Λήθη στις νύχτες της μοναξιάς
Όπου ταστέρι τρεμοφέγγει ασθενικά
Και το φεγγάρι έχει φύγει μακριά.
Λήθη.
Λήθη στις μέρες της σιγαλιάς
Όπου το τριζόνι έχει πάψει να μιλά
Και ο ήλιος δε τραγουδά τη ζεστασιά.
Λήθη.
Λήθη στης ψυχής τα μονοπάτια
Όπου η νύχτα φοβάται τα σκοτάδια
Και η μέρα τυφλώνεται απ’ το φως.
25 Ιανουαρίου 2004
Δ.Η.Χ.
Η διάνοιξη του δρόμου από τον Αγιώργη το Σαρά μέχρι το χωριό, μήκους 12 χιλιομέτρων έγινε το 1950. Οι Σερβαίοι διέθεσαν τις μερίδες τους από τη βοήθεια της UNRA που πουλήθηκαν για να συγκεντρωθούν χρήματα για την μπολντόζα. Επίσης δούλεψαν προσωπική εργασία όλοι οι ενήλικες του χωριού. Οι Αραπαίοι, επειδή είχαν να περπατήσουν μια ώρα παραπάνω από τους Σερβαίους, για να φθάσουν από το σπίτι τους στο έργο και μία να γυρίσουν, κοιμόσαντε το βράδυ εκεί που δούλευαν.
