.

Από το face book του Τάσου Γ. Μπόρα.

Πολλές ώρες στην βεράντα του σπιτιού μου.
ΜΟΝΟΣ
Σκέψεις, ατελείωτες σκέψεις, βαμμένες στο μαύρο.
Εκείνη όμως που επικρατεί μου δημιουργεί έναν κόμπο στον λαιμό έναν αβάσταχτο πόνο, ένα αναπάντητο ερώτημα.
Ποιός είναι εντέλει ο φονιάς;


Καταφέραμε να διαλύσουμε τα συστήματα υγείας, διώξαμε τους καλύτερους γιατρούς, μισθοί των 800 ευρώ χωρίς υλικά, χωρίς καμία υποδομή, χωρίς προοπτική, χωρίς μέλλον.
Όλα στον βωμό των ιδιωτικών συμφερόντων!!!
Ιδιωτικά νοσοκομεία, κλινικές. Ποιός είναι άραγε ο ρόλος τους σήμερα;
Όλοι τρέχουμε στην, ανύπαρκτη επί της ουσίας, δημόσια υγεία.
Προγραφές ασθενών ανάλογα με το προσδόκιμο ζωής.


ΘΑΝΑΤΟΣ
Αναρωτιέμαι ποια θα είναι η επόμενη μέρα…
Οι δυνατοί ήδη διεκδικούν την αποκλειστικότητα της όποιας θεραπείας, μάθαμε για την θεωρία της αγέλης, κλειστήκαμε, δεν ενοχλούμε κανέναν πια με τις φωνές μας, τις διαμαρτυρίες μας, την δίκαιη αγανάκτηση μας, για τα αποτελέσματα της παγκοσμιοποίησης.


Κουράγιο!!.

Θα περάσει αργά η γρήγορα κι αυτή η γρίπη.
Κάποιοι θα κερδίσουν δισεκατομμύρια, κάποιοι θα πεθάνουν. Ε, και τι έγινε;;
Πάνω απ όλα το κέρδος, η ελεύθερη αγορά.
Κι εμείς:
Θα ξεχάσουμε όπως πάντα τον πραγματικό υπαίτιο, θα χειροκροτήσουμε πάλι τους φωτισμένα άσχετους καιροσκόπους. Θα ρίξουμε το φταίξιμο στον ιό και θα περιμένουμε καρτερικά τον επόμενο, για να χειροκροτήσουμε και πάλι υποκριτικά τους ήρωες, που κάθε μέρα διαπομπεύουμε.


Καλό κουράγιο και μην ξεχνάτε
ΜΑΤΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ,

...κι ας είναι υποδοχείς ιών.

.

(ΧΙΜ)


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Τον Φεβρουάριο 1956 έριξε τόσο χιόνι που έκλεισε ο δρόμος και το χωριό αποκλείσθηκε από το υπόλοιπο κόσμο για εβδομάδες. Οι «σάκκινες» με το αλεύρι στα μαγαζιά τελείωσαν και ο κόσμος άρχισε να μην έχει ψωμί. Ο τότε πρόεδρος της Κοινότητας Γιώργης Δάρας (Γιώκο-Ντάρας) τηλεφώνησε στο Νομάρχη και του είπε «πεθαίνουμε απαξάπαντες. Ανάγκη να μας στείλετε κατεπειγόντως άλευρα. Μη βραδύνετε». Η νομαρχία ανταποκρίθηκε και την άλλη ημέρα ήρθε ένα ντακότα και έριξε αλεύρι και σιτάρι στα χωράφια, στην απάνω μεριά του χωριού, από τη Ζευγολατίτσα μέχρι το σπίτι του Γιωργιού.