Ω χωριό μου αγαπημένο
Που 'ναι τα στολίδια σου
Που 'ναι τα όμορφα κορίτσια
και τα παλικάρια σου;

Ω χωριό μου αγαπημένο
Που είναι τα τραγούδια σου
Που είναι οι γάμοι και οι χοροί σου
και τα πανηγύρια σου;

Τα λόγια του βοσκού
Με τη φλογέρα εκεί ψηλά
Ένας βοσκός το λέει
Μα ο δυστυχής δε τραγουδά
Βρυχηθμεί και κλαίει:

Παν τα τραγούδια και οι χαρές
Εκεί στην τρανή κρύα βρύση
Ούτε π' ακούγονται φωνές
Κάποιος να σου μιλήσει.

Σπίτια να καπνίζουνε
Ζητώ να δω Χριστέ μου
Παράθυρα να ανοίγουνε
Βοήθα μας, ώ θεέ μου.

 Πέτρου Β. Κούρτη,
δάσκαλου - ποιητή, από τον Άγιο Ανδρέα, Αγίοι Σαράντα Β. Ηπείρου.

από το βιβλίο “Η ΜΑΙΑΝΔΡΙΑ ΜΑΣ”


(ΕΚΜ)


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Τον Φεβρουάριο 1956 έριξε τόσο χιόνι που έκλεισε ο δρόμος και το χωριό αποκλείσθηκε από το υπόλοιπο κόσμο για εβδομάδες. Οι «σάκκινες» με το αλεύρι στα μαγαζιά τελείωσαν και ο κόσμος άρχισε να μην έχει ψωμί. Ο τότε πρόεδρος της Κοινότητας Γιώργης Δάρας (Γιώκο-Ντάρας) τηλεφώνησε στο Νομάρχη και του είπε «πεθαίνουμε απαξάπαντες. Ανάγκη να μας στείλετε κατεπειγόντως άλευρα. Μη βραδύνετε». Η νομαρχία ανταποκρίθηκε και την άλλη ημέρα ήρθε ένα ντακότα και έριξε αλεύρι και σιτάρι στα χωράφια, στην απάνω μεριά του χωριού, από τη Ζευγολατίτσα μέχρι το σπίτι του Γιωργιού.