Την Παρασκευή 18 Αυγούστου (ώρα 20:00) παρουσιάζεται το βιβλίο της Μαρίνας Διαμαντοπούλου-Τρουπή με τίτλο: «Μνήμες και Γεύσεις της Γορτυνίας», στο Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς, στη Δημητσάνα.
Βασισμένο σε προσωπικά βιώματα της συγγραφέως και σε μαρτυρίες πρεσβυτέρων, το βιβλίο αποτελεί ένα απάνθισμα σημαντικών πολιτιστικών στοιχείων της Γορτυνίας, από γεύσεις που αντέχουν στο χρόνο, εξελίσσονται και ταξιδεύουν στο μέλλον, λαογραφικές αναφορές, ήθη και έθιμα, μύθους και λαϊκές ιστορίες από τα χρόνια του μεσοπολέμου έως και τη δεκαετία του ’70, μέχρι φυσικές ομορφιές και αξιοθέατα της περιοχής. Τα κείμενα πλαισιώνουν παλιές και σύγχρονες φωτογραφίες, συνδέοντας το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον και ξυπνώντας τις πιο δυνατές αναμνήσεις, με όχημα τις γεύσεις και τις μυρωδιές της Γορτυνίας.
Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι: Δρ Βασιλική Χρυσανθοπούλου (αναπληρώτρια καθηγήτρια Κοινωνικής Λαογραφίας στο Τμήμα Φιλολογίας του E.K.Π.Α., μέλος της Εθνικής Επιστημονικής Επιτροπής για την Εφαρμογή της Σύμβασης για την προστασία της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς στην Ελλάδα (UNESCO 2003), Γεώργιος Πραχαλιάς (γεωπολιτικός επιστήμων, τακτικό μέλος της Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών), Ευγενία Δημητρακοπούλου (ηλεκτρολόγος μηχανικός και μηχανικός Η/Υ, MSc, περιφερειακή σύμβουλος Πελοποννήσου), καθώς και η ίδια η συγγραφέας. Την παρουσίαση θα συντονίσει η Ελένη Τράκα (δημοσιογράφος, γενική γραμματέας της Ένωσης Συντακτών Επαρχιακού Τύπου).
Τις ομιλίες θα ακολουθήσουν η προβολή σχετικής ταινίας μικρού μήκους και μουσικό πρόγραμμα με παραδοσιακά δημοτικά τραγούδια σε επιμέλεια του μουσικολόγου Παναγιώτη Παπαδημητρίου. Στο τέλος της εκδήλωσης θα προσφερθούν παραδοσιακά γορτυνιακά κεράσματα.
Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό. 

(Η Μαρίνα Διαμαντοπούλου κατάγεται από  Κοκκινοράχη Αρκαδίας και έχει παντρευτεί το Νίκο Αρ. Τρουπή από Σέρβου)


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Το 1952 εκδηλώθηκε επιδημία τύφου στο χωριό. Οι υγειονομικές αρχές τότε θεώρησαν σαν αιτία της μόλυνσης τις κορύτες στις βρύσες και στα πλαίσια των έργων εξυγίανσης αντικατέστησαν τις καλαίσθητες πέτρινες πελεκητές κορύτες με ακαλαίσθητους μεταλλικούς σωλήνες. Δεν τους πέρασε από το μυαλό ότι το νερό θα μπορούσε να είχε μολυνθεί από το πέρασμά του κάτω από αυλές και σπίτια, αφού οι βρύσες ήταν σε σημείο χαμηλότερο από τα σπίτια. Το υδραγωγείο που έφερε καθαρό νερό από την Κοκκινόβρυση έγινε αργότερα, το 1959.