Στην Αθήνα άφησε την τελευταία της πνοή η θεια-Ρίνα, όπου διέμενε επί πολλά χρόνια. Η κηδεία της έγινε την Τετάρτη 9-3-11, στο νεκροταφείο των Αγίων Αναργύρων, με την παρουσία πολλών συγγενών, πατριωτών και γειτόνων. Ήταν παντρεμένη με το Μήτσιο Δ. Σχίζα (Μουσταφά) και απόχτησαν μια κόρη, την Κούλα, που είναι παντρεμένη με τον πατριώτη μας Θανάση Σχίζα (Τσιέφτη) και έχουν δύο αγόρια και μια κόρη. Η Ρίνα τα τελευταία χρόνια ήταν ανήμπορη να αυτοεξυπηρετηθεί και σχεδόν κατάκοιτη. Είχε όμως πολύ μεγάλη φροντίδα από την οικογένειά της και δεν υπέφερε.
Ήταν κόρη του Γεωργίου Παρ. Στρίκου (1875-1954) και είχε 4 ακόμη αδέρφια:  Την Αννιώ που παντρεύτηκε τον Παν. Απ. Μπόρα, την Σταυρούλα, που παντρεύτηκε τον Μήτσιο Κ. Παναγόπουλο (Κωστάντιο), τον Παρασκευά (1913-1932)  και τον Ηλία που ήταν παντρεμένος με τη Χρυσούλα Χ. Μπόρα.
Ο πατέρας της είχε πάει ένα διάστημα στην Αμερική και όταν επέστρεψε περί τα τέλη του προπερασμένου αιώνα έλαβε μέρος στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897. Επίσης έλαβε μέρος στους βαλκανικούς πολέμους. Ήταν χτίστης και μέρος της τοιχοποιίας του νεκροταφείου του χωριού είναι δικό του έργο.
Η Ρίνα ήταν έναν καλοσυνάτος, ευγενής, φιλήσυχος και αγαπητός άνθρωπος, που αγωνίστηκε στη ζωή της με τις δουλειές του χωριού και την οικογένεια (και μετέπειτα στην Αθήνα), όπως όλες οι Σερβιώτισσες. Στη δεκαετία του 1960 μετανάστευσε η οικογένειά της στην Αθήνα, όλα όμως τα καλοκαίρια βρισκόταν στο χωριό μέχρι και τα τελευταία της χρόνια.
Το ΔΣ του Συνδέσμου μας εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στους δικούς της και τους εύχεται να ζήσουν να την θυμούνται.

Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Τον Φεβρουάριο 1956 έριξε τόσο χιόνι που έκλεισε ο δρόμος και το χωριό αποκλείσθηκε από το υπόλοιπο κόσμο για εβδομάδες. Οι «σάκκινες» με το αλεύρι στα μαγαζιά τελείωσαν και ο κόσμος άρχισε να μην έχει ψωμί. Ο τότε πρόεδρος της Κοινότητας Γιώργης Δάρας (Γιώκο-Ντάρας) τηλεφώνησε στο Νομάρχη και του είπε «πεθαίνουμε απαξάπαντες. Ανάγκη να μας στείλετε κατεπειγόντως άλευρα. Μη βραδύνετε». Η νομαρχία ανταποκρίθηκε και την άλλη ημέρα ήρθε ένα ντακότα και έριξε αλεύρι και σιτάρι στα χωράφια, στην απάνω μεριά του χωριού, από τη Ζευγολατίτσα μέχρι το σπίτι του Γιωργιού.