Η Συμφορά....
Πόλεμος....
Τρομοκρατία...
Συμφορά μεγάλη...

Ο Θεός!!!...
Ο Αλλάχ!!!....
Ο Βούδας!!!...
Οι προφήτες!!..
Οι Άγιοι!!!...
Και όλοι οι Θεοί του Ολύμπου!!...
Κρύβονται... Φοβούνται...
Οι Σεβάσμιοι, οι πνευματικοί, οι Θρησκευτικοί, του κόσμου Ηγέτες, οι Θεόπνευστοι, ο Οικουμενικός Πατριάρχης,και ο Αλάθητος ο Πάπας, όλοι τους, λουμώνουν...
Στην συμφορά του Κόσμου....

Πόλεμο... κάνουν οι πλούσιοι πιότερο για να πλουτίσουν και από των σκοτωμένων τα σάβανα, ακόμα, περισσότερα, να κερδίσουν...
Τρομοκρατία, κάνουν οι δυνατοί, στους αδυνάτους...
Να σκύψουν το κεφάλι, να τους εκμεταλλευτούν, να τους ποδοπατήσουν...
Και κλοπές κάνουν οι εξαθλιωμένοι, οι πεινασμένοι, από την απελπισία τους, την πείνα τους... να στομώσουν...
Να αρπάξουν το κάτι τις να φάνε...

Η τρομοκρατία των πεινασμένων, με το ψωμί νικιέται!....
Όμως η τρομοκρατία, ο πόλεμος, η κακία, η απληστία των δυνατών, με τι;...
Με τι;;;...

Όποιος το ξέρει ας το πει, ας το φωνάξει...
Και... Αν μπορεί ας την, τους δαμάσει...
Να χαίρονται οι άνθρωποι και οι Θεοί!!!...
Να ησυχάσει η πλάση!...

Γιάννης Στ Βέργος{Γορτύνιος}
gortynios.isv
13.03.2016


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Τον Φεβρουάριο 1956 έριξε τόσο χιόνι που έκλεισε ο δρόμος και το χωριό αποκλείσθηκε από το υπόλοιπο κόσμο για εβδομάδες. Οι «σάκκινες» με το αλεύρι στα μαγαζιά τελείωσαν και ο κόσμος άρχισε να μην έχει ψωμί. Ο τότε πρόεδρος της Κοινότητας Γιώργης Δάρας (Γιώκο-Ντάρας) τηλεφώνησε στο Νομάρχη και του είπε «πεθαίνουμε απαξάπαντες. Ανάγκη να μας στείλετε κατεπειγόντως άλευρα. Μη βραδύνετε». Η νομαρχία ανταποκρίθηκε και την άλλη ημέρα ήρθε ένα ντακότα και έριξε αλεύρι και σιτάρι στα χωράφια, στην απάνω μεριά του χωριού, από τη Ζευγολατίτσα μέχρι το σπίτι του Γιωργιού.