Ι. Ηλ. Χρονόπουλος
.
Για τη "Γκούρα", λίγο πολύ, όλοι γνωρίζουμε. Στο παρελθόν η ζωή μας ήταν άμεσα συνδεδεμένη με αυτή και για το μέλλον ανοίγεται πλέον μια νέα προοπτική  .
.
Στον ελλαδικό χώρο εκτός από τη Γκούρα που όλοι γνωρίζουμε, υπάρχουν το όρος Όθρυς, ένα χωριό στην ορεινή Κορινθία πλησίον στην λίμνη Στυμφαλία και ο Ιωάννης Γκούρας αρχηγός της Ελληνικής Επανάστασης (1791-1826). Περισσότερα δε γνωρίζουμε.
Goura_27-6-09_1Η Γκούρα πηγάζει από την οροσειρά Αρτοζήνου, έχει 15χλμ μήκος και εκβάλει δυτικά πιο κάτω της Αετοράχης στην περιοχή Κούνια και θέση Κοκκινομηλιά όπου εκεί ενώνεται με το ποτάμι "Μπούφη". Εν συνεχεία σμίγουν πιο κάτω με τον Αλφειό ποταμό.
Θα κάνω κάποιες αναφορές όσο μπορώ περιληπτικά σχετικά με τις  δραστηριότητες που λάμβαναν χώρα κατά μήκος της Γκούρας. Όπως δείχνουν τα απομεινάρια κτισμάτων, εκεί ζούσαν άνθρωποι κατατρεγμένοι κατά την εποχή της τουρκοκρατίας, οι οποίοι αργότερα ζούσαν νομαδικά και στις παρυφές της έχτισαν τα σημερινά χωριά. Έτσι η Γκούρα έσφυζε από ζωή αφού τους παρείχε τα προς το ζην. Ενδεικτικά αναφέρω κάποιες δραστηριότητες όπως νερόμυλοι για άλεσμα των δημητριακών τους, ασβεστοκάμινα για τον ασβέστη και τα ξύλα ήταν άφθονα γύρω από το καμίνι. Η πιο σημαντική δραστηριότητα ήταν το ζωικό κεφάλαιο όπου χιλιάδες γιδοπρόβατα έβρισκαν τροφή και νερό. Επίσης ήταν σημείο αναφοράς για τους περιοίκους, αφού εκ των πραγμάτων συναντιόντουσαν, έκαναν κοινωνικές σχέσεις  και μάθαιναν τα νέα της ευρύτερης περιοχής.
 Η Γκούρα από την υπερεκμετάλλευση είχε φτάσει στο ναδίρ. Όμως η τύχη ήταν με το μέρος της. Οι γύρω κάτοικοι έφυγαν από την περιοχή και διέκοψαν κάθε δραστηριότητα. Έτσι αφέθηκε στους δικούς της ρυθμούς,  αναπτύχθηκε και δεν έχει καμία σχέση με την Γκούρα που γνωρίζαμε.
goura_apo_arapidesΕκείνο που την χαρακτηρίζει σήμερα είναι η ανάπτυξη κάθε είδους δένδρου. Η χλωρίδα είναι κάτι το φανταστικό, το τοπίο είναι πολυποίκιλο, ελκυστικό, ενδιαφέρον και εκστασιάζει και τον πιο απλό περιπατητή. Είναι από τα λίγα φαράγγια που έχει πηγές, καταρράκτες, σπηλιές, οάσεις, συνδυασμό ήπιας και άγριας ομορφιάς, απόδειξη ότι η φύση έκανε το θαύμα της για κάθε είδους ζωής. Και εμείς λοιπόν με τη σειρά μας πρέπει να κάνουμε το δικό μας καθήκον για το καλό όλων, να διαχειριστούμε σωστά αυτόν τον πλούτο και να κάνουμε ορθολογική εκμετάλλευση. Πιο συγκεκριμένα, να γίνουν οι απαραίτητες υποδομές που θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη με γνώμονα πάντοτε την προστασία του περιβάλλοντος.
Η διαχείριση για την εκμετάλλευση είναι μία πολύ σοβαρή υπόθεση γι' αυτό απαιτείται ο διαχειριστής φορέας να είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου όπως κάποιος σύλλογος, ο οποίος θα κινείται μέσα σε νομικά θεσμοθετημένα πλαίσια. Χωρίς να υπεισέρχομαι σε λεπτομέρειες γιατί δεν είναι επί του παρόντος, αυτό που πρέπει να αποτελεί πρωταρχικό στόχο είναι να αρχίσει μια ενδεικτική ιεράρχηση θεμάτων. Ενδεικτικά αναφέρομαι σχετικά με την ευκολία πρόσβασης της ευρύτερης περιοχής, όπως άνοιγμα δρόμων, αλλά και την ενημέρωση του κοινού σχετικά με την ιστορία, την παράδοση και τους μύθους του κάθε τόπου με τη βοήθεια βιντεοσκοπημένων αφηγήσεων  από ειδικούς .
goura_314__9Η περιληπτική μου αναφορά δεν έχει τον χαρακτήρα όπως συνηθίζεται να λέγεται να «θυμηθούν οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι». Αντιθέτως έχει χαρακτήρα παρότρυνσης σ' όλους τους Ηραιώτες και ιδιαίτερα σε όλους τους θεσμικούς παράγοντες του τόπου. Πρόκειται για ένα έργο υψίστης σημασίας που θα δώσει πνοή στον τόπο κάνοντας τον γνωστό σε όλη τη χώρα για την απαράμιλλη φυσική ομορφιά του.
Πιστεύω ότι πρέπει να δείξουμε έμπρακτο ενδιαφέρον για την ανάπτυξη και ανάδειξη της Γκούρας. Άλλωστε αυτό επιβάλλουν οι καιροί και οι καιροί ου μενετοί.
 

Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Το 1952 εκδηλώθηκε επιδημία τύφου στο χωριό. Οι υγειονομικές αρχές τότε θεώρησαν σαν αιτία της μόλυνσης τις κορύτες στις βρύσες και στα πλαίσια των έργων εξυγίανσης αντικατέστησαν τις καλαίσθητες πέτρινες πελεκητές κορύτες με ακαλαίσθητους μεταλλικούς σωλήνες. Δεν τους πέρασε από το μυαλό ότι το νερό θα μπορούσε να είχε μολυνθεί από το πέρασμά του κάτω από αυλές και σπίτια, αφού οι βρύσες ήταν σε σημείο χαμηλότερο από τα σπίτια. Το υδραγωγείο που έφερε καθαρό νερό από την Κοκκινόβρυση έγινε αργότερα, το 1959.