Στην πρόσφατη, πρώτη συνεδρίαση του νεοσύστατου ΔΣ του Συνδέσμου μας, συζητήθηκαν και οι δυνατότητες που υπάρχουν ώστε να επιτευχθεί  επέκταση της γνωριμίας και της σύσφιξης των σχέσεων μεταξύ των πατριωτών, ιδιαίτερα των νέων, αν υπάρχει θέληση να διατηρηθεί ο Σύνδεσμος.

Με δεδομένο πως η εφημερίδα "Αρτοζήνος" δεν είναι γνωστό αν και πότε θα εκδοθεί (κυρίως για λόγους οικονομικούς) συμφωνήθηκε μεταξύ των μελών να γίνει διεύρυνση των πληροφοριών και γενικά των θεμάτων που αφορούν τους πατριώτες, μέσω της ιστοσελίδας του Συνδέσμου "servou.g". Για παράδειγμα, όταν γίνεται αναφορά σε ένα κοινωνικό γεγονός, να δίδεται ένα σύντομο βιογραφικό "ανιόντων και κατιόντων" της οικογένειας. Με τον τρόπο αυτό θα δημιουργηθεί μακροπρόθεσμα ένα δίκτυο πληροφοριών για όλους τους πατριώτες, πολύ χρήσιμο για την ιστορία του χωριού μας. Γιαυτό στείλτε στο e-mail του Συνδέσμου Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. ή επικοινωνήστε με οποιοδήποτε μέλος του ΔΣ και δώστε πληροφορίες ( φωτογραφίες κλπ), με αφορμή κάποιο γεγονός στην οικογένειά σας που θέλετε να δημοσιοποιηθεί.
    Ας μην ξεχνάμε πως ο Σύνδεσμος στην μακρόχρονη διαδρομή του (κοντά εκατό χρόνια) έχει προσφέρει σημαντικότατο έργο στο χωριό και στους πατριώτες. Θα ήταν κρίμα να σταματήσει να προσφέρει ανάλογο έργο. Εξαρτάται από όλους μας, την ανοχή και την κατανόηση που δείχνουμε μεταξύ μας οι Σερβαίοι και ασφαλώς την συμπαράσταση στο Σύνδεσμο, με όποιο τρόπο ο καθένας μπορεί και με δεδομένη τη σημερινή δύσκολη οικονομική κατάσταση. Ας μην ξεχνάμε πάντως πως οι παλιότεροι από μας κάνανε σημαντικά έργα κάτω από.  πολύ δυσμενέστερες οικονομικές συνθήκες. Αρκεί να υπάρχει θέληση...
Ο Γραμματέας Χ. Μαραγκός


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Το 1952 εκδηλώθηκε επιδημία τύφου στο χωριό. Οι υγειονομικές αρχές τότε θεώρησαν σαν αιτία της μόλυνσης τις κορύτες στις βρύσες και στα πλαίσια των έργων εξυγίανσης αντικατέστησαν τις καλαίσθητες πέτρινες πελεκητές κορύτες με ακαλαίσθητους μεταλλικούς σωλήνες. Δεν τους πέρασε από το μυαλό ότι το νερό θα μπορούσε να είχε μολυνθεί από το πέρασμά του κάτω από αυλές και σπίτια, αφού οι βρύσες ήταν σε σημείο χαμηλότερο από τα σπίτια. Το υδραγωγείο που έφερε καθαρό νερό από την Κοκκινόβρυση έγινε αργότερα, το 1959.