποίος συγκέντρωσε χρήματα (από εράνους και συνεισφορές πατριωτών) και με τη βοήθεια κρατικής επιχορήγησης προώθησε τις εργασίες κατασκευής του δημοτικού σχολείου, με τη συμμετοχή και προσωπική εργασία όλων των πατριωτών.
2) Περίοδος 1935-1947
Από το 1936 μέχρι το 1947 δεν υπάρχουν πρακτικά στο βιβλίο του Συνδέσμου. Προφανώς υπήρχε αδράνεια την περίοδο πριν το Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, στη διάρκεια αυτού και της κατοχής στην Ελλάδα και στην την περίοδο του Εμφυλίου.
3) Περίοδος 1947-1960
Με πρωτεργάτη πάντα το γιατρό Δημόπουλο άρχισαν οι ενέργειες για την κατασκευή του δρόμου από το γεφύρι του Σαρρά μέχρι το χωριό. Με αφάνταστες δυσκολίες, εντονότατη όμως δραστηριότητα του Συνδέσμου και προσωπική εργασία των πατριωτών, ο μέγας αυτός σκοπός επιτεύχθηκε και το 1951 το πρώτο αυτοκίνητο έφτασε στο κέντρο του χωριού.
Από το 1954 μέχρι το 1960 στην προεδρία του Συνδέσμου εναλλάχθηκαν ο Δ. Δάρας, που οι πατριώτες τον αποκαλούσαν "Τελώνη", επειδή ήταν διευθυντής Τελωνείου, ο θόδωρος Σχίζας και ο γιατρός Ι. Δημόπουλος. Και αυτή την περίοδο εξαιρετική είναι η προσφορά του Συνδέσμου στο χωριό. Αγοράστηκε ο χώρος απέναντι από το σχολείο για την διαμόρφωση προαυλίου και προωθήθηκαν οι εργασίες στο σχολείο.
Παράλληλα έγιναν ενέργειες να τοποθετηθεί τηλέφωνο στο χωριό, να γίνει αγροτικό ιατρείο και να εγκατασταθεί σταθμός Χωροφυλακής. Επίσης έγιναν ενέργειες για δενδροφύτευση, αγοράστηκε πικάπ για το σχολείο και έγιναν όλες οι κατάλληλες προετοιμασίες για συνέχιση εργασιών στην εκκλησία. Έτσι το 1957 ξανάρχισαν οι εργασίες και μετά ένα χρόνο είχαν προχωρήσει οι σε βαθμό που τον Αύγουστο του 1958 έγιναν τα ανεπίσημα εγκαίνια.
4) Περίοδος 1960-1978
Από το 1960 μέχρι το 1962 εναλλάχτηκαν στην προεδρία του Συνδέσμου ο Στάθης Δάρας, ο Θοδωρής Γ. Δημόπουλος και ο Νίκος Θ. Τρουπής.
Τον Ιούνιο του 1964 έγιναν τα εγκαίνια του ναού της Κοίμησης της Θεοτόκου, που επανειλημμένα είχαν αναβληθεί, με ιδιαίτερη λαμπρότητα, πολλούς καλεσμένους και συμμετοχή πάρα πολλών πατριωτών. Το 1970 πρόεδρος εκλέχτηκε ο γιατρός Στάθης Δάρας, που παρέμεινε για 8 χρόνια. Μεταξύ των ενεργειών του ήταν η τοποθέτηση του Ηρώου στο χωριό σε συνεργασία με την Κοινότητα και η κυκλοφορία της πρώτης Ατζέντας του Συνδέσμου με ονόματα, διευθύνσεις και επαγγέλματα πατριωτών. Το 1976 έγιναν 2 πολύ σημαντικά έργα του Συνδέσμου: Η έκδοση της εφημερίδας ΑΡΤΟΖΗΝΟΣ, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα και η έναρξη της διάνοιξης του δρόμου προς τους Αράπηδες.
5) Περίοδος 1978-1999
Από το 1978 μέχρι το 1980 πρόεδρος ήταν ο Βασίλης Δάρας. Την περίοδο αυτή και με πρωτοβουλία των Κατωμαχαλιτών έγινε διάνοιξη δρόμου για αυτοκίνητα προς το κάτω χωριό.Επειδή η τότε διοίκηση του Συνδέσμου δεν συμφωνούσε για τη συνέχιση της διάνοιξης του δρόμου προς Αράπηδες, δημιουργήθηκε νέος, προσωρινός φορέας
"Σύνδεσμος για την αποπεράτωση του δρόμου Σέρβου-Αράπηδες-Κοκλαμά" με πρόεδρο τον Ηλία Χειμώνα και με μοναδικό σκοπό τη διάνοιξη του δρόμου αυτού. Πράγματι ο Σύνδεσμος αυτός δραστηριοποιήθηκε έντονα, συγκέντρωσε χρήματα και σε 1 χρόνο περίπου ο δρόμος έφτασε στους Αράπηδες. Το 1980 την προεδρία του Συνδέσμου ανέλαβε ο Ν. Θ. Τρουπής που με τους Πανωμαχαλίτες συνέβαλαν στη διάνοιξη του δρόμου στο επάνω χωριό.Στη συνέχεια τον διαδέχτηκε στην προεδρία ο Γ. Αναστασόπουλος, ο οποίος συνέβαλε σημαντικά στην κατασκευή του Καμπαναριού στην εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου.
Το 1984 πρόεδρος έγινε ο Πέτρος Κουτσανδριάς που πέτυχε την ασφαλτόστρωση τμήματος του δρόμου από τον Σαρρά μέχρι του Σέρβου.Τον Δεκέμβριο του 1986 επανήλθε στην προεδρία του Συνδέσμου ο Στάθης Δάρας. Μετά το πέρας της 2ετίας τον διαδέχτηκε ο Χ. Κωνσταντόπουλος.
Στο ενεργητικό του Ν. Μαραγκού πιστώνονται δύο τεχνικά έργα. Ο δρόμος προς τον Αγιαντριά και η διαμόρφωση σε πλατεία του χώρου στης "Γριάς το Σωρό". Επίσης επί προεδρίας του έγινε αγορά του μισού οικοπέδου που σήμερα είναι πλατεία πάνω από το Πολιτιστικό Κέντρο. Το μισό αυτό οικόπεδο αγοράστηκε από τους κληρονόμους Αικατερίνης Δημοπούλου-Δημητροπούλου έναντι 4 εκατομμυρίων δραχμών, ποσό που διέθεσαν οι Ν. Μαραγκός (1 εκατ.), Στάθης Δάρας (1 εκατ.) και ο Σύνδεσμος (2 εκατ.). Το άλλο μισό οικόπεδο δωρίστηκε από τους κληρονόμους του στρατηγού Ευθυμίου Δημητρόπουλου.
Λόγω παραίτησης του Ν. Μαραγκού τον Αύγουστο του 1998 έγιναν εκλογές τον Νοέμβριο του ιδίου έτους και πρόεδρος αναδείχθηκε για το επόμενο έτος ο Νικόλαος Κωνσταντόπουλος.
6) Περίοδος 1999-2008
Τα πρώτα 3 χρόνια πρόεδρος ήταν ο Ιωάννης Στ. Βέργος. Στην περίοδο αυτή έγιναν: α) Η εκδήλωση στης Γριάς το Σωρό για τα ιστορικά γεγονότα που αναφέρονται στον απελευθερωτικό αγώνα του 1821.β) το 3ο Ηραιατικό Συνέδριο στο χωριό που συνδιοργάνωσε ο Δήμος με το Σύνδεσμο καιγ) η τσιμεντόστρωση του δρόμου από την Τρανηβρύση προς το επάνω χωριό.
Το 2002 πρόεδρος εκλέχτηκε ο γιατρός Ηλίας Χειμώνας που επανεκλέχτηκε και τις 2 επόμενες 2ετίες. Στη διάρκεια των 6 αυτών ετών αγοράστηκε το γραφείο του Συνδέσμου στην Αθήνα και οδεύει προς την ολοκλήρωση του το Πολιτιστικό Κέντρο του Συνδέσμου στο χωριό. Επίσης ανακατασκευάστηκε η Βρύση του Γιατρού στο χωριό και έγινε Ηρώο στη μνήμη των προεπαναστατών κλεφτών Δήμου και Μακρυγιάννη στους Αράπηδες.Πλέον αυτών έγινε εκδήλωση στη μνήμη της λογοτέχνιδος Μαρίας Παναγοπούλου και τυπώθηκαν σε 2 τόμους τα 152 φύλλα του ΑΡΤΟΖΗΝΟΥ.Τέλος ολοκληρώθηκε το έργο της καταγραφής των ονομάτων των πεσόντων πατριωτών και εναπομένει η αναγραφή τους στο Ηρώο του χωριού. Ένα ακόμη σημαντικό έργο που ολοκληρώνεται είναι η δημιουργία ιστοσελίδας του Συνδέσμου, που γίνεται από τα 3 μέλη της συντακτικής επιτροπής του ΑΡΤΟΖΗΝΟΥ με την καθοδήγηση και ενεργό συμμετοχή του πατριώτη μας Χρήστου Δημητρόπουλου.
