Τα δύο μπερντάχια

Κάθε φορά που επισκέπτομαι το χωριό, μου έρχονται έντονα παλιές παιδικές αναμνήσεις.

Προχθές το βράδυ (12.8.2020) αναπόλησα τα καλοκαίρια στο χωριό, και τις αγροτικές δουλειές του νοικοκυριού., Οι γονείς μας και παππούδες πολλές φορές έδιναν κάποιο ρόλο και στα παιδιά από την ηλικία των 7 χρόνων, ηλικία που άρχιζε ουσιαστικά δειλά δειλά ο απογαλακτισμός μας. Η πλέον συνηθισμένη εργασία που ανατίθετο στα μικρά παιδιά ήταν συνήθως του τσοπανόπουλου.

Βοσκοτόπι η οικογένειά μου είχε «Στις Γούβες» και «Παλιόκαστρο», τοποθεσίες βόρεια των τελευταίων σπιτιών του χωριού.

Επειδή όλοι στο χωριό είχαν τα ζωντανά τους (Γίδες, μουλάρια, και γαϊδούρια), δεν υπήρχαν αρκετοί βοσκότοποι για όλους,

Ο κάθε ιδιοκτήτης για να διαφυλάξει το βοσκοτόπι του από τα ζώα ξένων, όπου ήταν δυνατό περιέφραζε το χωράφι του και το σηματοδοτούσε με «Τούρλες». Οι τούρλες ήταν μικρές θα λέγαμε πυραμίδες με ξερολιθιές, τις οποίες τις έβαφαν με ασβέστι, δηλωτικό σήμα ότι απαγορεύεται η βοσκή ξένων ζώων.

Σαν πρότυπο νοικοκύρη είχα τον παππούλη μου, και μια μέρα τον άκουσα να λέει ότι στο Παλιόκαστρο το βράδυ κάποιοι συναυλακαραίοι πηγαίνουν και αφήνουν τα ζώα τους κρυφά για βοσκή στο δικό μας χωράφι, και κάτι έπρεπε να κάνει.

Στο μυαλό μου μπήκε η ιδέα ότι έπρεπε να κάνω κάτι για να αποδείξω στον παππούλη ότι θα τον ξεπεράσω στη φροντίδα και φύλαξη της βοσκής στο Παλιόκαστρο, γιατί ένιωθα μεγάλος, 10 ετών, γαρ !!!!!.

Την άλλη μέρα μετά το ηλιοβασίλεμα, πήρα την μαγκούρα του παππούλη, που ήταν ψηλότερη από μένα, και χωρίς να πω σε κανέναν τίποτε, ανέβηκα στο βουνό και παραφύλαγα να εντοπίσω ξένο μουλάρι (Του μακαρίτη του Τρυγώνη που είχα ακούσει) και να γυρίσω πίσω στο χωριό με τρόπαιο την πληροφορία για το ξένο μουλάρι που ποτέ δεν ήρθε στο χωράφι μας.

Μετά από μία η και περισσότερη ώρα, επέστρεψα στο σπίτι περιμένοντας το «Μπράβο» από τη μάνα μου, και τον παππούλη περισσότερο για την ανδραγαθία μου. Τους βρήκα όλους πολύ ανήσυχους γιατί με είχαν χάσει και έψαχναν παντού. Αντί για Μπράβο, από τη μάννα μου έφαγα μερικές ανάποδες, που ήταν κατατρομαγμένη.

Μου κακοφάνηκε σκεπτόμενος ότι ενώ πήγα να φυλάξω τη βοσκή στο Παλιόκαστρο, τις έφαγα κιόλας. Αμέσως άρχισε το μυαλουδάκι μου να πηγαίνει γυρεύοντας για δεύτερο «Μπερντάχι».

Τι έκανα; Έπρεπε να πάρω εκδίκηση. Πως; Να τους κάνω να με ξαναψάξουν.

Στα κρυφά ανέβηκα πάνω στη μεγάλη μουριά που ακόμη στέκεται αγέρωχη στο περιβόλι μας, και κρυμμένος στο πυκνό φύλλωμά της, περίμενα να με ξαναψάχνουν. Με φώναζαν, έψαχναν με φακό μέσα στο σκοτάδι, διέκρινα την αγωνία τους, και όταν άκουσα τον παππούλη να λέει στη μάνα μου «Δεν έπρεπε να το μαλώσεις το παιδί», αποφάσισα και ανταποκρίθηκα λέγοντας «εδώ είμαι». Η καημένη η μάννα μου αφού κατέβηκα, θυμάμαι τον τρόμο στο πρόσωπό της, μού ξηγήθηκε και το δεύτερο ελαφρύ μπερντάχι, που περισσότερο έμοιαζε με χάδι, παρά με μπερντάχι. Μετά από λίγη ώρα με φίλησε και μου είπε να μην το ξανακάνω γιατί ήταν πολύ επικίνδυνο, και να είμαι καλό παιδί.

Όταν έγινα πατέρας, και θυμάμαι την αταξία μου, μακαρίζω την μάνα μου και τον παππούλη μου, και τότε κατάλαβα την αγωνία τους.

Βεβαίως πιο αντιπαιδαγωγικό μέσο από το να δέρνουν τα παιδιά δεν υπάρχει σύμφωνα με την σύγχρονη Παιδαγωγική επιστήμη, παρότι υπάρχουν εκφράσεις όπως: «όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος’, η «Το ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο» κλπ.

Τα παιδιά δεν πρέπει να τα αφήνουμε να ξεφεύγουν της προσοχής μας, οι κίνδυνοι είναι πολύ μεγάλοι, ιδίως στις ημέρες μας.

Οι σημερινοί γονείς και παππούδες συνήθως δασκαλεύουμε τα παιδιά μας και εγγόνια να μη μιλούν με άγνωστους, να μην ανοίγουν την πόρτα σε άγνωστους εάν είναι μόνα στο σπίτι και να μην δίνουν πληροφορίες σε άγνωστα άτομα όταν τηλεφωνούν στο σπίτι μας.

Δυστυχώς όμως είναι γεγονός ότι πολλοί γονείς δεν έχουν ακόμη αντιληφθεί ότι χρειάζεται η ίδια προσοχή, επίβλεψη και καθοδήγηση για τα παιδιά τους σε θέματα που αφορούν το διαδίκτυο

Ενδεικτικά υπάρχουν κίνδυνοι, όπως:

Τα παιδιά μπορεί να επισκέπτονται ιστοσελίδες που είναι ακατάλληλες γι' αυτά.

Μπορεί να βρεθούν σε ιστοσελίδες ομάδων που προωθούν το μίσος, τη βία και την πορνογραφία.

Τα παιδιά μπορεί να παραπλανηθούν και να πέσουν θύματα μια έντονης καλοστημένης διαφημιστικής εκστρατείας.

Υπάρχουν ιστοσελίδες που για να προσελκύσουν τα παιδιά να τους παραχωρήσουν ευαίσθητες πληροφορίες, τους υπόσχονται δώρα .

Όταν τα παιδιά ξοδεύουν πάρα πολλές ώρες στο διαδίκτυο υπάρχει ο κίνδυνος να χάνουν πολύτιμο χρόνο που θα μπορούσαν να το χρησιμοποιήσουν για να αναπτύξουν κοινωνικές ικανότητες.

MOURIADSCI0011